Menu
A+ A A-

Χαιρετισμός ΓΓ ΔΣΟ Μ. Χαρακόπουλου στο Διεθνές Συνέδριο «Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα –Προκλήσεις και Προοπτικές»

ΜΑΧ 1 5

Αθήνα, 26 Νοεμβρίου 2024

Χαιρετισμός ΓΓ ΔΣΟ Μ. Χαρακόπουλου στο Διεθνές Συνέδριο

«Η Ορθόδοξη Θεολογία στον 21ο αιώνα –Προκλήσεις και Προοπτικές»

 

Σεβασμιώτατοι,

Σεβαστοί πατέρες,

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων,

Αγαπητοί συνάδελφοι βουλευτές,

Κύριοι αντιπρυτάνεις,

Κύριες και κύριοι καθηγητές,

Κύριες και κύριοι σύνεδροι,

Εκ μέρους της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας θα ήθελα να συγχαρώ τους διοργανωτές γι’ αυτό το σημαντικό Συνέδριο και να ευχηθώ εγκαρδίως καλή επιτυχία στις εργασίες του.

Αυτή η ευχή, επιτρέψτε μου να επισημάνω, δεν είναι εθιμοτυπική αλλά ουσιαστική, και φέρει εντός της την προσδοκία να μπορέσει η Ορθοδοξία να απαντήσει στις τεράστιες προκλήσεις της εποχής μας.

Αναμφίβολα, αυτό το καθήκον δεν περιορίζεται στις θεωρητικές αναζητήσεις των ακαδημαϊκών αιθουσών, και σε συζητήσεις λογίων και ειδημόνων. Σημαίνει πρωτίστως, συγκροτημένη στάση απέναντι στις ραγδαίες μεταβολές που συμβαίνουν στον κόσμο μας. Και βεβαίως, τη διατύπωση μιας διαφορετικής πρότασης για τον Άνθρωπο του 21ου αιώνα, που αλέθεται κυριολεκτικά από την προβολή και επιβολή ενός καινοφανούς παγκοσμιοποιημένου μοντέλου, από το οποίο εκλείπουν τα βαθύτερα πνευματικά στοιχεία.

Γι’ αυτό και ο σύγχρονος άνθρωπος, ιδιαίτερα ο Ευρωπαίος, φαίνεται να κινείται χωρίς πυξίδα, ενώ υπονομεύονται σταθερά οι μεγάλες παραδόσεις του, οι χριστιανικές αξίες και η ελληνορωμαϊκή κληρονομιά του. Ταυτόχρονα, στις διεθνείς σχέσεις πλέον τείνει να επικρατήσει ο «νόμος της ζούγκλας», με καταστροφικούς πολέμους, που απειλούν να συμπαρασύρουν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια σύγκρουση χωρίς αύριο, με χρήση ακόμη και πυρηνικών όπλων.

Παράλληλα, η ανισορροπία στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση οδηγεί σε επικίνδυνα φαινόμενα, όπως η κλιματική κρίση και η ερημοποίηση μεγάλων περιοχών, αποτέλεσμα της ασεβούς συμπεριφοράς μας στο περιβάλλον.

Σε όλα τα παραπάνω η Ορθοδοξία οφείλει να ανοίξει δρόμους που θα οδηγήσουν στην ειρήνευση του ανθρώπου με τον εαυτόν του, με τους συνανθρώπους του και με το φυσικό περιβάλλον.

Αυτό το καθήκον το έχουμε διαπιστώσει και εμείς στην Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας, στον σημαντικότερο θεσμό στον οποίο δραστηριοποιούνται από το 1993 Ορθόδοξοι, αλλά και προχαλκηδόνιοι, βουλευτές από 25 κράτη.

Και θέλω και από αυτό το βήμα να ευχαριστήσω, στο πρόσωπο του λόγιου Προέδρου της Βουλής κ. Κωνσταντίνου Τασούλα, για πολλοστή φορά τη Βουλή των Ελλήνων, που αποτελεί έδρα, αλλά και πολύτιμο αρωγό, του διακοινοβουλευτικού θεσμού, του οποίου έχω την ευθύνη να είμαι επικεφαλής.

Παρά τα σοβαρά προβλήματα που εσχάτως έχουν ανακύψει, με σημαντικότερο όλων, τον πόλεμο μεταξύ δύο ομόδοξων λαών, Ρώσων και Ουκρανών, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχουμε καταφέρει να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο κοινών στόχων που απαντούν στα προβλήματα που ανέφερα προηγουμένως.

Ενδεικτικά αναφέρω τις πρωτοβουλίες μας για την αναγνώριση του χριστιανισμού ως έναν εκ των πυλώνων του ευρωπαϊκού πολιτισμού και την ανάδειξη των χριστιανικών αξιών στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Ήδη, τον προηγούμενο Μάιο διοργανώσαμε σε συνεργασία με το ΑΠΘ, στη συμπρωτεύουσα, σχετικό συνέδριο με μεγάλη επιτυχία. Μάλιστα, σε αυτή την πρωτοβουλία συνεργαζόμαστε με μεγάλες οργανώσεις από τον καθολικό και προτεσταντικό κόσμο της Δύσης, με τις οποίες υπογράψαμε μια κοινή έκκληση, την οποία είχαμε την τιμή να παρουσιάσουμε τόσο στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο όσο και στον πάπα Ρώμης Φραγκίσκο. Θεωρώ δε ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι οι Ορθόδοξοι είμαστε αυτοί που έχουμε την πρωτοβουλία μιας τέτοιας εκστρατείας, αποδεικνύοντας το ειδικό της βάρος της Ορθοδοξίας για τη διαμόρφωση του αύριο της Ευρώπης.

Επίσης, τις χριστιανικές αξίες της ειρήνης, της καταλλαγής και της συνεργασίας επιδιώκουμε να τις οικοδομήσουμε με τις κοινές μας πολυσχιδείς δράσεις. Αρχικώς βεβαίως με λαούς που νιώθουν και είναι απόγονοι του Βυζαντίου, που η Ορθοδοξία συνιστά τον πυρήνα και του δικού τους πολιτισμού. Κι αυτό το έχουμε πετύχει σε μεγάλο βαθμό στα Βαλκάνια, αλλά και στην Μέση Ανατολή, όπου δυστυχώς ο γηγενής χριστιανικός πληθυσμός βρίσκεται υπό την απειλή της εξαφάνισης. Αλλά και με το διάλογο που έχουμε ανοίξει τόσο με εκπροσώπους του υπόλοιπου χριστιανικού κόσμου, όσο και με αυτούς του ισλαμικού.

 Με αυτές τις σκέψεις και την πεποίθηση ότι όλο και περισσότεροι, στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε, συνειδητοποιούν και την αξία της Ορθόδοξης οπτικής των πραγμάτων, είμαι βέβαιος ότι το Συνέδριό σας θα έχει ουσιαστική συμβολή στον προβληματισμό για τις προκλήσεις και τις προοπτικές που αναδεικνύονται στις μέρες μας.

Καλή επιτυχία!

Μπορείτε να παρακολουθήσετε τον χαιρετισμό του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/tL2cFMgO3cY

Read more...

Εισήγηση ΓΓ της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στο 3ο Επιστημονικό Συνέδριο «Παγκοσμιότητα, Παγκοσμιοποίηση και Χριστιανισμός»

ΜΑΧ 1 7

Κιλκίς, 15 Νοεμβρίου 2024

 

Εισήγηση ΓΓ της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στο 3ο Επιστημονικό Συνέδριο «Παγκοσμιότητα, Παγκοσμιοποίηση και Χριστιανισμός»

 

Σεβασμιώτατε,

Σεβαστοί πατέρες,

Σεβάσμιοι καθηγητές,

Κύριες και κύριοι,

Εκ προοιμίου θα ήθελα να συγχαρώ για τη διοργάνωση του Συνεδρίου και να ευχαριστήσω για την πρόσκληση συμμετοχής μου με εισήγηση σε αυτό την Ιερά Μητρόπολη Πολυανής και Κιλκισίου και τον επιστημονικό υπεύθυνο, καθηγητή του ΑΠΘ, κ. Κωνσταντίνο Κωτσιόπουλο.

 Διαβάζοντας το θέμα του παρόντος συνεδρίου αντιλαμβανόμαστε ότι η κύρια προβληματική του εδράζεται σε δύο βασικούς άξονες. Αφενός στη διαδικασία που βαπτίστηκε παγκοσμιοποίηση, και αφετέρου στον χριστιανισμό.

Στην ουσία, δηλαδή, αναζητούμε τη χριστιανική διάσταση, τη χριστιανική συμβολή στις διαμορφούμενες συνθήκες της πραγματικότητας του κόσμου που ζούμε.

Ως παγκοσμιοποίηση καλούμε, πρωτίστως, τη διαδικασία που ενοποιεί τον παγκόσμιο χώρο μέσω των οικονομικο-εμπορικών συναλλαγών, αλλά και την επικράτηση συγκεκριμένων κανόνων λειτουργίας των αγορών.

