Menu
A+ A A-

Αρθρο Μ.Χαρακόπουλου, Για μια Ελλάδα ασφαλή και ευημερούσα

ΠΑΡΟΝ

eleftheria

MAXIMOS NEW

Για μια Ελλάδα ασφαλή και ευημερούσα

Του δρος Μάξιμου Χαρακόπουλου

 

Η έλευση του 2024 βρίσκει τους Έλληνες με ανάμεικτα αισθήματα. 

Αναμφίβολα, υπάρχει ένα αισιόδοξο πνεύμα, μια διάχυτη ελπίδα ότι η ζωή μας τη νέα χρονιά θα βελτιωθεί. Πρόκειται, άλλωστε, για μια εύλογη προσδοκία. Η πολιτική σταθερότητα, που επαναβεβαιώθηκε με την επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του Ιουνίου, και η οικονομική ανάπτυξη, που σφραγίστηκε με την επενδυτική αναβάθμιση των ξένων οίκων αξιολόγησης, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την έναρξη μια νέας εποχής. Τα στοιχεία από την αύξηση των επενδύσεων, την έκρηξη του τουρισμού, τη μείωση της ανεργίας καταδεικνύουν τη νέα φάση που διανύουμε. Ταυτοχρόνως με την ελκυστική διεθνή εικόνα που απολαμβάνει η χώρα συνεχίζεται ο μεταρρυθμιστικός οίστρος της Κυβέρνησης με σημαντικές νομοθετικές τομές. Ήδη έχουν δρομολογηθεί η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η δημιουργία και μη κρατικών μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων, η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης και η αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικαιοσύνης, αλλά και ο περαιτέρω εκσυγχρονισμός του κράτους με μέτρα όπως η καθιέρωση της επιστολικής ψήφου.

Την ίδια ώρα, η επιτάχυνση των αναπτυξιακών προγραμμάτων θα διαμορφώσει αναντίρρητα ένα ποιοτικά αναβαθμισμένο οικονομικό περιβάλλον. Οι θετικές αυτές εξελίξεις, που ήδη επηρεάζουν το σύνολο των πολιτών, καθώς από 1η Ιανουαρίου ισχύουν αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις θα έχουν αναμφίβολα ανάλογη συνέχεια. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει περισσότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας, όπως ήταν η προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας, και άρα περισσότεροι νέοι που θα παραμείνουν στη χώρα, έπειτα από τα πολλά χρόνια της αθρόας μετανάστευσης και του brain drain.
Ωστόσο, η χρονιά που μόλις καλωσορίσαμε είναι γεμάτη και με σοβαρές προκλήσεις και άγνωστες παραμέτρους τόσο στο εσωτερικό πεδίο όσο και στη διεθνή σκηνή. Ιδιαίτερα στη δεύτερη, παρακολουθούμε, μεταξύ άλλων, έναν άγριο πόλεμο στην Ουκρανία, που κλείνει δύο χρόνια, έναν νέο πόλεμο στη Γάζα, με χιλιάδες νεκρούς, που απειλεί να πάρει διαστάσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, πολεμικές συγκρούσεις στην Αφρική, τεταμένη κατάσταση στο κέντρο των Βαλκανίων.
Το 2024 είναι, επίσης, μια χρονιά που θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές, με σοβαρές ενδείξεις για άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων, αλλά και εκλογές στις ΗΠΑ με άδηλη την έκβαση. Όλα αυτά θα επηρεάσουν μοιραία και την εσωτερική κατάσταση, που επιπλέον επιβαρύνεται από την έκρηξη της ακρίβειας, που ταλανίζει το μέσο νοικοκυριό. Οι τιμές σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως είναι τα τρόφιμα, επιβαρύνουν σοβαρά τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Πράγματι, ο πληθωρισμός των τροφίμων δεν είναι ελληνική ιδιαιτερότητα, αλλά χαρακτηρίζει το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας ως παρεπόμενο του ρωσο-ουκρανικού πολέμου και της ενεργειακής κρίσης. Και ναι, η Κυβέρνηση δίνει έναν αγώνα για τη συγκράτηση των αυξήσεων, ακόμη και με πρόστιμα σε μεγάλους ομίλους, αλλά είναι φανερό ότι απαιτείται ακόμα μεγαλύτερη ένταση της προσπάθειας και επιμονή των ελεγκτικών μηχανισμών για αλλαγή του τοπίου.
Όπως, επίσης, θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή της στα φαινόμενα ανεξέλεγκτης βίας που πολλαπλασιάζονται σε επικίνδυνο βαθμό. Οι πρόσφατοι τραγικοί θάνατοι αστυνομικών εν ώρα καθήκοντος, τα αιματηρά γεγονότα με συμπλοκές, συχνά με ανήλικους, καθώς και οι επιθέσεις με σκοπό τη ληστεία αποκαλύπτουν ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού, αλλά αντιθέτως απαιτείται διαρκής εγρήγορση στη μάχη με το έγκλημα.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει την ισχυρή κοινωνική εντολή για να προχωρήσει στις αναγκαίες πολιτικές για μια Ελλάδα ασφαλή και ευημερούσα σε έναν ταραγμένο κόσμο.

Ο δρ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο ΠΑΡΟΝ την Κυριακή 7.1.2024 και στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ τη Δευτέρα 8.1.2024

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου στα ΝΕΑ για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών: Η οικογένεια ύστατη εστία ασφάλειας του ανθρώπου

