ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους Υπουργούς:
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης
Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
Εσωτερικών

Θέμα: «Ανάγκη αύξησης των θέσεων απασχόλησης ανέργων 55+ετών»

Κύριοι Υπουργοί,
Τεράστιες είναι οι αντιδράσεις αλλά και η απογοήτευση στην πλειοψηφία των Δήμων της χώρας, που έμειναν «εκτός» του πολυαναμενόμενου προγράμματος απασχόλησης ανέργων 55+ ετών, βρίσκοντας «κλειστή» την πλατφόρμα της Δ.ΥΠ.Α. για τις 6.000 διαθέσιμες θέσεις εργασίας.
Την ίδια στιγμή, με Δελτίο Τύπου της 28ης Μαρτίου 2025, ο Διοικητής της ΔΥΠΑ επιχαίρει για την υπερκάλυψη των 6.000 θέσεων σε διάστημα 2 εβδομάδων, που στην πράξη απέκλεισε την πλειοψηφία των Δήμων της χώρας, αφενός από ένα
«πρόγραμμα ανάσα» για την αντιμετώπιση ζητημάτων καθημερινότητας αφετέρου κοινωνικής συνοχής, καθώς δίνει τη δυνατότητα απασχόλησης σε μια ηλικιακή ομάδα ανέργων με ελάχιστες δυνατότητες απασχόλησης στην αγορά εργασίας.
Οι πληροφορίες μάλιστα κάνουν λόγο για τα 2/3 των Δήμων της χώρας να έχουν μείνει εκτός και μόλις 3.800 από τις συνολικά 6.000 διαθέσιμες θέσεις να έχουν καλυφθεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ως γνωστόν, η ενεργοποίηση του προγράμματος έχει πράγματι απορροφήσει τα τελευταία χρόνια χιλιάδες ανέργους αυτού του ηλικιακού εύρους σε όλη την επικράτεια, καθιστώντας τους από οικονομικά ευάλωτους και κοινωνικά απόμαχους και απομονωμένους, σε παραγωγικά κομμάτια του κοινωνικού συνόλου.
Όπως αναφέρει στην επιστολή του ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ κ. Λάζαρος Κυρίζογλου προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Συνοχής κ. Νίκη Κεραμέως και στον Διοικητή της ΔΥΠΑ κ. Σπύρο Πρωτοψάλτη, το πρόβλημα δημιουργήθηκε:
αφενός εξαιτίας του περιορισμένου αριθμού θέσεων, που προβλέφθηκαν, όταν μόνον οι ανάγκες των δήμων ξεπερνούν, σύμφωνα με τις προβλέψεις τους, τις
10.000 θέσεις απασχόλησης, στοιχείο για το οποίο έγκαιρα η ΚΕΔΕ είχε ενημερώσει το προηγούμενο διάστημα
αφετέρου, εξαιτίας του γεγονότος ότι το πρόγραμμα απευθυνόταν σε πολύ μεγάλο αριθμό δημόσιων φορέων και οργανισμών, που διεκδικούσαν τις εν λόγω 6.000 θέσεις εργασίας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας σκληρός ανταγωνισμός
«first come first served».

Ένα τέτοιο πρόγραμμα όμως θα πρέπει να διασφαλίζει από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο Οργανισμό μια δίκαιη, αναλογική και αξιοκρατική κατανομή θέσεων διευκολύνοντας τους δικαιούχους φορείς - ΟΤΑ στην περιγραφή και αίτηση των θέσεων και όχι να δημιουργεί ανταγωνιστικές σχέσεις «αλόγων ιπποδρόμου» για το ποιος θα φτάσει πρώτος στον νικητήριο τερματισμό των πολυπόθητων θέσεων, δημιουργώντας ξεκάθαρα αποκλεισμούς, προστριβές και διακρίσεις μέσα στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Στην πράξη η κατάσταση είναι ασφυκτική για τους μικρούς περιφερειακούς, τους μικρούς ορεινούς, παραμεθόριους και μικρούς νησιωτικούς Δήμους της χώρας, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι:
με τις αυξημένες ανάγκες για τη διαχείριση της καθημερινότητας (αποκομιδή σκουπιδιών, καθαριότητα, αναγκαίες συντηρήσεις)