Ως χρονική αφετηρία της παγκοσμιοποίησης θεωρείται η πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων και το τέλος του ψυχρού πολέμου. Επρόκειτο, δηλαδή, για την επικράτηση των δυτικών προτύπων της ελεύθερης αγοράς αλλά, ταυτόχρονα, και των αξιών της δημοκρατίας, της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που επέπρωτο να επεκταθούν και να εμπεδωθούν σε παγκόσμια κλίμακα.

Δεν ήταν άλλωστε τυχαίο ότι εκείνη την αρχική περίοδο, τη δεκαετία του 1990, εμφανίσθηκε και η «προφητεία» του φιλοσόφου Φράνσις Φουκουγιάμα για το τέλος της Ιστορίας. Το συμπέρασμά του, ωστόσο, όπως και ο ίδιος ομολόγησε, δεν πραγματοποιήθηκε -τουλάχιστον ακόμη.

Διότι βλέπουμε πως στο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό γίγνεσθαι εντάσσονται, με εξαιρετική επιτυχία, κράτη με αυταρχικά συστήματα, που πόρρω απέχουν από τις αρχές της αστικής δημοκρατίας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που η Δύση έχει ως βασικούς πυλώνες.

Η παγκοσμιοποίηση, όμως -και εδώ νομίζω ότι οφείλεται και η σχετική κακοφημία της- συνεπαγόταν και την πολιτισμική ομογενοποίηση του παγκόσμιου πληθυσμού.

Και πράγματι, παρατηρούμε την ανάδυση αυτής της ομοιομορφίας σε πλανητικό επίπεδο, βοηθούμενης από την έκρηξη των νέων τεχνολογιών αλλά και των μεταφορών, που επιτρέπουν τη διάχυση κοινών προτύπων ζωής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, ακόμη και σκέψης και λεξιλογίου.

Η πορεία αυτή, όμως, δεν είναι ανέφελη. Και ευτυχώς θα λέγαμε. Γιατί, αν και η πολιτισμική παγκοσμιοποίηση φέρνει τους ανθρώπους εγγύτερα, επιτρέπει οπωσδήποτε την ευκολότερη επικοινωνία, δημιουργεί πολίτες με παγκόσμια συνείδηση, γίνεται ανησυχητικά εμφανές πως ταυτοχρόνως, καταστρατηγούνται, καταρρίπτονται και αγνοούνται πολιτισμικές παραδόσεις και υψηλές διαχρονικές ανθρώπινες αξίες.

Διαπιστώνουμε, παράλληλα, ότι χάνεται η εντοπιότητα και η αυθεντική πολυμορφία. Οι λαοί τείνουν να μεταβληθούν σε έναν πολτό, χωρίς διακριτά γνωρίσματα.

Οι άνθρωποι γίνονται καταναλωτές υλικών και άυλων προϊόντων, που προωθούνται στην αγορά με σκοπό το κέρδος ή και την χειραγώγηση.

Ένα χαρακτηριστικό της νέας εποχής είναι ότι ενώ αυξήθηκε γεωμετρικά η δυνατότητα πρόσβασης στην γνώση και στην πληροφόρηση, έπεσε το επίπεδο της μέσης καλλιέργειας.

Ειδικά στους νέους το βιβλίο δεν αποτελεί μια υψηλή αξία, όπως ήταν ακόμη πριν από λίγα χρόνια, και σίγουρα την εποχή που ήμασταν και εμείς νέοι.

Σε αυτό το περιβάλλον, που απομακρύνεται από την πνευματικότητα, ήταν επόμενο να ερχόμαστε αντιμέτωποι με ακραίες ιδεοληψίες που επιζητούν με αυταρχικό τρόπο να καταστούν παγκόσμια επίσημη ιδεολογία, όπως είναι η λεγόμενη γουόκ ατζέντα ή η κουλτούρα της ακύρωσης.

Έτσι με γοργά βήματα φθάσαμε στο σημείο να ζητείται η κατάργηση του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σαίξπηρ, και όλης της ύψιστης πνευματικής παραγωγής του ανθρώπου, διότι όλοι αυτοί οι γίγαντες της σκέψης ήταν εκπρόσωποι της λευκής φυλής, του δυτικού πολιτισμού και της πατριαρχίας. Γελοιότητες μεν, επικίνδυνες δε.

Απέναντι σε όλα αυτά τα φαινόμενα, και στην ίδια την πολιτισμική παγκοσμιοποίηση καλείται να υψώσει τη δική του πρόταση ο Χριστιανισμός και δη η Ορθοδοξία.

Κατ’ αρχάς να πούμε ότι η Ορθοδοξία είχε τη δική της παγκοσμιοποίηση, με την ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με τον βυζαντινό πολιτισμό.

Παγκοσμιοποίηση η οποία, όμως, δεν ισοπέδωνε ούτε τις ιδιομορφίες των λαών, ούτε τις προσωπικότητες των ανθρώπων. Αντιθέτως, γονιμοποιούσε αυτό που προϋπήρχε για να ανέλθει υψηλότερα.

Ας κοιτάξουμε λίγο τι συνέβη στην Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά και στον δυτικό κόσμο, που επηρεάστηκε απ’ όσα γίνονταν στο Βυζάντιο.

Μάλιστα, και σε αντίθεση με τον καθολικισμό και τη δύση, ο ενοφθαλμισμός του χριστιανικού μηνύματος γινόταν στη γλώσσα των λαών που εισέρχονταν στην Ορθοδοξία.

Γι’ αυτό και η βυζαντινή παγκοσμιοποίηση καλείτο οικουμενικότητα. Είχε, δηλαδή, βάθος πνευματικό, δεν ήταν μια εξωτερική διαδικασία επιβολής.

Για τον λόγο αυτό ο χριστιανισμός και ιδιαίτερα η Ορθοδοξία οφείλει να συνεχίσει στα βήματα της οικουμενικότητας, απέναντι σε αυτά της παγκοσμιοποίησης.

Που σημαίνει στις διεθνείς σχέσεις συνεργασία μεταξύ διακριτών οντοτήτων, με αλληλοσεβασμό και αλληλοκατανόηση.

Σημαίνει, επίσης, σεβασμό στις τοπικές παραδόσεις, στις διαχρονικές αξίες που απέδειξαν την αλήθειά τους στην πορεία του χρόνου. Και βεβαίως, σεβασμό στον άνθρωπο, στον κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την θρησκευτική ή την εθνική του ταυτότητα.

Αυτές τις αξίες προσπαθούμε ως Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας να προάγουμε στα τριανταένα χρόνια της λειτουργίας της, με ένα πολυσχιδές και πολύπλευρο έργο.

Στους κόλπους της ΔΣΟ σε επίπεδο εκπροσώπων κοινοβουλίων ετέθη εξ αρχής ως στόχος αυτή η ώσμωση, μεταξύ των απαιτήσεων για εμπέδωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και των ορθοδόξων παραδόσεων.

Και τα δύο αναδύθηκαν ως προκλήσεις την επαύριον της πτώσεως των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια, όπου αποδείχθηκε ότι οι δεκαετίες της αυταρχικής αθεΐας δεν είχαν το αποτέλεσμα που επεδίωκαν τα κομουνιστικά καθεστώτα.

Ηγετικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια ανέλαβε η Ελλάδα, η οποία και ορθόδοξη είναι, έχοντας μάλιστα δικαιωματικά και τα πρωτοτόκια του Βυζαντίου -στον πολιτισμό του οποίου στεγάζονται και όλες οι υπόλοιπες ορθόδοξες χώρες- αλλά και εμπεδωμένες τις δημοκρατικές αξίες.

Με δόγμα την ισχύ εν τη ενώσει επιχειρήθηκε να αναδειχθεί το ορθόδοξο στίγμα, σε μια συνεργασία που συνέθετε και δεν αποσυνέθετε ούτε ισοπέδωνε.

Ως αποτέλεσμα το κύρος της ΔΣΟ στον ορθόδοξο κόσμο είναι ιδιαίτερα υψηλό.

Πρόσφατα, μάλιστα, είχαμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε με την επίσκεψή μας στο Σεράγεβο και στην Μπάνια Λούκα, όπου βρήκαμε μια ζωντανή και μαχόμενη ορθοδοξία, σε ένα ασφαλώς αντίξοο περιβάλλον.

Σπουδαία είναι, όμως, και η αναγνώριση της οργάνωσης στην Ρουμανία, μια χώρα που η Ορθοδοξία γνωρίζει άνθιση. Μάλιστα, ο νυν πρόεδρός της Γενικής μας Συνέλευσης είναι Ρουμάνος.

Ενεργό συμμετοχή στην ΔΣΟ έχουν, επίσης, κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι από την Αλβανία, όπου η Ορθοδοξία, χάρη και στην προσωπικότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, βρίσκεται σε άνοδο, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Ορθόδοξοι, και ιδιαίτερα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου.