ΝΕΑ logo

MAXIMOS NEW

Η οικογένεια ύστατη εστία ασφάλειας του ανθρώπου

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Η ακραία πολιτική ορθότητα στον δυτικό κόσμο, μετά το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, που όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται την παταγώδη αποτυχία του στις χώρες της Ευρώπης, όπου απλά συρρέουν πληθυσμοί ανθρώπων που δεν συμμερίζονται τις ευρωπαϊκές αξίες και γι αυτό αδυνατούν να ενσωματωθούν σε αυτή -ακόμη και μετανάστες τρίτης γενιάς-, επιχειρεί να επιβάλει ως πρότυπα νέα μοντέλα οικογένειας. Γιατί ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας η συζήτηση για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και η συνεπαγόμενη εξ αυτού τεκνοθεσία δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό. Την προβολή ως προτύπου οικογένειας της συμβίωσης ομόφυλων και, μάλιστα, με παιδιά που θα έχουν δυο μπαμπάδες ή δυο μαμάδες.
Σε μια Ευρώπη που γερνά και αντιμετωπίζει μείζον δημογραφικό πρόβλημα η απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να είναι η θεσμοθέτηση του γάμου και η τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Άλλωστε, τα ζητήματα της συμβίωσης δυο ομόφυλων ατόμων έχουν ρυθμιστεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες όπως και στη πατρίδα μας με το σύμφωνο συμβίωσης, το οποίο κατοχυρώνει απολύτως όσα δικαιώματα απορρέουν από οποιαδήποτε σχέση συνάπτεται με αυτόν τον τρόπο, πλην της τεκνοθεσίας.
Ωστόσο, ενώ η συζήτηση αυτή υποτίθεται ότι γίνεται στο όνομα της κατοχύρωσης ίσων δικαιωμάτων για όλους, προσπερνά αβασάνιστα τόσο τα δικαιώματα του παιδιού όσο και της γυναίκας, η οποία αναλαμβάνει ως «τεκνοποιητική μηχανή» να φέρει στον κόσμο το «κατά παραγγελία» παιδί. Στην ουσία πρόκειται για παραβίαση, ακόμη και αν η γυναίκα αυτή το πράξει αυτοβούλως, με ανάλογο χρηματικό αντίτιμο. Η όλη διαδικασία αναμφίβολα υποτιμά τη γυναίκα και τον ιερό ρόλο που επιτελεί στην έλευση της νέας ζωής. Εύστοχα ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, υπογράμμισε ότι «η μητρότητα δεν είναι... “παροχή υπηρεσίας”! Ούτε “οικονομική συναλλαγή”».
Το κυριότερο, όμως, το παιδί που θα δοθεί σε ένα ομόφυλο ζεύγος καλείται να μεγαλώσει σε μια οικογένεια στην οποία λείπει από τους γονείς το ένα από τα δύο φύλα. Ποιος εγγυάται ότι αυτή η συνθήκη δεν δημιουργεί σύγχυση στο παιδί, ως προς τη σεξουαλική του ταυτότητα, αλλά και εν γένει την προσωπικότητά του; Ποια είναι τα πραγματικά περιθώρια της ελεύθερης επιλογής του όταν πλέον θα έχει ενηλικιωθεί;
Ταυτοχρόνως, η όλη συζήτηση γίνεται απόπειρα να διεξαχθεί με όρους προοδευτισμού - συντηρητισμού, εμφανίζοντας εκ προοιμίου όσους διαφωνούν με τον γάμο και την τεκνοθεσία ομόφυλων ζευγαριών ως «ανώριμους» να συμβιβαστούν με τις επιταγές της εποχής. Ωστόσο, ζούμε σε μια εποχή που, εν γένει, ο λεγόμενος «προοδευτισμός» και η ατζέντα του βρίσκονται σε σοβαρή κρίση.
Αντιθέτως, κοινωνικοί θεσμοί που λοιδορήθηκαν, όπως η πυρηνική οικογένεια -με πατέρα, μητέρα, με παππούδες και γιαγιάδες- αναδεικνύουν πάλι την αξία τους. Κι αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, όταν οι οικογένειες στήριξαν τη νεότερη γενιά, που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα.
Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, δεν πρέπει να εξαρθρώσουμε την ύστατη εστία ασφάλειας του ανθρώπου, την οικογένεια. Αντιθέτως, οφείλουμε να τη στηρίξουμε. Να δώσουμε ακόμη περισσότερα κίνητρα για να παντρεύονται και να τεκνοποιούν τα νέα ζευγάρια. Είμαστε, δυστυχώς, ένα έθνος που γηράσκει επικίνδυνα. Οι ρυθμοί της μείωσής μας επιταχύνονται ραγδαία. Αυτή την ώρα προτεραιότητά μας θα έπρεπε να είναι η εκπόνηση και υλοποίηση ενός γενναίου σχεδίου αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος.
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 30.11.2023

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου στο CNN Greece: «Εχέγγυα απέναντι στο σύνδρομο της δεύτερης τετραετίας»

cnn greece

MAXIMOS NEW

Εχέγγυα απέναντι στο σύνδρομο της δεύτερης τετραετίας

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές απέδειξαν ότι, παρά τις όποιες εντυπώσεις δημιούργησε η δεύτερη Κυριακή, η κυβέρνηση Μητσοτάκη όχι μόνο απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της ελληνικής κοινωνίας, αλλά ουσιαστικά παίζει χωρίς αντίπαλο. Αυτό αποτυπώθηκε με ιδιαίτερα εκκωφαντικό τρόπο κατά τον πρώτο γύρο των εκλογών, όπου πέραν της εμβέλειας των προσώπων επαναβεβαιώθηκε και η αδιαμφισβήτητη πλατιά κοινωνική πλειοψηφία που στήριξε τη Νέα Δημοκρατία στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου. Τούτο, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν μηνύματα της κοινωνίας, τα οποία χρήζουν επεξεργασίας και ανάλυσης. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι έλαβε το μήνυμα -που κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι το αίτημα των πολιτών για εγρήγορση στην υπέρβαση χρόνιων παθογενειών.
Η αλήθεια είναι ότι η νέα κυβερνητική θητεία της ΝΔ, μετά τις διπλές θριαμβευτικές εκλογές Μαΐου-Ιουνίου, αν και ξεκίνησε με τους ευνοϊκότερους οιωνούς, ταχύτατα βρέθηκε ενώπιον ενός καταιγισμού δυσάρεστων γεγονότων.
Αρχικώς, ήταν οι εκτεταμένες πυρκαγιές που κατέκαψαν τεράστιες εκτάσεις στην ελληνική επικράτεια, κυρίως στη Ρόδο και στον Έβρο. Ακολούθησαν οι ακόμη πιο καταστρεπτικές πλημμύρες από τις καταιγίδες Daniel και Helias στη Θεσσαλία. Οι καταστροφές που έχουν προκληθεί είναι δυσθεώρητες και θα απαιτηθεί πολύς χρόνος, εργασία και χρήματα για να αποκατασταθούν. Η ενσυναίσθηση και, κυρίως, η αποτελεσματικότητα όσων έχουν θέσεις ευθύνης κρίνονται καθημερινά στην πράξη.
Το ίδιο διάστημα μια σειρά συμβάντων συντάραξαν την κοινή γνώμη, όπως η άγρια δολοφονία άτυχου νεαρού φιλάθλου από ορδές Κροατών νεοναζί χούλιγκαν, που ανενόχλητοι διέσχισαν οδικώς τη χώρα. Ταυτόχρονα, πολλαπλασιάστηκαν οι εξ ανατολών μεταναστευτικές ροές τόσο στον Έβρο όσο και στα νησιά του Αιγαίου. Στα παραπάνω, προσθέστε τον υψηλό πληθωρισμό των τροφίμων, όπως και την εκτόξευση στις τιμές των καυσίμων, που συμπιέζουν ασφυκτικά το μέσο νοικοκυριό.
Αναμφίβολα, οι αιτίες για τα παραπάνω αρνητικά φαινόμενα ποικίλουν. Αφενός, αντικειμενικά αίτια, όπως η επίδραση της κλιματικής αλλαγής και η αδυναμία γρήγορης προσαρμογής σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, ή οι εσκεμμένες πολιτικές που ασκούν χώρες μέλη του ΟΠΕΚ, και η έκρυθμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή που κρατούν ψηλά τις τιμές της ενέργειας.
Ωστόσο, υπάρχουν και αίτια που έχουν να κάνουν με χρόνιες παθογένειες του κρατικού μηχανισμού. Η ανεπάρκειά του να ανταποκριθεί σε συνθήκες κρίσης, η αναποτελεσματικότητα σε μακροχρόνιο σχεδιασμό και εκτέλεση ζωτικών έργων για την προστασία από φυσικές καταστροφές, η ανικανότητα ταχείας αξιολόγησης του βαθμού επικινδυνότητας μιας κατάστασης και η αδιαφορία για την καλύτερη δυνατή επιτέλεση του καθήκοντος από πλευράς ορισμένων δημοσίων λειτουργών, είναι πρώτες στη λίστα των παθογενειών.
Για όλους αυτούς τους λόγους η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στη δεύτερη αυτή τετραετία που της εμπιστεύθηκε ο ελληνικός λαός, έχει μπροστά της ένα πολύ δύσκολο έργο. Να ανασυγκροτήσει το κράτος, να διορθώσει λάθη δεκαετιών, να στηρίξει τους πολίτες σε μια δυσχερή καθημερινότητα, είτε αυτή διεξάγεται στα λασποτόπια του θεσσαλικού κάμπου είτε στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Ο στόχος είναι δύσκολος, όμως, η κυβέρνηση -όπως ήδη προείπα- γνωρίζει ότι «παίζει μόνη της μπάλα», και αντίπαλός της είναι μόνον τα προβλήματα. Στην παρούσα φάση, ελλείψει σοβαρής αντιπολίτευσης, δεν υπάρχει τίποτε που να εμποδίζει τη λήψη γενναίων αποφάσεων. Και αυτό είναι που περιμένουν οι πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών συμπαθειών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την πανηγυρική επανεκλογή του για δεύτερη θητεία στο Μέγαρο Μαξίμου έχει ήδη ξεπεράσει τη βαριά σκιά του ονόματος που κληρονόμησε. Επιπλέον, απέδειξε ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος και δεν διστάζει να αναγνωρίσει αστοχίες και να προβεί σε διορθώσεις. Κι αυτά είναι εχέγγυα ότι δεν θα επιτρέψει φαινόμενα μεταρρυθμιστικού εκφυλισμού και έπαρσης -που συχνά εμφανίστηκαν ως σύνδρομο και στιγμάτισαν κατά τη δεύτερη θητεία τους κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης- να χαρακτηρίσουν τη δική του δεύτερη τετραετία.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο CNN Greece στις 26 Οκτωβρίου 2023