την ίδια στιγμή, που οι συνταξιοδοτήσεις υπαλλήλων αυξάνουν, το πρόγραμμα κινητικότητας αποσύρει δυναμικό υπαλλήλων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ενώ έχει «παγώσει» και το πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας.
Μάλιστα η «αρχιτεκτονική» του προγράμματος, που προβλέπει ότι ο κάθε Δήμος μπορεί να αξιοποιήσει έως το 15% του μόνιμου προσωπικού του, επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους μικρούς περιφερειακούς, ορεινούς και νησιωτικούς δήμους, όπου ο αριθμός των εργαζομένων είναι πολύ περιορισμένος, συνεπαγόμενη ελάχιστες επιπλέον θέσεις εργασίας, που δεν επαρκούν για την κάλυψη των πραγματικών αναγκών.
Μιλώντας για την «αρχιτεκτονική» του προγράμματος, δυστοκία προκαλεί το γεγονός ότι οι Δήμοι, ενώ υποχρεούνται να καταβάλουν το 25% της αμοιβής των εργαζομένων και το 75% η ΔΥΠΑ, καλούνται στους προϋπολογισμούς να δεσμεύσουν το 100% της δαπάνης μισθοδοσίας τους.
Εξίσου σημαντική είναι και η κοινωνική διάσταση του προγράμματος αφού αποτελεί στην πράξη «την τελευταία ευκαιρία» απασχόλησης για μια ηλικιακή ομάδα ανέργων, που βρίσκονται αφενός σε μειονεκτική θέση στην αγορά εργασίας αφετέρου καλούνται να τακτοποιήσουν σημαντικές ασφαλιστικές ανάγκες μιας και πρέπει να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα ένσημα για τη συνταξιοδότησή τους.
Η χρησιμότητα και ο σκοπός αυτού του προγράμματος, μετατρέπεται σε σπουδαιότητα και ανάγκη σε περιοχές και σε δήμους της ελληνικής περιφέρειας, που ελλείψει βιομηχανικής, εμπορικής ή τουριστικής δραστηριότητας οδηγούν αυτούς τους ανθρώπους σε μια ολοκληρωτική αδυναμία εξεύρεσης μιας θέσης εργασίας. Σε περιοχές που μαραζώνουν οικονομικά, αυτοί οι άνθρωποι που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους εκεί, έχοντας δημιουργήσει οικογένειες, δεν μπορούν σε αυτήν τη φάση ζωής να αναζητήσουν επαγγελματικές προοπτικές μακριά από τον τόπο τους και η ένταξη τους σε ένα τέτοιο πρόγραμμα αποτελεί σανίδα σωτηρίας.
Η χθεσινή ανακοίνωση για επιπλέον 1000 θέσεις εργασίας μόνο για τους Δήμους της χώρας είναι σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν επιλύει το πρόβλημα.

Κατόπιν τούτων ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:

Θα υπάρξει άμεσος επανασχεδιασμός του προγράμματος με ουσιαστική αύξηση του αριθμού των δικαιούχων;
Πόσοι από το σύνολο των Δήμων της επικράτειας πρόλαβαν να καταθέσουν τα σχετικά αιτήματα πρόσληψης έως τις 28/03/2025 και πόσες από τις συνολικά 6.000 διαθέσιμες θέσεις δεσμεύτηκαν για τους Δήμους της χώρας;
Ποια είναι η αναλογία των ωφελουμένων 55+ ανά περιφέρεια, που κατέθεσαν επιτυχώς έως τις 28/03/2025;
Γιατί δεν ίσχυσε ένα πλαφόν διαθέσιμων-«κλειστών» θέσεων για τους Δήμους με βάση το 15% του μόνιμου προσωπικού τους, το οποίο αν δεν ζητούνταν, θα μπορούσε να επαναδιατεθεί;