Τα τελευταία χρόνια σημαντική ήταν και συμβολή των Ορθοδόξων της Πολωνίας, οι οποίοι αν και μικρή μειονότητα, σε μια ρωμαιοκαθολική θάλασσα, έχουν διακριτή παρουσία όχι μόνον στα ανατολικά της χώρας, αλλά ακόμη και στην πρωτεύουσα, στην Βαρσοβία, όπου πριν από ένα χρόνο έγιναν τα θυρανοίξια μιας μεγάλης εκκλησίας, με τη συμμετοχή της ΔΣΟ.

Δράσεις και συμμετοχές έχουμε ακόμη από την Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο, την Βόρειο Μακεδονία αλλά και από την Κροατία, όπου διαβιώνει ορθόδοξη μειονότητα.

Στο ορθόδοξο αυτό τόξο εντάσσονται επίσης και οι Ορθόδοξοι της Υπερκαυκασίας, κυρίως οι Γεωργιανοί, οι οποίοι έχουν μια παλιά και ισχυρή παράδοση, αλλά και οι Αρμένιοι, οι οποίοι αν και προχαλκηδόνιοι εργάζονται ενεργά στους κόλπους της ΔΣΟ.

Ιδιαίτερα για τους τελευταίους, η οργάνωση έχει σταθεί διαχρονικά στο πλευρό τους απέναντι στις απειλές που βιώνουν από το Αζερμπαϊτζάν, και κυρίως με την εκδίωξη των Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Ασφαλώς, η μεγάλη πληγή και για την ΔΣΟ είναι ο πόλεμος των δύο ομόδοξων κατά βάση λαών, Ρώσων και Ουκρανών. Η Ρωσία, συνιδρύτρια χώρα μαζί με την Ελλάδα, της ΔΣΟ, έχει δυστυχώς εισβάλει πριν από σχεδόν 3 χρόνια στο ουκρανικό έδαφος. Έκτοτε, απέχει και από τις εργασίες της ΔΣΟ, λόγω και αντικειμενικών λόγων.

Το γεγονός πάντως του πολέμου υπονομεύει το έργο μας και μειώνει την ισχύ του μηνύματός μας για την ειρήνη, την αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία.

Από ελληνικής πλευράς παραμένουμε δεσμευμένοι στο όραμα της ορθόδοξης ενότητας, σε μια ενωμένη Ευρώπη, και προσδοκούμε την επιστροφή της διπλωματίας και μια δίκαιη ειρήνη.

Στο πλαίσιο επίσης των οικουμενικών αξιών μας έχουμε ενισχύσει τις σχέσεις με φορείς άλλων χριστιανικών δογμάτων και ομολογιών.

Ιδιαίτερα με τους εκπροσώπους του ρωμαιοκαθολικισμού έχουμε αναπτύξει μια στενή συνεργασία στα ζητήματα της υπεράσπισης των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη.

Και αυτοί, όπως και εμείς, διαπιστώνουν την επίθεση που δέχεται από κάποια κέντρα η χριστιανική παράδοση και οι χριστιανικές αξίες, την προσπάθεια παρασιώπησης της σημασίας του χριστιανισμού για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την προώθηση ιδεοληπτικών δογμάτων, που στοχεύουν στην αποθρησκευτικοποίηση του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Ανάμεσα στις δράσεις συντονισμού, που έχει αναλάβει η ΔΣΟ, συγκαταλέγεται και η διοργάνωση ενός σημαντικού συνεδρίου τον περασμένο Μάιο στην Θεσσαλονίκη, με θέμα «Η πολιτική ως χώρος έκφρασης των χριστιανικών αξιών στην καθημερινότητα».

Το συνέδριο, που είχε μεγάλη επιτυχία, -όπως μπορεί να συμαρτυρίσουν οι εκ των συμμετεχόντων σε αυτό καθηγητές κ.κ. Κωνσταντίνος Κωτσιόπουλος και Χρυσόστομος Σταμούλης- συνδιοργανώθηκε από την ΔΣΟ, τη Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC), την Επιτροπή των Επισκοπικών Διασκέψεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (COMECE), την Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.

Στην τελετή έναρξης του Συνεδρίου υπεγράφη από τους επικεφαλής της ΔΣΟ, της COMECE, της CEC και της οργάνωσης Together for Europe ένα κείμενο έκκλησης προς τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, τις Πολιτικές Παρατάξεις και τους Υποψήφιους Ευρωβουλευτές για τις χριστιανικές αξίες.

 Επίσης, σε λίγες ημέρες, θα πραγματοποιηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες το καθιερωμένο πρόγραμμα Ευρωπαϊκού Προγεύματος Προσευχής με πολλούς χριστιανούς Ευρωβουλευτές, και τη συμμετοχή της ΔΣΟ.

Επαφές και συνεργασία έχουμε βεβαίως και με άλλα χριστιανικά δόγματα, ενώ πρόσφατα είχαμε συνάντηση με τον ΓΓ του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών στην Γενεύη. 

Τέλος, ως ΔΣΟ, μαζί με άλλες οργανώσεις από την Δύση, συναντηθήκαμε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Φανάρι, και με τον πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό, με σκοπό την προετοιμασία των εορτασμών για τα 1700 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο.

Αυτός ο εορτασμός, που συμπίπτει μάλιστα με το κοινό ημερολογιακά Πάσχα Ορθοδόξων και Καθολικών, ελπίζουμε ότι θα πραγματοποιηθεί στην Νίκαια της Βιθυνίας, εκεί δηλαδή που έλαβε χώρα και η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος.

Η Οικουμενικότητα των αρχών που υπηρετεί η ΔΣΟ αποδεικνύεται και από τη συνεργασία που έχει αναπτύξει και με τον μουσουλμανικό κόσμο.

Σημαντικό σε αυτή την κατεύθυνση ήταν το συνέδριο στον Λίβανο που συνδιοργανώθηκε με το κοινοβούλιο της χώρας με θέμα τις σχέσεις Χριστιανών και Μουσουλμάνων στην Μέση Ανατολή.

Επίσης, το μνημόνιο συνεργασίας με την Παγκόσμια Μουσουλμανική Λίγκα, που υπεγράφη στην Αθήνα τον Μάιο του τρέχοντος έτους, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών μας για την αλληλοκατανόηση και τη  συνεργασία λαών με διαφορετική θρησκευτική παράδοση.

Οικουμενικές, ασφαλώς, είναι και οι αξίες που υπηρετούμε με τις δράσεις μας για την προστασία των διωκόμενων όπου γης χριστιανών, ιδιαιτέρως στην Μέση Ανατολή, όπου δυστυχώς ο χριστιανικός πληθυσμός συρρικνώνεται ραγδαία λόγω των διώξεων και της μισαλλοδοξίας.

Ιδιαίτερα από την περίοδο της λεγόμενης «Αραβικής Άνοιξης» αλλά και σήμερα, λόγω του πολέμου στην Μέση Ανατολή, η κατάσταση για τους χριστιανούς έχει γίνει αφόρητη.

Προστασία, δυστυχώς, χρήζουν και τα χριστιανικά μνημεία που καταστρέφονται, βεβηλώνονται ή αλλάζει αυθαίρετα η χρήση τους σε πολλές περιοχές, όπως είναι η Μέση Ανατολή, η κατεχόμενη Κύπρος, το Κοσσυφοπέδιο, το Ναγκόρνο Καραμπάχ, και δυστυχώς η Τουρκία. Στην τελευταία οι ναοί, στο πλαίσιο της νεοοθωμανικής ιδεολογίας, γίνονται τζαμιά.

Ως ΔΣΟ έχουμε ξεκινήσει από το 2020 εκστρατεία ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης για την αυθαιρεσία της τουρκικής ηγεσίας, που μετέτρεψε και την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, σε τέμενος, θέτοντας σε κίνδυνο τη στατικότητα του περίλαμπρου ναού.

Μέσω των εκδηλώσεων και των συναντήσεών μας καλούμε τους πολιτικούς και εκκλησιαστικούς ηγέτες, καθώς και τους αρμόδιους φορείς να υπερασπιστούμε από κοινού τις πανανθρώπινες αξίες και να μην επιτρέψουμε την καταστροφή ενός μνημείου που αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της οικουμενικής ορθοδοξίας.

Για την καλύτερη προώθηση του μηνύματός μας έχουμε εκδώσει έναν τόμο με τίτλο «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», όπου παρουσιάζονται 37 Ναοί αφιερωμένοι στην Αγία Σοφία, και είναι κτισμένοι σε μια γεωγραφική ακτίνα από τη Σκωτία έως και την Κίνα.

Ο τόμος που έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, έχει μεταφραστεί ήδη σε 15 γλώσσες και παρουσιάσεις έχουν γίνει σε πλήθος πρωτευουσών και μεγάλων πόλεων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.

Σεβασμιώτατε

Κυρίες και κύριοι,

Σε αυτή την συγκυρία, όπου δυστυχώς η ανθρωπότητα δοκιμάζεται από αιματηρές συγκρούσεις και ανταγωνισμούς, ενώ υποχωρούν οι πνευματικές αξίες στο όνομα της τεχνολογικής προόδου και των υλιστικών επιδιώξεων, η ΔΣΟ με αισιοδοξία αλλά και αποφασιστικότητα θα συνεχίσει να υπηρετεί τις οικουμενικές αξίες που διέπουν την λειτουργία της.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εισήγηση του κ. Μάξιμου Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=wW86pjBL6SQ&feature=youtu.be

Read more...