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου στα ΝΕΑ: “Χρόνιες παθογένειες και καθημερινότητα…”

ΝΕΑ logo

MAXIMOS NEW

 

Χρόνιες παθογένειες και καθημερινότητα…

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Οι πρώτες έρευνες της κοινής γνώμης, μετά από το “ρεσάλτο” Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έδειξαν ότι επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία ανατροπή στους πολιτικούς συσχετισμούς. Όσο κατακάθεται ο κουρνιαχτός από το “φαινόμενο Στέφανος” επιβεβαιώνεται ότι η πρωτοκαθεδρία της ΝΔ, όπως και το πολιτικό κεφάλαιο αξιοπιστίας του πρωθυπουργού δεν αμφισβητούνται. Άλλωστε, είναι νωπή η ανανέωση της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και, μάλιστα, με υψηλότερα ποσοστά από την νίκη του 2019.
Ωστόσο, στις μέρες μας, ο πολιτικός χρόνος δεν μέτρα όπως στο παρελθόν. “Τα γεγονότα” -που κατά τον ΜακΜίλαν είναι εκείνο που φοβάται κάθε πολιτικός διότι ανατρέπουν τους σχεδιασμούς του- μόλις στους τρεις πρώτους μήνες της νέας τετραετίας είναι τόσα και τέτοιας έντασης, που εκ των πραγμάτων οδηγούν σε αναθεωρήσεις πολιτικών σε σχέση με την έως πρότινος πεπατημένη. Οι τεράστιες καταστροφές από τις πρωτόγνωρες πλημμύρες στη Θεσσαλία και τις μεγαπυρκαγιές στον Έβρο και τη Ρόδο, καρποί της κλιματικής αλλαγής, ανέδειξαν παθογένειες και αδυναμίες χρόνων. Η εύκολη λύση τα προηγούμενα χρόνια ήταν να ρίχνει η εκάστοτε κυβέρνηση στην προηγούμενη τις ευθύνες. Θυμόμαστε όλοι τη γνωστή ρήση “παραλάβαμε καμένη γη”. Η παρούσα κυβέρνηση και να ήθελε δεν έχει την πολυτέλεια μιας τέτοιας πολιτικής υπεκφυγής, ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης έως σήμερα πολιτεύθηκε με αυτόν τον παλαιοκομματικό τρόπο. Αντιθέτως, δεν κρύφτηκε πίσω από την κλιματική κρίση, αλλά αναγνώρισε παθογένειες τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε καταπρόσωπο.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, κατά κανόνα, οι ευθύνες δεν εξατομικεύονται, αλλά διαχέονται και, τελικά όλοι, υπουργοί, γενικοί γραμματείς, διοικητές οργανισμών, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, μέχρι και τον τελευταίο δημόσιο λειτουργό είναι ανεύθυνοι!
Στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, με νωπό το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, αλλά και την πανδημία που ανέδειξε τις τεράστιες ανάγκες του ΕΣΥ, υπήρξε ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση χρόνιων παθογενειών στη λειτουργία του κράτους. Στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή η ανάγκη αυτή εκφράστηκε με το σύνθημα “επανίδρυσης του κράτους”. Ο διάδοχος του Γιώργος Παπανδρέου εκλέχθηκε με το σύνθημα “ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε”. Προφανώς, όλα αυτά τα χρόνια έγιναν βήματα, υπήρξαν αλλαγές στη δομή του κράτους. Ιδιαίτερα την προηγούμενη τετραετία, με αφορμή και την πανδημία, προχώρησε ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός και το κράτος έγινε πιο φιλικό στον πολίτη. Ωστόσο, είναι πολλά αυτά που ακόμη πρέπει να γίνουν για να μην ξαναβρεθεί πρωθυπουργός, που μετά από ένα δυστύχημα θα μονολογήσει -όπως ο Κώστας Σημίτης για το ναυάγιο του “Εξπρές Σάμινα”- “αυτή είναι η Ελλάδα!”.
Αντίπαλος της κυβέρνησης, όμως, δεν είναι μόνον οι χρόνιες παθογένειες αλλά και τα προβλήματα της καθημερινότητας, με πρώτο την ακρίβεια, που έχει γίνει βραχνάς για το μέσο νοικοκυριό. Προφανώς, η κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας είναι θετικό μήνυμα. Το ξεπάγωμα των τριετιών, επίσης. Όπως και η μείωση της ανεργίας. Την ίδια ώρα, όμως, ο πληθωρισμός της απληστίας” στα τρόφιμα ροκανίζει τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής. Η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ακρίβειας, εκ των πραγμάτων, προβάλλει ως αδήριτη ανάγκη!