Αθήνα, 04/04/2025

Οι ερωτώντες βουλευτές

1.Αραμπατζή Φωτεινή Βουλευτής Σερρών ΝΔ
2.Καράογλου Θεόδωρος Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης ΝΔ
3.Στυλιανίδης Ευριπίδης Βουλευτής Ροδόπης ΝΔ
4.Χαρακόπουλος Μάξιμος Βουλευτής Λάρισας ΝΔ
5.Ανδριανός Ιωάννης Βουλευτής Αργολίδος ΝΔ
6.Κεδίκογλου Σίμος Βουλευτής Εύβοιας ΝΔ
7.Κόνσολας Μάνος Βουλευτής Δωδεκανήσου ΝΔ
8.Χρυσομάλλης Μιλτιάδης Βουλευτής Μεσσηνίας ΝΔ
9.Κατσανιώτης Ανδρέας Βουλευτής Αχαΐας ΝΔ
10.Μπαρτζώκας Αναστάσιος Βουλευτής Ημαθίας ΝΔ
11.Βλάχος Γεώργιος Βουλευτής Α’ Ανατολικής Αττικής ΝΔ

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΑΙ ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Προς τους Υπουργούς

Ψηφιακής Διακυβέρνησης
Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών
Ανάπτυξης
Δικαιοσύνης
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Εσωτερικών
Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής
Προστασίας του Πολίτη

ΘΕΜΑ: «Εκτίναξη επιθετικών αγορών ακινήτων και επιχειρήσεων στις ακριτικές περιοχές από τουρκικά κεφάλαια που εμφανίζονται με τη μορφή Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων»