Ομιλία Γ.Γ. της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στην παρουσίαση του τόμου «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», στη Μπάνια Λούκα

MAX 10 1

Μπάνια Λούκα, 7 Νοεμβρίου 2024

Ομιλία Γ.Γ. της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου

στην παρουσίαση του τόμου «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», στη Μπάνια Λούκα

 

Σεβαστοί πατέρες,

Κυρία και κύριε αντιπρόεδροι της Βουλής,

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,

Κυρίες και κύριοι,

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μας δίνεται η δυνατότητα, χάρη στη δική σας πρόσκληση και φιλοξενία, να παρουσιάσουμε στην Μπάνια Λούκα, την πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας, τον βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών Τόμο, υπό τον τίτλο «Αγία Σοφία: οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο». 

Πρόκειται για ένα βιβλίο που εκδόθηκε με πρωτοβουλία του θεσμού που έχω την τιμή να ηγούμαι, της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ).

Η ΔΣΟ είναι μια Οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε πριν από πάνω από 31 χρόνια, κατά τις δραματικές στιγμές, τις οποίες εσείς γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα, που ακολούθησαν την πτώση των σοσιαλιστικών καθεστώτων στα Βαλκάνια και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Εξ αρχής στόχος των ιδρυτών της Οργάνωσης ήταν να ακουστεί η φωνή των Ορθοδόξων λαών, που πλέον μπορούσαν χωρίς τις απαγορεύσεις των εξουσιών, να εκφράσουν ελεύθερα την θρησκευτική τους συνείδηση. Τότε, οι εμπνευστές της πρωτοβουλίας είδαν ότι η Ορθοδοξία αποτελούσε μια ισχυρή δύναμη, που με τον σωστό συντονισμό θα έδινε τη δική της ουσιαστική συμβολή στην νέα Ευρώπη, που διαφαινόταν στον ορίζοντα. Μια Ευρώπη που θα αγκάλιαζε όλους τους λαούς της ηπείρου, σε μια δημοκρατική και ευημερούσα ενότητα. Βεβαίως, από τότε υπήρξαν πολλές δοκιμασίες που υπονόμευσαν αυτό το όραμα, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, όπου δυστυχώς συνέβησαν έξωθεν αρνητικές παρεμβάσεις.

Ωστόσο, για τη ΔΣΟ ο αρχικός στόχος παραμένει το ίδιο ισχυρός και σήμερα. Παρά τις εν εξελίξει σοβαρές αντιξοότητες που προκαλούν οι βαθιές εκκλησιαστικές αντιθέσεις στον ορθόδοξο κόσμο, και κυρίως ο αιματηρός πόλεμος στη Ουκρανία, μεταξύ δυο ομόδοξων ορθόδοξων, κατά πλειοψηφία, λαών.

Ως ΔΣΟ, με την ενεργό δραστηριοποίηση αντιπροσωπειών ορθοδόξων βουλευτών από 25 κοινοβούλια εξακολουθούμε να προάγουμε τις αρχές της ειρήνης, της συνεννόησης και της συνεργασίας, εμπνεόμενοι πάντοτε από τις υψηλές αξίες της Ορθοδοξίας.

Και σήμερα, σε συντονισμό με διάφορες άλλες οργανώσεις, επιμένουμε στην συμπερίληψη των χριστιανικών αξιών στο ευρωπαϊκό μέλλον, οι οποίες δυστυχώς παραλείπονται. Αντιθέτως, προωθούνται καινοφανείς ιδεοληπτικές αντιλήψεις, όπως αυτές που προέρχονται από την λεγόμενη γουόκ κουλτούρα. Σε αυτήν την προσπάθεια, οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, ώστε να αναδειχθούν οι σημαντικές κοινές μας παραδόσεις.

Την ένωση των δυνάμεών μας, και όχι μόνον στην Ευρώπη, επιζητά η ΔΣΟ και για την διάσωση του διαχρονικού συμβόλου της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, του περίλαμπρου Ναού της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Όπως άριστα γνωρίζετε, γιατί και εσείς είστε εγγόνια της υπερχιλιόχρονης χριστιανικής βυζαντινής αυτοκρατορίας, αυτό το απαράμιλλης ωραιότητας αρχιτεκτόνημα δημιουργήθηκε τον 6οαιώνα, κατά την περίοδο της βασιλείας του αυτοκράτορος Ιουστινιανού. Για αιώνες υπήρξε το κέντρο του Ορθόδοξου κόσμου, και αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας των απανταχού χριστιανών.

Μετά την Άλωση της Πόλης, το 1453 ο Ναός μετετράπη σε μουσουλμανικό τέμενος, αλλά με τις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο ιδρυτής της τουρκικής δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ, έγινε Μουσείο. Αυτή η απόφαση, αναμφίβολα, ωφέλησε τη συντήρηση του μνημείου των 1.500 ετών, το οποίο εντάχθηκε και στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο.

Δυστυχώς, όμως η τουρκική ηγεσία αποφάσισε το 2020 να μετατρέψει εκ νέου την Αγία Σοφία από μουσείο σε τζαμί. Μια πράξη που εντάσσεται στην νεοοθωμανική ιδεολογία της, και στοχεύει να εργαλειοποιήσει τη θρησκεία και να κολακεύσει το ισλαμιστικό ακροατήριο.

Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν η αθρόα καθημερινή προσέλευση πολλών χιλιάδων πιστών μουσουλμάνων, που μοιραία επιβαρύνουν τη στατικότητα του Ναού, και επιφέρουν διάφορες ζημιές, που είναι αδύνατο να ελεγχθούν και να περιοριστούν. Οι ίδιοι οι Τούρκοι επιστήμονες μιλούν για μια διαδικασία που μπορεί να έχει, αν συνεχιστεί για κάποια ακόμη χρόνια, ανεπανόρθωτες συνέπειες.

Απέναντι σε αυτή τη βεβήλωση, ωστόσο, οι διεθνείς παράγοντες, ακόμη και κυβερνήσεις ορθοδόξων κρατών, δεν αντέδρασαν όπως θα αναμενόταν. Αυτή η αδράνεια, μαζί με την αγωνία για την τύχη της Αγιασοφιάς αποτέλεσε για τη ΔΣΟ το έναυσμα να αναλάβει μια εκστρατεία ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης και του συντονισμού της πίεσης προς την τουρκική ηγεσία να αλλάξει την απόφασή της.

Εργαλείο σε αυτή την προσπάθειά μας ο τόμος που παρουσιάζουμε σήμερα. Πρόκειται για τον καρπό γόνιμης συνεργασίας πολλών επιστημόνων, από διάφορες χώρες. Στις σελίδες του βιβλίου, που ήδη έχουμε μεταφράσει σε 15 γλώσσες, μεταξύ αυτών και στα σερβικά, και θα πάρετε στα χέρια σας, παρουσιάζονται 37 ναοί που είναι αφιερωμένοι στην Αγία Σοφία, και είναι οικοδομημένοι σε μια τεράστια γεωγραφική ακτίνα που ξεκινά από τον Ατλαντικό Ωκεανό, στη Σκωτία και καταλήγει στον Ειρηνικό, στο κινεζικό Χαρμπίν. Οι ειδήμονες με τη βοήθεια και των φωτογραφιών αναλύουν την ιστορία, την καλλιτεχνική και θρησκευτική αξία αυτών των ναών, και μας δίνουν την αίσθηση της πνευματικής ενότητας του πολιτισμού μας.

Με τον τόμο ανά χείρας ήδη έχουμε διατρέξει χιλιάδες μίλια, παρουσιάζοντάς τον σε πολλές πρωτεύουσες κρατών και μεγάλων πόλεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Γνωρίζουμε τις δυσκολίες ευόδωσης της πρωτοβουλίας μας. Γνωρίζουμε, όμως, παράλληλα ότι αυτή θεμελιώνεται στο δίκαιο και στην αλήθεια. Γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι εντέλει με την βοήθεια των συναντιληπτόρων μας από όλο το κόσμο θα πετύχουμε τον στόχο μας.

Είμαι βέβαιος ότι και οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας στην Μπάνια Λούκα και σε ολόκληρη τη Σερβική Δημοκρατία θα μας συνδράμουν ενεργά σε αυτόν μας τον αγώνα.

Σας ευχαριστώ!

MAX 15

MAX 11

MAX 12

MAX 13

Read more...

Ομιλία του Γ.Γ. της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στην παρουσίαση του τόμου «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», στο Σεράγεβο

ΜΑΧ 19

Σεράγεβο, 7 Νοεμβρίου 2024

Ομιλία του Γ.Γ. της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου

στην παρουσίαση του τόμου «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», στο Σεράγεβο

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι,

Κυρίες και κύριοι,

Αποτελεί για εμάς ιδιαίτερη χαρά και τιμή η παρουσίαση, εδώ, στο Σεράγεβο, στην ιστορική πρωτεύουσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, του τόμου που εξέδωσε η Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας για την Αγία Σοφία.