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 03.10.23

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου: “Υπάρχει κράτος δικαίου στην Αλβανία;”

thepresident

MAXIMOS NEW

Υπάρχει κράτος δικαίου στην Αλβανία;

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Η «υπόθεση Μπελέρη» συνιστά αναμφισβήτητα ένα σκάνδαλο που στιγματίζει την Αλβανία, το πολιτικό και δικαιικό της σύστημα και εγείρει σοβαρά ερωτηματικά για την πραγματική επιθυμία της ηγεσίας της γειτονικής μας χώρας να εναρμονιστεί με τις ευρωπαϊκές αξίες.
Η παράταση της προφυλάκισης του δημοκρατικά εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας, με έωλες κατηγορίες, προκαλεί τα αισθήματα κάθε Ευρωπαίου πολίτη, που εκλαμβάνει εύλογα τη συμπεριφορά αυτή ως έλλειψη του κράτους δικαίου. Όπως τόνισε και ο πρόεδρος των Ευρωπαίων Δικηγόρων Χωρίς Σύνορα, Πατρίκ Χενρί, που παρέστη στη πρόσφατη δίκη του Μπελέρη, με τις αποφάσεις του περί άρνησης της αποφυλάκισής του, το αλβανικό δικαστήριο παραβιάζει τα άρθρα 5 και 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης Μπελέρη, δύο μόλις ημέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι πραγματικές προθέσεις της αλβανικής ηγεσίας δεν άφηναν περιθώρια παρανόησης. Ξεκάθαρος στόχος της ήταν η αποτροπή της διαφαινόμενης νίκης του εκπροσώπου της ελληνικής ομογένειας, που θα σηματοδοτούσε ταυτόχρονα μια σοβαρή ήττα των προσωπικών επιλογών του πρωθυπουργού Έντι Ράμα σε αυτή την κρίσιμη γεωπολιτικά και οικονομικά περιοχή. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή απέτυχε παταγωδώς, καθώς ο Μπελέρης κατόρθωσε, κόντρα στο κλίμα τρομοκρατίας που είχε επιβληθεί, να εκλεγεί.
Παρ’ όλα αυτά, τα αλβανικά δικαστήρια εξακολούθησαν την κράτηση του εκλεγμένου πλέον δημάρχου, με προφανή στόχευση, να ακυρωθεί η εκλογή του, μετά από ένα χρονικό διάστημα που δεν θα μπορέσει να ορκιστεί. Κι αυτό κατά παράβαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κρίνει παράνομη την παρεμπόδιση αξιωματούχου να ασκήσει τα καθήκοντά του, στην περίπτωση που δεν υπάρχει τελεσίδικη και αμετάκλητη δικαστική απόφαση.
Όλο αυτό το διάστημα, οι παρεμβάσεις εκ μέρους της Ελλάδος, ευρωπαϊκών θεσμών και φορέων, ακόμη και των ΗΠΑ, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Αντιθέτως, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας επικαλούμενος την «ανεξάρτητη αλβανική δικαιοσύνη» επιδίδεται ακόμη και σε ειρωνικά σχόλια για τις προειδοποιήσεις που του απευθύνονται.
Προφανώς, αυτή η συμπεριφορά δεν έχει καμία σχέση με το όποιο ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά μας γυρνά συνειρμικά σε τρόπους καταστολής που κυριαρχούσαν επί της αυταρχικής διακυβέρνησης Χότζα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι παρ’ όλο που πέρασαν αρκετές δεκαετίες από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, αλλά και την εργασία που έχει γίνει από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στη χώρα αυτή για να εναρμονιστεί με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, η νοοτροπία της αντιδημοκρατικής άσκησης της εξουσίας παραμένει ισχυρή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δίωξη Μπελέρη, με πρόσχημα την καταπολέμηση της διαφθοράς, είναι μια ακόμη επίθεση εναντίον των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα από διεθνείς συνθήκες και το αλβανικό κράτος οφείλει να σέβεται ευλαβικά.
Ταυτόχρονα, η εμμονή στη δίωξη Μπελέρη, παρά το εμφανέστατα προβληματικό κατηγορητήριο και τη δυσφήμιση της Αλβανίας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, είναι εύλογο να υποθέσει κανείς ότι σχετίζεται άμεσα με τις μεγάλες δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή της Χειμάρρας, την οποία ορέγονται πολλά επιχειρηματικά συμφέροντα. Ως εκ τούτου, ένας δήμαρχος που θα εμπόδιζε τα σχετικά σχέδια καταπάτησης των ομογενειακών περιουσιών θα αποτελούσε σοβαρό εμπόδιο.
Σε κάθε περίπτωση, όπως έχει καταστήσει ξεκάθαρο σε όλους τους τόνους και σε όλα τα επίπεδα η ελληνική κυβέρνηση, η αλβανική πλευρά πρέπει άμεσα να αποφυλακίσει τον Μπελέρη και να του δώσει τη δυνατότητα να ορκιστεί δήμαρχος Χειμάρρας. Η Ελλάδα έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι επιθυμεί την ένταξη των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και μάλιστα έχει πρωτοστατήσει γι’ αυτό τον σκοπό, ήδη με την ατζέντα της Θεσσαλονίκης το 2003. Κι τούτο γιατί πιστεύει ότι μόνον δι’ αυτού του τρόπου, η «πυριτιδαποθήκη» της Ευρώπης θα γίνει χώρος ειρήνης, συνεργασίας και ευημερίας. Ωστόσο, ουδείς μπορεί να ανεχτεί να παραβιάζεται το κράτος δικαίου, τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας από ένα κράτος που στοχεύει στην πλήρη ένταξή του στην ΕΕ. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να γίνονται εκπτώσεις σε θεμελιώδους σημασίας ζητήματα. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τις κυβερνήσεις και τις πολιτικές ηγεσίες όλων των υποψηφίων κρατών-μελών. Με το να κάνουμε τα «στραβά μάτια» σε σοβαρά ατοπήματα δεν προσφέρουμε καλές υπηρεσίες ούτε στο μέλλον της ΕΕ, ούτε βεβαίως στην εμπέδωση των δημοκρατικών κανόνων στα νέα κράτη-μέλη.
Ίσως ο κ. Ράμα να θεωρεί ότι οι ισχυρές φιλίες του, όπως αυτή με τον Τούρκο πρόεδρο, του δίνουν «αέρα» να αγνοεί τις ευρωπαϊκές νουθεσίες. Ξεχνά, όμως, ότι και η Άγκυρα βρίσκεται για δεκαετίες εκτός της ΕΕ, γιατί ακριβώς δεν επιθυμεί να εναρμονιστεί με τις ευρωπαϊκές αρχές. Και αν η Τουρκία διαθέτει ένα μέγεθος που της δίνει τη δυνατότητα να πορεύεται, σε σημαντικό βαθμό, άνευ της ευρωπαϊκής συνδρομής, για την μικρή Αλβανία, μια αναβολή στη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική.
Ας κατανοήσουν, επομένως, τα Τίρανα ότι η Εθνική Ελληνική Μειονότητα αποτελεί μια γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας, με την προϋπόθεση, όμως, ότι θα γίνονται σεβαστά τα δικαιώματά της. Κι αυτό θα φανεί τόσο από την πορεία της υπόθεσης Μπελέρη, όσο και από τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί στην Γενική Απογραφή Πληθυσμού και Κατοικιών, που γίνεται αυτές τις ημέρες στην Αλβανία, με ευρωπαϊκή κυρίως χρηματοδότηση. Αυτή τη φορά, σε αντίθεση με το 2011, υπάρχουν, ως προαιρετικές οι ερωτήσεις για την εθνική ταυτότητα, τη μητρική γλώσσα και το θρήσκευμα των πολιτών. Ας ελπίσουμε ότι τώρα θα ανακοινωθούν αντικειμενικότερα στοιχεία για τον Ορθόδοξο πληθυσμό, και όχι όπως τα προηγούμενα που αυθαιρέτως του έδιναν μόλις 6,75% επί του συνόλου.