Σύμφωνα με το άρθρο 24 του νόμου 1892/1990 «...ως παραμεθόριες περιοχές ορίζονται οι Νομοί Δωδεκανήσου, Έβρου, Θεσπρωτίας, Καστοριάς, Κιλκίς, Λέσβου, Ξάνθης, Πρέβεζας, Ροδόπης, Σάμου, Φλώρινας και Χίου, οι νήσοι Θήρα και Σκύρος, οι τέως Επαρχίες Νευροκοπίου του τέως Νομού Δράμας, Πωγωνίου και Κόνιτσας του τέως Νομού Ιωαννίνων, Αλμωπίας και Έδεσσας του τέως Νομού Πέλλης και Σιντικής του τέως Νομού Σερρών καθώς και οι τέως Κοινότητες Οθωνών, Μαθρακίου και Ερεικούσσης...».
Οι παραπάνω περιοχές στο Ιόνιο, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, τη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου χαρακτηρίστηκαν ως «παραμεθόριες» και αντιμετωπίζονται ως «αμυντικές» περιοχές με προεδρικό διάταγμα που εκδόθηκε σύμφωνα με το ίδιο άρθρο «με πρόταση των Υπουργών Εξωτερικών, Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Προστασίας του Πολίτη και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων...»
Διαχρονικά το δίκαιο που ίσχυε σχετικά με τις δικαιοπραξίες επί ακινήτων στις παραμεθόριες περιοχές, αποσκοπούσε στην κατοχύρωση της εθνικής ασφάλειας και της εδαφικής ακεραιότητας της Χώρας που υπερτερούν έναντι άλλων δημοσίων συμφερόντων ή ατομικών δικαιωμάτων πχ ΑΚ 281, εμπορικές ή επαγγελματικές μισθώσεις.
Νόμοι που επέβαλαν τους σχετικούς περιορισμούς στο παρελθόν ήταν το νομοθετικό διάταγμα 22/24.6.1927 και αργότερα ο α.ν. 1366/1938.
Μετά την καταδίκη της Ελλάδας από το ΔΕΚ, το οποίο με την απόφαση του 305/87 της 30.5.1989 έκρινε ότι οι διατάξεις του α.ν. 1366/1938 έρχονταν σε αντίθεση με τα άρθρα 48, 52 και 59 της Συνθήκης ΕΟΚ περί ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, ελευθερίας εγκατάστασης και ελευθερίας παροχής υπηρεσιών, ψηφίστηκε ο νόμος 1892/1990 που κατήργησε τον προηγούμενο 1366/1938. Ο νέος νόμος επαναπροσδιόρισε τις παραμεθόριες περιοχές και τις απαγορευμένες δικαιοπραξίες, διατηρώντας τους περιορισμούς τόσο για τους ημεδαπούς όσο και για τους αλλοδαπούς, αλλά αντιμετώπισε ενιαία τους ημεδαπούς, τους Ευρωπαίους πολίτες και τους ομογενείς διατηρώντας όμως για τους υπηκόους τρίτων χωρών σε ισχύ το ν.δ. 22/24.6.1927, δηλαδή οι περιορισμοί μπορούσαν να αρθούν μόνο με τη χορήγηση σχετικής αδείας.
Τα άρθρα 24 έως 32 του ν. 1892/1990 αντικαταστάθηκαν δυστυχώς το 2011 από ένα πρόχειρο και κακογραμμένο νομοθέτημα με το άρθρο 114 του νόμου 3978/2011 και αργότερα με το άρθρο 43 του νόμου 4278/2014 που βελτιώθηκε με το άρθρο τρίτο του νόμου 4126/2013 και άλλες διατάξεις.
Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περιορίζει τις απαγορεύσεις δικαιοπραξιών εν ζωή σε ακίνητα των παραμεθόριων περιοχών μόνο σε υπηκόους τρίτων χωρών εκτός ΕΕ και ΕΖΕΣ και προκρίνει τη θεωρία της έδρας έναντι της θεωρίας ελέγχου σχετικά με την ιθαγένεια ή ορθότερα την εθνικότητα. Αυτή η εξέλιξη επιτρέπει και διευκολύνει φυσικά πρόσωπα που φέρουν παράλληλα ευρωπαϊκή ιθαγένεια παρότι έχουν εθνικότητα τρίτης χώρας πχ τουρκική, ρωσική, κινεζική κλπ. ή Νομικά Πρόσωπα που έχουν δημιουργήσει έδρα στην Ελλάδα ή στην ΕΕ να μπορούν με ευκολία να αποκτούν ακίνητα ή εταιρικά μερίδια και μετοχές σε «παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές» χωρίς πλέον να απαιτείται προηγούμενη απόφαση διοικητικής αρχής. Η νομοθεσία, η νομολογία και η «θεωρία της έδρας του νομικού προσώπου» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια, έναντι της «θεωρίας ελέγχου» σύμφωνα με την οποία εξετάζονταν η ιθαγένεια μέχρι φυσικού προσώπου που ελέγχει το νομικό πρόσωπο που ίσχυε παλιότερα, καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνη για την ασφάλεια, την άμυνα και την δημογραφική θωράκιση της περιοχής, ιδιαίτερα στη Θράκη και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Τα τελευταία χρόνια μας καταγγέλεται από συμβολαιογράφους, δικηγόρους, δημόσιους λειτουργούς αλλά και απλούς πολίτες, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί αξιοσημείωτα οι αγορές ακινήτων και επιχειρήσεων ιδιαίτερα στις περιοχές της Αν. Μακεδονίας και Θράκης καθώς και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που δεν είναι απλά «παραμεθόριες» αλλά και «αμυντικές».
Επίσης σε σχετική δημόσια καταγγελία πρόεβη και ο Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης στις 27.2.2025 στο Forum της Αν. Μακεδονίας και Θράκης μιλώντας για επιθετικές Τουρκικές και Βουλγαρικές αγορές και «εποικισμό του Έβρου από Μουσουλμάνους». Στο θέμα αναφέρθηκε με πρωτοσέλιδο της και η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στις 22-23 Μαρτίου 2025 με τίτλο «Έρευνες για το Τουρκικό Real Estate - Τα Μυστικά της Θράκης. Τι ψάχνει η ΕΥΠ στη Θράκη και σε νησιά του Ανατολικού Αιγαίου...».
Με δεδομένη την Τουρκική επιθετικότητα, τις επαναλαμβανόμενες δηλώσεις της Τουρκικής ηγεσίας για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης και την συστηματική προσπάθεια της Γείτονος για τουρκοποίηση και εργαλειοποίηση της Θρησκευτικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Θράκη ,

ΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ στον αρμόδιο Υπουργό τα ακόλουθα ΕΓΓΡΑΦΑ:

Ζητούμε να μας κατατεθούν πίνακες, από τα Υποθηκοφυλακεία, το Εθνικό Κτηματολόγιο ή τους τοπικούς Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους, με όλες τις αγοραπωλησίες- δικαιοπραξίες που διενεργήθηκαν από το 2011 ανά νομό, από ξένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ευρωπαϊκά ή τρίτων χωρών, σε όλους τους νομούς που ορίζονται ως παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές σύμφωνα με το νόμο.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι αρμόδιοι Υπουργοί;

Τι μέτρα σκοπεύει να λάβει η Κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο επιθετικών και κατευθυνόμενων αγορών ακινήτων ή επιχειρήσεων από ξένα κεφάλαια σε ευαίσθητες εθνικά περιοχές, όπως η Θράκη και τα νησιά;
Ποιός και πώς ελέγχει τους διαχειριστές-funds των κόκκινων δανείων που συνήθως έχουν έδρα στο εξωτερικό, σε ποιους πουλούν τα πλειστηριασμένα ακίνητα των ακριτικών περιοχών;
Σκοπεύει το αρμόδιο Υπουργείο να επαναφέρει το καθεστώς ελέγχων μέχρι φυσικού προσώπου στις δικαιοπραξίες που διενεργούνται στις παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές, ώστε η ανάπτυξη να μη λειτουργεί σε βάρος της εθνικής ασφάλειας στις ακριτικές περιοχές;
Ποιες πολιτικές σχεδιάζει η Κυβέρνηση για τη δημογραφική θωράκιση της ακριτικής Ελλάδας;
Τι έχει κάνει η Κυβέρνηση για την υλοποίηση του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για τη Θράκη; Γιατί δεν έχει οριστεί μέχρι σήμερα συντονιστής και Επιτροπή Παρακολούθησης, όπως είχε ζητήσει η Διακομματική, που θα κινητοποιεί και θα συντονίζει το έργο των αρμόδιων Υπουργείων;

Αθήνα, 27-3-2025

Οι Ερωτώντες Βουλευτές

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΣΤ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Βουλευτής Ροδόπης ΝΔ
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ, Βουλευτής Β´ Θεσσαλονίκης ΝΔ
ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Βουλευτής Λάρισας ΝΔ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Βουλευτής Καβάλας ΝΔ
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΧΡΥΣΟΜΑΛΗΣ, Βουλευτής Μεσηνίας ΝΔ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΗΜΟΣΧΑΚΗΣ, Βουλευτής Έβρου ΝΔ
ΜΑΝΟΣ Ν. ΚΟΝΣΟΛΑΣ, Βουλευτής Δωδεκανήσου ΝΔ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΧΟΣ, Βουλευτής Ανατολικής Αττικής ΝΔ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΣΜΑΝΗΣ, Βουλευτής Πέλλας ΝΔ
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ, Βουλευτής Σερρών ΝΔ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ, Βουλευτής Λέσβου ΝΔ