Αναμφίβολα, η σκέψη όλων ακούγοντας τη λέξη Σεράγεβο ανατρέχει μοιραία στο δραματικό εκείνο γεγονός του Αυγούστου του 1914, που στάθηκε η αφορμή για την έκρηξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ενός πολέμου που κατέστρεψε σε μεγάλο βαθμό την Ευρώπη, αφαίρεσε τη ζωή εκατομμυρίων νέων, και άφησε εκατομμύρια ανάπηρους.

Επιπλέον,  παρά τις ελπίδες που γεννήθηκαν με τη λήξη του, για την ανάδυση ενός κόσμου δικαιοσύνης και ειρήνης, σε μια εικοσαετία σχεδόν, ξέσπασε ένας νέος ακόμη πιο τρομακτικός πόλεμος.

Αυτές οι δύο τεράστιες πληγές στην μνήμη της ανθρωπότητας θεωρήθηκε ότι ήταν αρκετές για να μπει ένα τέρμα στην παράλογη βία, στην εξόντωση της ανθρώπινης ζωής, στην επιβολή ιδιοτελών συμφερόντων δια των όπλων. Ότι το διεθνές δίκαιο, τα διπλωματικά μέσα, η συνεννόηση θα διαμόρφωναν έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και δικαίου.

Δυστυχώς, όμως, οι προσδοκίες αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν. Αντιθέτως, οι πόλεμοι, η χρήση της βίας, η επιβολή της ισχύος έναντι του δικαίου, εξακολουθούν να ταλανίζουν τον κόσμο μας.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι κάτοικοι αυτής της χώρας, με την εμπειρία των θλιβερών γεγονότων της δεκαετίας του 1990.

Σήμερα, όπως όλοι μας διαπιστώνουμε, ο πόλεμος έχει και πάλι εισέλθει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Στην γειτονική στην βαλκανική χερσόνησο Ουκρανία, όπου οι στρατιωτικές συγκρούσεις, με τα δεκάδες χιλιάδες θύματα και τα εκατομμύρια πρόσφυγες, πλησιάζουν τα 3 χρόνια.

Αλλά και στην επίσης κοντινή Μέση Ανατολή, όπου πλέον του ενός χρόνου από την έναρξή των πολεμικών επιχειρήσεων, ο όλεθρος είναι πέραν πάσης περιγραφής, ενώ ο κίνδυνος για την εξάπλωσή του πολέμου είναι πάντα υπαρκτός.

Η ΔΣΟ, ένας θεσμός που στους κόλπους του συμπεριλαμβάνει κοινοβουλευτικές αντιπροσωπείες από 25 χώρες, ως προμετωπίδα των δράσεών της έχει τις χριστιανικές αλλά και πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης, της αλληλοκατανόησης και του δικαίου, Αυτές καθορίζουν τις αποφάσεις και το πλαίσιο των πρωτοβουλιών μας.

Μια από αυτές είναι η εκστρατεία για τη διάσωση της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, ενός μνημείου της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που για αιώνες υπήρξε το οικουμενικό σύμβολο της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, της γνωστής στην ιστορία ως βυζαντινή.

Αυτό το απαράμιλλης ωραιότητας αρχιτεκτόνημα του 6ου αιώνα, κατά την περίοδο της βασιλείας του αυτοκράτορος Ιουστινιανού, συνιστούσε τον λόγο του θαυμασμού κάθε επισκέπτη, ανεξαρτήτου της θρησκείας του, και στοιχείο μόνιμης καλλιτεχνικής και πνευματικής έμπνευσης.

Ο Ναός επί δεκαετίες λειτούργησε ως Μουσείο, μετά τις μεταρρυθμίσεις που εισήγαγε ο ιδρυτής της τουρκικής δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ. Κι αυτή η απόφαση αναμφίβολα ωφέλησε τη συντήρηση του μνημείου των 1.500 ετών, το οποίο εντάχθηκε και στα προστατευόμενα μνημεία της Ουνέσκο.

Στη Βοσνία γνωρίζουμε ότι τέτοιο προστατευόμενο μνημείο είναι η γέφυρα του Μόσταρ, η οποία δυστυχώς καταστράφηκε την εποχή του εμφυλίου, αλλά ανακατασκευάστηκε, και συνιστά ένα διαχρονικό σύμβολο συμφιλίωσης και συνεργασίας.

Η Αγία Σοφία, αντιθέτως, βρίσκεται πλέον σε κίνδυνο. Και αυτό δεν αποτελεί υπερβολή, καθώς τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ίδιοι οι αρμόδιοι, οι Τούρκοι επιστήμονες, που παρακολουθούν τις φθορές που διαρκώς πληγώνουν το μνημείο τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Ο λόγος είναι η ακατανόητη ενέργεια της τουρκικής κυβέρνησης να μετατρέψει την Αγία Σοφία από μουσείο σε τζαμί. Μια πράξη που σαφώς έχει ιδεολογικοπολιτικό χαρακτήρα, και στοχεύει να εργαλειοποιήσει τη θρησκεία.

Γιατί η Κωνσταντινούπολη είναι βέβαιο ότι δεν έχει έλλειψη μουσουλμανικών τεμενών!

Το αποτέλεσμα, όμως, είναι η αθρόα καθημερινή προσέλευση πιστών μουσουλμάνων, σε μεγάλα μεγέθη, που μοιραία επιβαρύνουν τη στατικότητα του Ναού, και επιφέρουν διάφορες ζημιές, που είναι αδύνατο να ελεγχθούν και να περιοριστούν. Οι επιστήμονες μιλούν για μια διαδικασία που αν συνεχιστεί μπορεί να επιφέρει ανεπανόρθωτες συνέπειες.

Αυτή η αγωνία αποτέλεσε και για εμάς στη ΔΣΟ το έναυσμα για να ενημερώσουμε τη διεθνή κοινή γνώμη και διεθνείς παράγοντες για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Αγία Σοφία. Έτσι ώστε όλοι μαζί να πιέσουμε για να αλλάξει η απόφαση της τουρκικής ηγεσίας.

«Όπλο» σε αυτήν την προσπάθεια είναι η γνώση, έτσι όπως αυτή συμπυκνώνεται σε ένα βιβλίο.

Πρόκειται για τον τόμο με τίτλο «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον κόσμο», που είναι καρπός μια γόνιμης συνεργασίας πολλών επιστημόνων, από πολλές χώρες.

Στις σελίδες του βιβλίου, που ήδη έχουμε μεταφράσει σε 15 γλώσσες, μεταξύ αυτών και στα σερβικά, και θα πάρετε στα χέρια σας, παρουσιάζονται 37 ναοί που είναι αφιερωμένοι στην Αγία Σοφία, και είναι οικοδομημένοι σε μια τεράστια γεωγραφική ακτίνα που ξεκινά από τον Ατλαντικό Ωκεανό, στη Σκωτία και καταλήγει στον Ειρηνικό, στο κινεζικό Χαμπρίν.

Οι ειδήμονες με τη βοήθεια και των φωτογραφιών αναλύουν την ιστορία, την καλλιτεχνική και θρησκευτική αξία αυτών των ναών, και μας δίνουν την αίσθηση της πνευματικής ενότητας του πολιτισμού μας.

Με τον τόμο ανά χείρας ήδη έχουμε διατρέξει χιλιάδες μίλια, παρουσιάζοντάς τον σε πολλές πρωτεύουσες κρατών και μεγάλων πόλεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ.

Γνωρίζουμε τις δυσκολίες ευόδωσης της πρωτοβουλίας μας. Γνωρίζουμε, όμως, παράλληλα ότι αυτή θεμελιώνεται στο δίκαιο και στην αλήθεια.

Και γι’ αυτό και πιστεύουμε ότι εντέλει με την βοήθεια των συναντιληπτόρων μας από όλο τον κόσμο -ελπίζω και από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη-, αυτό το δίκαιο και αυτή η αλήθεια θα αποκατασταθούν.

Σας ευχαριστώ!

ΜΑΧ 17 1

ΜΑΧ 21

Read more...

Αντιφώνηση του ΓΓ της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), δρ ΜάξιμουΧαρακόπουλου, κατά την απονομή του Χρυσού Παρασήμου του Αγίου Πέτρου Δαμπροβοσνίας, από τον Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομο

MAX 3 4

Σεράγεβο, 7 Νοεμβρίου 2024

 

Αντιφώνηση του ΓΓ της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ),

δρ ΜάξιμουΧαρακόπουλου,

κατά την απονομή του Χρυσού Παρασήμου του Αγίου Πέτρου Δαμπροβοσνίας,

από τον Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομο

 

Σεβασμιώτατε,

Σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας για την ύψιστη τιμή να μου απονείμετε το «Χρυσό Παράσημο» του Αγίου Πέτρου της Δαμπροβοσνίας.

Δεν σας κρύβω ότι διακατέχομαι από ιδιαίτερη συγκίνηση για αυτή σας την χειρονομία.