Ο δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας, βουλευτής Λαρίσης.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο the president (27.09.23)

Read more...

Άρθρο Μ.Χαρακόπουλου: “Το στοίχημα του κάμπου”

ΠΑΡΟΝ

MAXIMOS NEW

Το στοίχημα του κάμπου

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Η πλημμύρα της Θεσσαλίας θα μείνει αναμφίβολα στην μνήμη των Ελλήνων για πολλά χρόνια. Όχι μόνον για το εύρος της πρωτοφανούς καταστροφής που άφησε πίσω της, αλλά και γιατί, ταυτόχρονα αποκάλυψε σε όλους μας το απειλητικό μέλλον που φέρνει η κλιματική αλλαγή, εφόσον δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα.
Στη διάρκεια της πλημμύρας είδαμε ασύλληπτες ποσότητες βροχής, που έκαναν τις κοίτες των ποταμών και των χειμάρρων εντελώς ανεπαρκείς για να μεταφέρουν τον τεράστιο όγκο νερού. Το αποτέλεσμα ήταν πλημμυρισμένα χωριά και χωράφια, κατεστραμμένες κτηνοτροφικές μονάδες και επιχειρήσεις, διαλυμένες υποδομές. Δυστυχώς, σ’ αυτόν τον Αρμαγεδδώνα, κάποιοι συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους. Και σε μια καταστροφή, αυτή είναι πάντα η σοβαρότερη απώλεια.
Η δραματική κλιματική αλλαγή, που πλέον κανείς δεν την αμφισβητεί, δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν πρέπει να διερευνηθούν πιθανές ευθύνες για την πρόληψη των πλημμυρών ή και τη διαχείριση που έλαβε χώρα με την εκδήλωση του φαινομένου. Άλλωστε, οι καταγγελίες είναι πολλές εκ μέρους των κατοίκων. Κάποιες ίσως υπερβολικές, επί δικαίων και αδίκων. Η οργή, όμως, δικαιολογείται αυτές τις στιγμές της απόγνωσης. Όταν βλέπεις τους κόπους μιας ζωής να καταρρέουν εν ριπή οφθαλμού, δεν είναι εύκολο να κρατήσεις την ψυχραιμία σου. Η αλήθεια, όμως, πρέπει να λάμψει. Να μην μείνουν σκιές για το αν υπήρξαν παραλείψεις ή ολιγωρίες από τους αρμοδίους. Και η παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα ότι η δικαιοσύνη θα αποδώσει τα του καίσαρος τω καίσαρι.
Αυτό που προέχει, όμως, τώρα είναι η επιτάχυνση του τιτάνιου έργου της δημιουργίας ασφαλώς συνθηκών για την υγεία των πολιτών. Πρώτα, επομένως, πρέπει να ολοκληρωθεί η αποκομιδή των δεκάδων χιλιάδων νεκρών ζώων που βρίσκονται σε αποσύνθεση. Η παρέμβαση του στρατού είναι καθοριστική. Η κατάσταση, όμως, είναι ανυπόφορη, όπως και η δυσοσμία. Γι’ αυτό και πρέπει με εντατικότερους ρυθμούς να ενισχυθεί η περισυλλογή και καύση των νεκρών ζώων. Παράλληλα, πρέπει να απαντληθούν τα ύδατα που υπάρχουν ακόμη σε κατοικημένες περιοχές.
Το ίδιο επείγουσα είναι η στέγαση των ανθρώπων που ξεσπίτωσε η πλημμύρα σε αξιοπρεπή καταλύματα. Η παραμονή σε εκκλησίες δυο εβδομάδες μετά το γεγονός δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση, όπως και τα φαινόμενα μαυραγορατισμού για την εξεύρεση κατοικιών προς ενοικίαση.
Η κατάσταση του θεσσαλικού κάμπου δεν επιτρέπει ημίμετρα και καθυστερήσεις. Αντιθέτως, επιβάλλει την εφαρμογή ενός γενναίου ολιστικού προγράμματος ανασυγκρότησης ολόκληρης της περιφέρειας Θεσσαλίας. Σχέδιο που θα πρέπει να εφαρμοστεί με συγκεκριμένους μακροπρόθεσμους στόχους αλλά και με ταχύτατους ρυθμούς, υπερπηδώντας τα συνήθη γραφειοκρατικά εμπόδια.
Ο «Daniel» και οι συνέπειές του υπογράμμισαν ξαφνικά σε όλη τη χώρα τη ζωτική σημασία του κάμπου για την ελληνική οικονομία και ειδικότερα για την πρωτογενή παραγωγή και τα τρόφιμα. Όλοι αντελήφθησαν ότι Θεσσαλία δεν είναι μόνον σιτάρι και βαμβάκι -που τόσο λοιδορήθηκε λόγω κάποιων υπερβολών στο παρελθόν. Είναι ακόμη γάλα, τυρί, κρέας, φρούτα, λαχανικά, στα οποία το ποσοστό της θεσσαλικής γης είναι μεγάλο. Και οι ελλείψεις σε αυτά θα εκτινάξουν τις τιμές στο ράφι, σε μια εποχή που ήδη η αγορά ταλανίζεται από έναν επίμονο πληθωρισμό.
Η γρήγορη, λοιπόν, παραγωγική ανασυγκρότηση της περιφέρειας, παράλληλα με τιην κάλυψη των άλλων αναγκών, στέγασης, βασικών υποδομών, είναι μια εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη για την ανάπτυξη και την ευημερία όλης της χώρας. Αν χαθεί το στοίχημα στη Θεσσαλία, δεν θα είναι μόνον οι κάτοικοί της που θα υποφέρουν, εντείνοντας αναμφίβολα και την μετανάστευση, ειδικά των νεότερων.
Η κυβέρνηση έδειξε σε αυτή τη φάση γρήγορα αντανακλαστικά. Εξασφαλίστηκαν τα πρώτα κεφάλαια για την εφαρμογή του προγράμματος, ξεκίνησαν και οι πρώτες χρηματοδοτήσεις, ενώ ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει στη σύσταση δομών που θα υπερκεράσουν τις χρόνιες παθογένειες του κράτους. Σε αυτό το έργο οφείλουμε όλοι να συστρατευθούμε, συμβάλλοντας στην επιτυχία του.