Στο πρόσωπό μου θεωρώ ότι δεν τιμάται μόνο η δραστηριότητά μας όσο διάστημα έχω την τιμή και την ευθύνη να ηγούμαι της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας -όσο πλούσιο και πολυσχιδές κι αν είναι αυτό-, αλλά τιμάται στο σύνολό του το έργο της ΔΣΟ, αλλά και όλοι όσοι εμπνεύστηκαν, εργάστηκαν και εργάζονται για την υλοποίησή του.

Το όραμα των πρωτεργατών της σύστασης του διακοινοβουλευτικού μας θεσμού, πριν από 31 έτη, ήταν η ανάδειξη και η συμβολή του ορθόδοξου κόσμου στην νέα Ευρώπη, που διαμορφωνόταν την επαύριον της πτώσης των σοσιαλιστικών καθεστώτων.

Σε αυτές τις τρεις δεκαετίες, η ΔΣΟ επεδίωξε με συνέπεια και σεβασμό στις ορθόδοξες αξίες να υπηρετήσει αυτό το όραμα.

Δημιούργησε δεσμούς ακατάλυτους μεταξύ των μελών της, ιδιαίτερα μεταξύ των βουλευτών που συμμετείχαν στις εργασίες της.

Συνέβαλε, στο μέτρο του δυνατού, στην αλληλοκατανόηση και τη συνεργασία, σε ένα συχνά αντίξοο περιβάλλον.

Έδειξε στην παγκόσμια κοινότητα ότι ο ορθόδοξος κόσμος αποτελεί μια υπολογίσιμη δύναμη που διεκδικεί δικαιωματικά το δικό της αποτύπωμα στο κοινό αύριο.

Βρέθηκε στην πρωτοπορία αυτών που ύψωσαν τη φωνή τους απέναντι σε ισοπεδωτικές ιδεοληψίες, που επιθυμούννα εξαλείψουν την χριστιανική παράδοση από τον ευρωπαϊκό χώρο.

Επέκτεινε την εμβέλεια των δράσεών της και σε άλλες ηπείρους, όπου δοκιμάζεται ο γηγενής χριστιανισμός, όπως είναι η Μέση Ανατολή και η βόρεια Αφρική.

Συνομίλησε με εκπροσώπους άλλων θρησκειών και δογμάτων, πάντοτε σε πνεύμα αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης.

Ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην προστασία των χριστιανικών μνημείων που βρίσκονται εν κινδύνω, όπως στην κατεχόμενη Κύπρο, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Μέση Ανατολή αλλά και στην Τουρκία, με σημαντικότερο μνημείο, βέβαια, τον Ναό της Αγίας Σοφίας.

Σπουδαίοι υπήρξαν οι καρποί των συνεργασιών που ανέπτυξε η ΔΣΟ και στα πολύπαθα Βαλκάνια. Εδώ, που η Ορθοδοξία είναι η μεγάλη κληρονομιά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, έτσι που, ουσιαστικά, όλοι οι λαοί είμαστε πνευματικοί συγγενείς.

Όπως πνευματικά συγγενείς είμαστε με σύμπαντα τον ορθόδοξο κόσμο, καθώς είχε τονίσει και ο μακαριστός πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέφτιτς, μιλώντας για τους ήρωες του Ντοστογιέφσκι και του Παπαδιαμάντη.

Όπως υπογράμμιζε «η γεωγραφική και πνευματική πατρίδα τους, όπως και η δική μας, είναι η Ανατολική Μεσογειακή λεκάνη με τα περίχωρά της, όπου περιλαμβάνονται η χερσόνησος του Αίμου, τα Βαλκάνια (αλλά και η Ρωσία), η Μ. Ασία, η Παλαιστίνη, η Μεσοποταμία, η Αίγυπτος, η Β. Αφρική και η Ν. Ιταλία, δηλαδή η γεωγραφική και πνευματική περιοχή του Βυζαντίου, όπου γεννήθηκε ο Χριστιανισμός, αλλά και ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, και όπου γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η Ορθόδοξος Εκκλησία με την παράδοσή της την ζωντανή».

Αυτή την παράδοση καλούμαστε και εμείς να υπηρετήσουμε στην εποχή μας. Αντιλαμβανόμαστε, βεβαίως, ότι οι προκλήσεις είναι πολλές.

Ο πόλεμος δύο ομοδόξων μας λαών στην Ουκρανία έχει ανοίξει τεράστιες πληγές που δύσκολα θα κλείσουν ακόμη και αν τερματιστούν οι μάχες, κάτι που ευχόμεθα ολοψύχως να συμβεί άμεσα.

Οι πόλεμοι επίσης στην Μέση Ανατολή επιφέρουν απερίγραπτες δυστυχίες και πόνο. Ο ατομικισμός, η επικράτηση υλιστικών προτύπων και η ηδονοθηρία, υποσκάπτουν τον πνευματικό μας πολιτισμό.

Νέες θεωρήσεις απαιτούν να «απαλλαχθούμε» από τις αρχαιοελληνικές, ρωμαϊκές και χριστιανικές μας παραδόσεις.

Η κλιματική αλλαγή, ως απότοκο της στρεβλής σχέσης του ανθρώπου με τη φύση, απειλεί την ίδια την ζωή στον πλανήτη.

Σε αυτό το περιβάλλον, στο μέτρο τουλάχιστον που εμείς μπορούμε να παρεμβαίνουμε, θα συνεχίζουμε να διατυπώνουμε τις προτάσεις και τις θέσεις μας, πάντοτε εδραζόμενες στις κοινές ορθόδοξες αξίες μας.

Και στον βαθμό που παραμένουμε ενωμένοι στην επιδίωξη των στόχων μας, οι ελπίδες για την επίτευξή τους θα αυξάνονται.

Η σημερινή βράβευση, μας δίνει επομένως τη δύναμη να συνεχίσουμε, με ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία, το έργο που εκκίνησε το 1993.

Σεβασμιώτατε

με τις δικές σας ευλογίες και την βοήθεια του Θεού, είμαστε βέβαιοι ότι θα έλθουν καλύτερες ημέρες για τα Βαλκάνια, για την Ορθοδοξία και την ανθρωπότητα.  

Σας ευχαριστώ θερμά για την ύψιστη τιμή!.

Η απόφαση του Αρχιεπισκόπου Σεράγεβο και Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας για την βράβευση του δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου:

 

«Εμείς, ο Χρυσόστομος με τη Χάρη του Θεού, Αρχιεπίσκοπος Σεράγεβο και Μητροπολίτης Δαμπροβοσνίας, με την ευκαιρία της συνεδρίασης της Διεθνούς Γραμματείας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας στο Σεράγεβο, για την εξαιρετική συμβολή του στην ενότητα των Ορθοδόξων λαών και ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη Μητρόπολή μας Δαμπροβοσνίας, απονέμουμε

στον Κύριο Δρ Μάξιμο Χαρακόπουλο, Γενικό Γραμματέα της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας,

ΧΡΥΣΟ ΠΑΡΑΣΗΜΟ

του Αγίου Πέτρου Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας

“Κύριε, ἔκτεινον τὸ ἔλεός σου ἐπὶ τοὺς γινώσκοντάς σε καὶ τὴν δικαιοσύνην σου ἐπὶ τοὺς εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ.” (Ψαλμός 36:10).

Με την ευλογία του Θεού,

Χρυσόστομος».

ΜΑΧ 7 3

MAX 1 5

ΜΑΧ 4 4

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την βράβευση του κ. Χαρακόπουλου, καθώς και την αντιφώνησή του στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=ONc6uRZB_Mw&feature=youtu.be

Read more...

Προγραμματισμός των Μελλοντικών Δραστηριοτήτων της ΔΣΟ του ΓΓ της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Διεθνή Γραμματεία στο Σεράγεβο

MAX 1 4

Σεράγεβο, 5 Νοεμβρίου 2024

Προγραμματισμός των Μελλοντικών Δραστηριοτήτων της ΔΣΟ

του ΓΓ της ΔΣΟ

δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου

στη Διεθνή Γραμματεία στο Σεράγεβο

Ο προγραμματισμός της δραστηριότητας της Οργάνωσής μας βασίζεται κυρίως σε ανειλημμένες υποχρεώσεις που έχουμε ήδη αναλάβει.

Στόχος είναι πάντα να υπάρχει μια συνέχεια και μια συνέπεια στην στρατηγική που υιοθετούμε, ώστε οι επιμέρους δράσεις μας να μην είναι αυτοτελείς, αλλά να αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης αλυσίδας που θα αναβαθμίζει συνολικά τον ρόλο της ΔΣΟ στο διεθνές γίγνεσθαι.

Α) Ενεργότερη συμμετοχή στις ευρωπαϊκές εξελίξεις:

Η Έκκληση για τις χριστιανικές αξίες που υιοθετήσαμε με τους συναντιλήπτορες φορείς κατά την έναρξη του Συνεδρίου της Θεσσαλονίκης, υπήρξε ένα σημαντικό momentum για την Οργάνωσή μας.