Ο δρ Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ (24.09.23)

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: «Η λάσπη, τα ερωτήματα και οι προσδοκίες»

kathimerini

MAXIMOS NEW

Η λάσπη, τα ερωτήματα και οι προσδοκίες

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Ναι, η κλιματική αλλαγή δεν είναι fake news! Η επίκλησή της, όμως, δεν αρκεί ως δικαιολογία, ιδιαίτερα σε όσους στον θεσσαλικό κάμπο είδαν, για δεύτερη φορά μετά τον “Ιανό”, το βιός τους να βουλιάζει στη λάσπη. Οι εικόνες από την πλημμυρισμένη Θεσσαλία, που κάνουν τον γύρο του κόσμου, μαρτυρούν το ασύλληπτο μέγεθος της καταστροφής. Η αποστροφή από τη δυσοσμία των στάσιμων νερών και των νεκρών ζώων, και η επικρεμάμενη απειλή έκρηξης μιας υγειονομικής βόμβας στον κάμπο, που μετατράπηκε σε έλος, επιτείνουν την δυσφορία. Όσο τα βαλτόνερα δεν υποχωρούν περισσεύει η απογοήτευση, η απόγνωση ακόμη και η οργή.
Ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνει, από τη Λάρισα, ότι η πολιτεία θα σταθεί αρωγός σε κάθε δοκιμαζόμενο πολίτη, αγρότη, κτηνοτρόφο, εργαζόμενο, επαγγελματία ή επιχείρηση. Η ανάκαμψη της οικονομίας με τη βούλα της επενδυτικής βαθμίδας δίνει τη δυνατότητα στη χώρα να αποκαταστήσει τις υποδομές, να αποζημιώσει κάθε εμπερίστατο νοικοκυριό. Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεσμεύεται για επιπλέον γενναία χρηματοδότηση από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Η ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας είναι εθνικό στοίχημα. Ο κάμπος δεν είναι μόνο ο σιτοβολώνας της χώρας και τα πιο παραγωγικά βαμβακοχώραφα. Εδώ παράγεται η κρίσιμη μάζα των αγροτικών και κτηνοτροφικών μας προϊόντων. Από το γάλα και τη φέτα μέχρι τα κάστανα και τα αμύγδαλα. Κι από το χοιρινό και το πρόβειο κρέας μέχρι τα μήλα και τα όσπρια.
Η ταχεία ανάκαμψη της οικονομικής ζωής στη Θεσσαλία αφορά εντέλει όχι μόνο τους παραγωγούς αλλά και τον καταναλωτή, που ήδη βλέπει τις τιμές των αγαθών στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τις λαϊκές να εκτινάσσονται. Η μείωση της διαθέσιμης παραγωγής το επόμενο διάστημα με βάση τον αμείλικτο νόμο της αγοράς, αυτόν της προσφοράς και της ζήτησης, θα επιφέρει νέες ανατιμήσεις στις τιμές των προϊόντων.
Οι πλημμύρες στα χωριά της Θεσσαλίας, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι ηλικιωμένοι, δεν πρέπει να γίνουν η χαριστική βολή για την περαιτέρω δημογραφική απίσχναση και ερήμωση της υπαίθρου. Αντιθέτως, τώρα είναι η ώρα για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με αυξημένα κίνητρα για την εγκατάσταση νέων στην περιφέρεια.
Επίσης, το γεγονός ότι χωριά, όπως η Μεταμόρφωση, πλημμυρίζουν εδώ και δεκαετίες θέτει, εκ των πραγμάτων, στο τραπέζι και την πιθανή επιλογή της μετεγκατάστασή τους. Σε κάθε περίπτωση, τάχιστα θα πρέπει ο κρατικός μηχανισμός να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών, υλοποιώντας άμεσα τις εντολές του πρωθυπουργού.
Αν και τώρα είναι η ώρα της επούλωσης των πληγών, ωστόσο, στη τοπική κοινωνία διατυπώνονται κάποια εύλογα ερωτήματα. Ήταν αναπόφευκτη σε αυτό το μέγεθος η καταστροφή; Έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν μετά τον “Ιανό”; Μπορούμε με μεγάλα έργα, όπως το φράγμα Σκοπιάς στον Ενιπέα, να αμβλύνουμε τις συνέπειες ακόμη και θεομηνιών; Έπιασαν τόπο, όπως έπρεπε, τα εκατομμύρια που δόθηκαν για αντιπλημμυρικά έργα θωράκισης στη Θεσσαλία;
Αν ο “Ντάνιελ” ήταν θεομηνία, όπως συνήθως χαρακτηρίζουμε με μεταφυσική διάθεση κάθε ακραίο καιρικό φαινόμενο, ας λάβουμε τουλάχιστον το μήνυμα του Θεού. Ας σεβαστούμε τη φύση αν δεν θέλουμε να μας εκδικείται! Η λάσπη που βούλιαξε τον κάμπο ας μετατραπεί σε αφετηρία για να ‘‘ξελασπώσει’’ μια και καλή η Θεσσαλία από πλημμυρικά φαινόμενα.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” στις 16.09.23

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου: Ο δίδυμος κίνδυνος...