Η νέα σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μας παρέχει μάλιστα τη δυνατότητα να συνεχίσουμε πιο δυναμικά να επισημαίνουμε τον ρόλο που έχουν οι χριστιανικές αξίες στη διαμόρφωση των πολιτικών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της ΕΕ γενικότερα.

Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να συνεχίσουμε προς την ίδια κατεύθυνση, προκειμένου να ασκήσουμε -στο μέτρο του δυνατού- πιέσεις προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών για την ουσιαστικότερη εφαρμογή του Άρθρου 17 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ.

Μάλιστα, το αποτέλεσμα των φετινών Ευρωεκλογών και η μεγάλη αποχή που καταγράφηκε στις ευρωπαϊκές κάλπες εκτιμούμε ότι δείχνει πως πρέπει να δοθεί έμφαση εκ μέρους των μεγάλων ευρωπαϊκών παρατάξεων σε μια νέα προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψιν και τους πολίτες που οραματίζονται το μέλλον της Ευρώπης υπό το πρίσμα των παραδοσιακών ευρωπαϊκών αξιών που είναι κατά βάση και χριστιανικές.

Ως εκ τούτου, προγραμματίζουμε μια σειρά από συναντήσεις με μέλη της νέας σύνθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και άλλους ευρωπαίους αξιωματούχους.

Με αυτές τις συναντήσεις, που θα τις επιδιώξουμε από κοινού με την Διάσκεψη των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και την Επιτροπή των Επισκοπικών Διασκέψεων στην ΕΕ, θα επιχειρήσουμε σε πρώτη φάση την ανασύσταση της Διακομματικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελευθερία της Θρησκείας ή της Πίστης και την Θρησκευτική Ανεκτικότητα.

Κρίνουμε ατυχή τη χρήση του όρου «ανεκτικότητα», που επικράτησε για τους πρόσφυγες των πρώην κομμουνιστικών χωρών, και τον οποίο επανειλημμένα έχουμε καταγγείλει, όμως δυστυχώς τον συναντάμε ακόμη στις μέρες μας.

Υπενθυμίζω ότι και κατά  τις προηγούμενες κοινοβουλευτικές περιόδους του Ευρωκοινοβουλίου, η εν λόγω Διακομματική Ομάδα συστάθηκε με δική μας προτροπή και παρέμβαση.

Αυτή τη φορά, εκτός από την προτροπή για την ανανέωση της εντολής της Ομάδας, θα προσπαθήσουμε να επηρεάσουμε και τη σύνθεση της, προκειμένου τα μέλη της να ενδιαφέρονται αυθεντικά για τον ρόλο του θρησκευτικού παράγοντα στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.

Παράλληλα, θα προσπαθήσουμε να αποκτήσουμε ουσιαστικότερη παρέμβαση στις θεσμικές διαδικασίες της ΕΕ. Ένα παράδειγμα θα ήταν να μπορέσουμε να πραγματοποιούμε συνάντηση με την ηγεσία της χώρας που αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ, που ανανεώνεται κάθε έξι μήνες.

Με τον τρόπο αυτό, οι χώρες που αναλαμβάνουν την Προεδρία της ΕΕ θα ενημερώνονται από εμάς για τις θέσεις μας για τον ρόλο των χριστιανικών αξιών στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ο προβληματισμός για την επιμονή κάποιων κύκλων να επιβάλουν την woke κουλτούρα, παραγκωνίζοντας τις παραδοσιακές αξίες συμπεριλαμβανόμενες των χριστιανικών, είναι παγκόσμιος. Ο προβληματισμός αυτός επηρεάζει πλέον και τις πολιτικές εξελίξεις, όπως παρακολουθούμε να συμβαίνει στις κρίσιμες εκλογές των ΗΠΑ. Αυτό το μήνυμα οφείλουν να το λάβουν όλοι υπόψη, ιδίως στον χώρο της Ε.Ε., αν θέλουμε μια Ευρώπη ισχυρή και ενωμένη, σε έναν ταραγμένο κόσμο.

Β) Παρουσιάσεις του Τόμου για τις Αγίες Σοφίες:

Θα έλεγε κανείς ότι η πρωτοβουλία για την έκδοση του Τόμου έχει φτάσει στο ζενίθ της. Ωστόσο, δεν πρέπει επ’ ουδενί να μειώσουμε τον ρυθμό και την ένταση της εκστρατείας ενημέρωσης της διεθνούς κοινής γνώμης για την μονομερή και βέβηλη απόφαση της Τουρκικής ηγεσίας να μετατρέψει την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης σε τουρκικό τέμενος.

Ιδίως στον απόηχο της προκλητικής απόφασης της Τουρκίας να μετατρέψει και τη Μονή της Χώρας σε τζαμί είμαστε υποχρεωμένοι να αντιδράσουμε και να υιοθετήσουμε ακόμη αυστηρότερο τόνο και πιο καταγγελτικό λόγο.

Επιπλέον, οι ήδη τακτικές επαφές που έχουμε με φορείς σε διάφορες χώρες έχουν ωριμάσει για την διοργάνωση παρουσιάσεων του Τόμου και αντίστοιχων εκθέσεων φωτογραφίας. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Εσθονία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Μολδαβία, αλλά και η Αλβανία.

Παράλληλα, μας ενδιαφέρει να προβληθεί ο Τόμος και στον Αραβικό Κόσμο, όπως για παράδειγμα στην Αίγυπτο και την Ιορδανία. Έχουμε ήδη έτοιμη την αραβική έκδοση του Τόμου.

Και ενώ το παλαιό μας μέλος και εκλεκτός φίλος Τζόζεφ Ίσκαντερ μπορεί να συνδράμει οικονομικώς το όλο εγχείρημα, η κατάσταση είναι έκρυθμη λόγω του αιματηρού πολέμου στη Μέση Ανατολή και δεν μας επιτρέπεται για την ώρα να προχωρήσουμε σε ανάλογες δράσεις.

Όμως, παρακολουθούμε στενά την κατάσταση και είμαστε έτοιμοι όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες να προχωρήσουμε με αυτή την πρωτοβουλία.

Γ) Διεθνείς Συνεργασίες για τον Διαθρησκειακό Διάλογο και τον Διάλογο του πολιτικού κόσμου με τις θρησκευτικές εκφράσεις:

Τα τελευταία χρόνια, η Οργάνωση μας εμπλέκεται ενεργά στην διάδοση και την διευκόλυνση του διαθρησκειακού διαλόγου.

Προσφάτως, οι πρωτοβουλίες μας έλαβαν μεγαλύτερες διαστάσεις μέσα από δυο σημαντικές εξελίξεις.

Η πρώτη εξέλιξη αφορά την συνεργασία που έχουμε, ήδη, από το καλοκαίρι του 2023, που πραγματοποιήθηκε η Κοινοβουλευτική Διάσκεψη για τον Διαθρησκειακό Διάλογο στο Μαρακές, με την IPU.

Σε αυτό το πλαίσιο, προγραμματίζουμε ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή σε ανάλογες πρωτοβουλίες της IPU για τον διαθρησκειακό διάλογο.

Γνωρίζουμε ότι το καλοκαίρι του 2025, θα πραγματοποιηθεί στη Ρώμη η Μεγάλη Διαθρησκειακή Συνάντηση, μια εκδήλωση που αναμένεται να αποτελέσει ορόσημο, και στην οποία θα επιδιώξουμε και εμείς να συμμετέχουμε ενεργά.

Η δεύτερη εξέλιξη αφορά το Μνημόνιο Κατανόησης που υπογράψαμε με την Παγκόσμια Μουσουλμανική Λίγκα τον Μάιο.

Ο Σύμβουλός μας, δρ Μυγδάλης, έχει ήδη έρθει σε επαφή με τους εκπροσώπους της Λίγκας για την ενεργοποίηση της συνεργασίας μας. Το πρώτο βήμα είναι να συσταθεί η Ομάδα Εργασίας που προβλέπει το Μνημόνιο. Προγραμματίζουμε και άλλες δράσεις με τη Λίγκα, όπως η καθιέρωση ετήσιου διαθρησκειακού συνεδρίου στην Αθήνα.

Σε γενικές γραμμές, θεωρούμε ότι η συνεργασία μας με τη Λίγκα μπορεί να ενταχθεί στο ευρύτερο πλαίσιο πρωτοβουλιών κατ’ εφαρμογήν του Ανακοινωθέντος της IPUτου Μαρακές.

Με τον τρόπο αυτό, δημιουργείται η βάση για μια γόνιμη συνεργασία και συμπράξεις της Οργάνωσης μας τόσο με την IPU, όσο και με την Λίγκα.

Δ) Εκδηλώσεις για τον εορτασμό του Πάσχα 2025 (Pasqua Together):

Στον απόηχο των συναντήσεων μας με τους Προκαθημένους της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, είμαστε έτοιμοι το επόμενο διάστημα να σχεδιάσουμε και τα επόμενα διαδικαστικά βήματα για την συμμετοχή μας στη διοργάνωση εκδηλώσεων σε διάφορες πόλεις. Αναλυτικές πληροφορίες θα δώσει ο σύμβουλος μας, δρ Μυγδάλης.