ΝΕΑ logo

MAXIMOS NEW

Ο δίδυμος κίνδυνος…

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Με αδύναμη και κατακερματισμένη την αντιπολίτευση στα αριστερά και δεξιά της Νέας Δημοκρατίας ένας είναι ουσιαστικά ο αντίπαλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη -που επικράτησε κατά κράτος στον χώρο του κέντρου στις εθνικές εκλογές. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον δίδυμο κίνδυνο στον οποίο κατά κανόνα υπέπεσαν οι περισσότερες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης που είχαν δεύτερη τετραετία: τα φαινόμενα μεταρρυθμιστικής κόπωσης και αλαζονείας της εξουσίας.
Τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης μαρτυρούν ότι έχει συναίσθηση αυτού του δίδυμου κινδύνου. Ήδη, «με το καλημέρα», η Βουλή υπερψήφισε με την απαραίτητη αυξημένη πλειοψηφία μια μεταρρύθμιση, που όπως είπα από το βήμα της βουλής είναι νίκη του αυτονόητου, η οποία, όμως, μας υπενθυμίζει με πόση καθυστέρηση προχωρούν τα πράγματα στην Ελλάδα. Η απόδοση του δικαιώματος ψήφου στον τόπο διαμονής στο εξωτερικό των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους αποδήμων είναι μια πράξη ωριμότητας με αδικαιολόγητη, ωστόσο, καθυστέρηση.
Με νωπή, όμως, την ισχυρή λαϊκή εντολή η κυβέρνηση, χωρίς χρονοτριβή, αμέσως μετά την ανάπαυλα των διακοπών στις εργασίες της βουλής λόγω θέρους, θα πρέπει να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις του αυτονόητου. Μεταρρυθμίσεις για τις οποίες χρόνια τώρα μιλούμε, αλλά στην πράξη δεν έχουμε καταφέρει την εφαρμογή τους:
• Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και η κατάρτιση, όπου χρειάζεται, θα συμβάλει στην καλύτερη παροχή υπηρεσιών στον πολίτη.
• Η ενίσχυση της δημόσιας υγείας, ανάγκη που έγινε ιδιαίτερα κατανοητή -ακόμη και από τους μη ένθερμους υποστηρικτές της- στα χρόνια της πανδημίας. Μέγα στοίχημα η αντιμετώπιση του καρκινώματος που ακούει στο όνομα «φακελάκι» που αξιώνουν επίορκοι γιατροί.
• Η αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας χωρίς ακατανόητα πισωγυρίσματα, όπως στην περίπτωση της μη δημιουργίας έως τώρα πρότυπου σχολείου στην πρωτεύουσα της Θεσσαλίας, τη Λάρισα!
• Η δημιουργία, επιτέλους, μη κρατικών πανεπιστημίων με την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Ελπίζουμε, μόλις εκκινήσει η διαδικασία για την αναθεώρηση του Συντάγματος, αυτή τη φορά το ΠΑΣΟΚ να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μην υπαναχωρήσει και πάλι. Γι αυτό έχει αξία η ρύθμιση να ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή με 180 ψήφους ώστε να μπορέσει να ολοκληρωθεί με 151 στην επόμενη Βουλή.
• Η ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης, οι καθυστερήσεις της οποίας φτάνουν σε βαθμό αρνησιδικίας και εντείνουν τη δυσπιστία των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα.
• Η αντιμετώπιση παθογενειών του βαθέως κράτους, που αποδείχθηκαν με τραγικό τρόπο με το φοβερό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών αλλά και εκτεταμένες φυσικές καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες.
Η άμεση δρομολόγηση αυτών των υπερώριμων μεταρρυθμίσεων -σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις- επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση και θέλει και μπορεί!
Τέλος, στον έτερο κίνδυνο της δεύτερης τετραετίας, αυτόν της εμφάνισης φαινομένων αλαζονείας της εξουσίας, τα άμεσα αντανακλαστικά του μεγάρου Μαξίμου, ακόμη και με την αποπομπή υπουργών, δείχνουν την απόλυτη επίγνωση της ανάγκης να συμβαδίζει το «σεμνά και ταπεινά» μαζί με την αποτελεσματικότητα.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 04.08.2023

Read more...

Άρθρο Μ. Χαρακόπουλου: “Επικράτηση της κοινής λογικής”

thepresident

ΜΑΧ ΑΡΘΡΟ

Επικράτηση της κοινής λογικής

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου προκάλεσαν δικαιολογημένα γενική έκπληξη, τόσο για το εύρος της νίκης της Νέας Δημοκρατίας όσο και για την ελεύθερη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και οι έρευνες της κοινής γνώμης που διαπίστωναν την υποχώρηση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπόρεσαν να καταγράψουν το πραγματικό μέγεθός της. Πρόκειται για ένα πρωτοφανές φαινόμενο στα πρόσφατα πολιτικά χρονικά της χώρας, καθώς εύλογα μια κυβερνητική θητεία προκαλεί φθορές στο κυβερνών κόμμα. Ωστόσο, εδώ παρακολουθήσαμε το αντίστροφο. Την Νέα Δημοκρατία να ενισχύεται έτι περαιτέρω, απολαμβάνοντας μια ισχυρή ψήφο επιδοκιμασίας, για το κυβερνητικό της έργο και, συνάμα, εμπιστοσύνης για την επιτάχυνση της πολιτικής της σε μια νέα τετραετία. Αν δεν ήταν, μάλιστα, η νάρκη του εκλογικού συστήματος, η διαδικασία θα είχε ήδη λήξει και δεν θα χρειαζόταν η επανάληψη των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Το κέρδος, ωστόσο, που αποκομίσαμε είναι ότι η λαϊκή ψήφος έβαλε οριστική ταφόπλακα στο διαχρονικό μοτίβο της αριστεράς για την ηθική υπεροπλία της ανόθευτης και άδολης απλής αναλογικής.
Ανιχνεύοντας τις αιτίες του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματος, το πρώτο που μπορεί να διαπιστώσουμε είναι ότι στην ουσία επισφραγίζουν μια επιστροφή στην κανονικότητα ή τουλάχιστον την διάθεση της ελληνικής κοινωνίας να κλείσουμε οριστικά το κεφάλαιο της μακράς κρίσης. Κι αυτό καταδεικνύεται πρωτίστως από την καταψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που ήταν γέννημα αυτής της δομικής κρίσης που βίωσε η χώρα από τα τέλη της δεκαετίας του 2000. Ο καταγγελτικός λόγος του κόμματος αυτού, που κινείτο για χρόνια σε μονοψήφια ποσοστά, συγκεντρώνοντας στους κόλπους του ποικίλες τάσεις και «φυλές» της ευρύτερης αριστεράς, βρήκε εύφορο έδαφος να αναπτυχθεί σε συνθήκες κατάρρευσης της εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα. Η τοξικότητα που εξέπεμπε στην πολιτική ρητορική του, ο διχαστικός του λόγος, η επιθετική διάθεση διέγειραν και ικανοποιούσαν τις συναισθηματικές διαθέσεις ενός σημαντικού τμήματος της ελληνικής κοινωνίας που είχε πληγεί από την οικονομική κρίση. Το ίδιο, άλλωστε, γινόταν και από άλλα σχήματα που εμφανίστηκαν την ίδια περίοδο, ιδίως στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Το πολιτικό κλίμα της περιόδου δεν άφηνε τα περιθώρια ενός ψύχραιμου πολιτικού διαλόγου. Και έτσι φθάσαμε στην νίκη του λαϊκισμού και στην διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά πολύ γρήγορα οι ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν. Η πραγματικότητα εκδικήθηκε την υπερφίαλη ανευθυνότητα. Τι απέμεινε από την περίοδο 2015-2019; Ένα τρίτο μνημόνιο, μια ζημία 100 δισεκατομμυρίων, η υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, η κάκιστη συμφωνία των Πρεσπών, τα «ανοιχτά σύνορα» για τους μετανάστες, η ανεξέλεγκτη δράση των μπαχαλάκηδων. Αυτό ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό μπόρεσε να δώσει. Και όταν ήρθε η διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, εν μέσω μάλιστα αλλεπάλληλων και αναπάντεχων εξωγενών κρίσεων, καταδεικνύοντας ότι υπάρχει ελπίδα και προοπτική, ο κύκλος των κομμάτων διαμαρτυρίας ως βασικών δρώντων στο πολιτικό σύστημα πλέον έκλεισε. Δυστυχώς, για τον κ. Τσίπρα, τα υποτιθέμενα ανοίγματά του προς το κέντρο, την μετριοπάθεια και τον ορθολογισμό έμειναν στον αέρα, γιατί ποτέ δεν τα πίστεψε. Συνέχιζε να πολιτεύεται με τοξικότητα, μηδενισμό, «πολακισμό», γιατί στην ουσία μόνον αυτό γνωρίζει να κάνει καλά. Ο ίδιος δήλωσε ότι έπαθε σοκ από το αποτέλεσμα. Κι όμως είναι αυτός που το προκάλεσε. Γιατί απλούστατα άφησε να τον ξεπεράσει η εποχή. Τώρα πλέον η ελληνική κοινωνία γύρισε την πλάτη και σε αυτόν και σε ό,τι αυτός εκφράζει, στρέφοντας το βλέμμα της στο μέλλον. Κάτι που πιστεύω ότι θα επιβεβαιωθεί και στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην υπουργός.

Μπορείτε να δείτε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε στον σύνδεσμο: https://www.thepresident.gr/2023/06/06/epikratisi-tis-koinis-logikis-grafei-o-maximos-charakopoylos/

Read more...

Άρθρο M. Xαρακόπουλου: “Το μεταναστευτικό ως όπλο του τουρκικού αναθεωρητισμού”

ΠΑΡΟΝ

MAXIMOS NEW

Το μεταναστευτικό ως όπλο του τουρκικού αναθεωρητισμού

Του Μάξιμου Χαρακόπουλου

Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου και ενόψει της προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ από την Σουηδία, το πρώτο εξάμηνο του 2023, μετέβην στη Στοκχόλμη για συναντήσεις με ομολόγους μου των αντίστοιχων κοινοβουλευτικών επιτροπών, προκειμένου να τους καταστήσω κοινωνούς των ελληνικών θέσεων στο μείζον ζήτημα του νέου Συμφώνου για το Άσυλο και την Μετανάστευση.
Στους συνομιλητές μου τόνισα τις αυτονόητες αλήθειες, που συχνά λησμονούνται στην Εσπερία, όπου δυστυχώς κυριάρχησαν για χρόνια διάφορες ιδεοληψίες αλλά και προκαταλήψεις για τη χώρα μας, όπως και συνολικά για τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Στη στρέβλωση της εικόνας της χώρας, όπως πληροφορούμαστε εσχάτως, ρόλο έπαιξαν και αρκετές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με περίεργες διασυνδέσεις, οι οποίες λαμβάνουν αστρονομικά ποσά για την άσκηση του “ανθρωπιστικού τους έργου”.
Η Ελλάδα μπορεί να είναι θελκτικός προορισμός για τους Σκανδιναβούς τουρίστες, ταυτόχρονα, όμως, είναι και μια χώρα των ευρωπαϊκών συνόρων. Βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και αποτελεί μοιραία τη βασική πύλη εισόδου για τις μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές από την Ασία και την Αφρική. Ροές που αυξάνονται λόγω των πολέμων, των διώξεων, των διακρίσεων, αλλά και της δημογραφικής έκρηξης που συμβαίνει στον πάλαι ποτέ “τρίτο κόσμο”.
Εξήγησα στους βόρειους εταίρους μας ότι τα σύνορα της πατρίδας μας τα διασχίζουν ετησίως -υπό την καθοδήγηση διακινητών- δεκάδες χιλιάδες μετανάστες, αναζητώντας την ευρωπαϊκή Εδέμ, και καλείται η Ελλάδα με τις μικρές της δυνάμεις να διαχειριστεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα. Ταυτόχρονα γειτνιάζουμε με μια χώρα, την Τουρκία, η οποία έχει αναγάγει το μεταναστευτικό σε εργαλείο της εξωτερικής της πολιτικής. Όχι μόνον για να δημιουργήσει προβλήματα αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα, έναντι της οποίας ακολουθεί απροκάλυπτα αναθεωρητική πολιτική, διεκδικώντας τα νησιά της και δικαίωση για την… Τριπολιτσά του 1821, αλλά και για να εκβιάσει συνολικά την ευρωπαϊκή πολιτική. Άλλωστε, την ανατολίτικη αυτή τακτική του παζαριού την βιώνουν πια και οι Σουηδοί στο πετσί τους, με το αίτημά τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Η Άγκυρα για να πει το ναι, θέτει εκβιαστικά εξευτελιστικούς όρους σε ένα κράτος πρότυπο δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως είναι η Σουηδία.
Η αλήθεια είναι ότι οι Σκανδιναβοί μόλις προσφάτως, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, συνειδητοποίησαν τι εστί αναθεωρητισμός στις διεθνείς σχέσεις. Ξαφνικά αισθάνθηκαν μια πραγματική απειλή. Για την Ελλάδα, όμως, η απειλή αυτή διαρκεί δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ακόμη πιο επικίνδυνη. Και σε αυτήν την απειλή, το μεταναστευτικό γίνεται όπλο στα χέρια της αναθεωρητικής δύναμης. Γι΄αυτό και χρειάζεται η αλληλεγγύη όλων των κρατών-μελών της ΕΕ για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τα προβλήματα αυτά. Και της τουρκικής επιθετικότητας αλλά και του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Η αλληλεγγύη αυτή μπορεί να εκφραστεί μέσω του νέου Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο στην ΕΕ. Σε αυτό πρέπει επιτέλους να προβλεφθούν μέτρα που κατανέμουν ισομερώς το βάρος της διαχείρισης του μεταναστευτικού και όχι να φορτώνεται αποκλειστικά στις χώρες της πρώτης γραμμής. Και βεβαίως να προβλέπονται συγκεκριμένες, αυστηρές κυρώσεις για όσα κράτη-μέλη δεν δέχονται να αναλάβουν ούτε καν ασυνόδευτα ανήλικα. Παράλληλα, όμως, πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις και για όσα τρίτα κράτη εργαλειοποιούν το μεταναστευτικό, το καθιστούν εργαλείο εκβιασμού και προώθησης της πολιτικής τους απέναντι στην Ευρώπη. Και όχι, όπως γίνεται τώρα, η Τουρκία να “επιβραβεύεται” με επιπλέον δισεκατομμύρια βοήθειας από τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων.
Σε κάθε περίπτωση, όλοι συμφωνούμε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί αν σκύψουμε στην πηγή του, στις χώρες προέλευσης των προσφύγων και μεταναστών. Να επιδράσουμε επί τόπου, με συγκεκριμένες πολιτικές που θα δώσουν κίνητρα ανάπτυξης και θα συγκρατήσουν τον κόσμο στις εστίες του. Και γι’ αυτόν τον στόχο η ΕΕ μπορεί να πράξει πολύ περισσότερα από όσα έχει κάνει ως σήμερα.

Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας.

Δημοσιεύθηκε στο “Παρόν” στις 08.01.2023

Read more...