Ε) Διεύρυνση της ΔΣΟ:

Διαχρονικά η Οργάνωση μας μεριμνά για την διεύρυνση του κύκλου των κοινοβουλίων μελών της.

Μας ενδιαφέρει να συμμετέχουν ως πλήρη μέλη στους κόλπους της Οργάνωσης τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών που έχουν κατά πλειοψηφία Ορθόδοξο πληθυσμό ή σημαντική ορθόδοξη παρουσία.

Καταβάλλουμε συχνά προσπάθειες για αναθέρμανση των σχέσεων με το Κοινοβούλιο της Μολδαβίας.

Επιπλέον, συζητήσαμε με την ηγεσία του Κοινοβουλίου του Μαυροβουνίου το ενδεχόμενο ορισμού επίσημης κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας και βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

Μας ξενίζει ωστόσο η ανεξήγητη στάση του Κοινοβουλίου της Ουκρανίας, που παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μας για ενεργότερη συμμετοχή δεν ανταποκρίνεται.

Εμείς θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την συμμετοχή όλο και περισσότερων κοινοβουλίων και προς αυτή την κατεύθυνση προγραμματίζουμε σειρά επισκέψεων σε διάφορες χώρες.

Στ) Συνεδριάσεις των καταστατικών οργάνων της ΔΣΟ:

Η εαρινή συνεδρίαση της Διεθνούς Γραμματείας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στην Γεωργία, την Εσθονία ή την Αλβανία.

Προτείνουμε, όμως, την Αίγυπτο μια και μας δίνεται η ευκαιρία να έχουμε πολλαπλές δραστηριότητες εκεί με την βοήθεια του νέου μέλους της Γραμματείας, της αγαπητής συναδέλφου από την Αίγυπτο κυρίας Μανάλ Χελάλ.

Έτσι, θα μας δοθεί η ευκαιρία να συναντηθούμε με τους Θεόδωρους, τους δύο πατριάρχες, του πρεσβυγενούς πατριαρχείου Αλεξανδρείας και του πατριαρχείου των Κοπτών, την περίοδο του κοινού εορτασμού του Πάσχα, να συναντηθούμε με τον πρόεδρο του κοινοβουλίου της Αιγύπτου και τέλος να παρουσιάσουμε τον τόμο στην ιστορική Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Επιπλέον, από τώρα προτείνουμε την διεξαγωγή της ετήσιας Γενικής μας Συνέλευσης στο Βουκουρέστι, κάπως νωρίτερα αυτήν την φορά, δηλαδή στις 5 έως 7 Ιουνίου, ενώ στις 8 Ιουνίου είναι η μεγάλη εορτή της Πεντηκοστής, όπου όλοι μας θα μπορέσουμε να την γιορτάσουμε στο Πατριαρχείο της Ρουμανίας.

Σε αυτό το σημείο, ολοκληρώνεται και ο προγραμματισμός των μελλοντικών μας δραστηριοτήτων και θα δώσω το λόγο σε εσάς, αγαπητοί συνάδελφοι, για να καταθέσετε τα σχόλια και τις προτάσεις για όσα μόλις σας παρουσίασα.

Read more...

Απολογισμός του ΓΓ της ΔΣΟ δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Διεθνή Γραμματεία στο Σεράγεβο

MAX 1 4

Σεράγεβο, 5 Νοεμβρίου 2024

Απολογισμός του ΓΓ της ΔΣΟ

δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου

στη Διεθνή Γραμματεία στο Σεράγεβο

Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι,

Με ιδιαίτερη χαρά βρισκόμαστε σήμερα εδώ στην όμορφη πόλη του Σεράγεβο για την συνεδρίαση της φθινοπωρινής Διεθνούς Γραμματείας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ).

Οι σχέσεις της Οργάνωσης μας με την Βοσνία - Ερζεγοβίνη, μια χώρα με έντονο πολύ-εθνοτικό και πολύ-θρησκευτικό αποτύπωμα στη Γηραιά Ήπειρο, έχουν πράγματι ενταθεί τα τελευταία δυο χρόνια.

Αφενός αυτό οφείλεται στην ενεργό συμμετοχή των συναδέλφων βουλευτών από την κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία της Βοσνίας σε πλείστες δραστηριότητες της Οργάνωσης μας, όπως το επιτυχές Διεθνές Πολιτικό Συνέδριο που πραγματοποιήσαμε στη Θεσσαλονίκη για τις Χριστιανικές Αξίες, τον περασμένο Μάιο.

Αφετέρου οφείλεται και στο έντονο ενδιαφέρον που έχει εκδηλώσει η εν λόγω χώρα για τα ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής της Οργάνωσής μας.

Το ενδιαφέρον αυτό αποτυπώθηκε, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών, μέσα από την διοργάνωση του Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα «Κοινοβουλευτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες για την συνύπαρξη και την ειρήνη», σε συνεργασία με την Παγκόσμια Μουσουλμανική Λίγκα, τον Φεβρουάριο 2024.

Οι παραπάνω λόγοι κατέστησαν δυνατή την παρουσία μας στο Σεράγεβο και σας ευχαριστούμε για τη θερμή υποδοχή.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι μετά την εκλογή του Ιωάννη Βουλπέσκου στη θέση του Προέδρου της Γενικής μας Συνέλευσης υπάρχει κενό στη σύνθεση της Διεθνούς μας Γραμματείας το οποίο και θα πρέπει να καλυφθεί μέχρι το καλοκαίρι που θα έχουμε την εκλογή νέων οργάνων στη Γενική μας Συνέλευση,

Θα δώσω τώρα τον λόγο στον αγαπητό πρόεδρο Ιωάννη Βουλπέσκου, ο οποίος λόγω των εκλογών στη Ρουμανία δεν μπόρεσε να είναι δια ζώσης μαζί μας, και να του ευχηθούμε καλή επιτυχία.

(Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει ο πρόεδρος της ΓΣ της ΔΣΟ κ. Ιωάννης Βουλπέσκου)

Ευχαριστούμε τον πρόεδρο και του ευχόμαστε και πάλι καλή επιτυχία.

Για την εύρυθμη λειτουργία της Διεθνούς μας Γραμματείας θα πρότεινα μέχρι το καλοκαίρι στην κενωθείσα θέση της Διεθνούς μας Γραμματείας να συμμετέχει η συνάδελφος από το κοινοβούλιο της Αιγύπτου η κα Μανάλ Χελάλ.  

Προτού ξεκινήσω την απολογιστική αναφορά μου, θα μου επιτρέψετε να σταθώ στα τραγικά συμβάντα που λαμβάνουν χώρα στην Μέση Ανατολή. Εικόνες πυραυλικών επιθέσεων και σφοδρών βομβαρδισμών των αστικών ιστών που σκορπούν αδιάκριτα εκατόμβες νεκρών αμάχων δημιουργούν αποστροφή και ανασύρουν μνήμες εποχών που θεωρούσαμε ότι έχουν παρέλθει οριστικώς. Η χρήση χώρων λατρείας και θρησκευτικών μνημείων για την αποθήκευση πυρομαχικών και η θεώρηση τους ως στρατιωτικούς στόχους απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη.

Ανάμεσα στους θρησκευτικούς χώρους λατρείας που έχουν αποτελέσει άμεσα ή έμμεσα στόχους επιθέσεων συμπεριλαμβάνονται, δυστυχώς, και ορθόδοξοι ναοί. Και για αυτό εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στα Πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιοχείας.

Επίσης, η στοχοποίηση των ειρηνευτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών στον Νότιο Λίβανο και η χρήση των απαγορευμένων βομβών φωσφόρου αποδεικνύουν έλλειψη του σεβασμού του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των διεθνών θεσμών.

Οι φόβοι για κλιμάκωση και επέκταση της σύγκρουσης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την διόγκωση της ανθρωπιστικής καταστροφής, είναι πραγματικοί.

Ενόψει της κατάστασης αυτής, η ΔΣΟ θεωρεί ότι αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι να υπάρξει άμεση κατάπαυση του πυρός, κήρυξη εκεχειρίας για όσο διάστημα χρειάζεται, και επιστροφή στο τραπέζι του διαλόγου, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων πλευρών για την επίτευξη μιας λύσης, που θα φέρει μια μόνιμη ειρήνη, με τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου, δημοκρατικού Παλαιστινιακού, κράτους που θα συμβιώνει ειρηνικά με το κράτος του Ισραήλ.

Να θυμίσω ότι ως ΔΣΟ, εξ αρχής εκφράσαμε τον αποτροπιασμό για τις βάρβαρες επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου 2023 και την συμπαράστασή μας προς το Ισραήλ για τα αθώα θύματα της τυφλής βίας από τα μέλη της Χαμάς.

Ταυτόχρονα, όμως, εκφράζουμε την συμπαράστασή μας προς κάθε οικογένεια που πενθεί θύματα στο Λίβανο και την Παλαιστίνη. Αυτός ο κύκλος αίματος πρέπει επιτέλους να κλείσει.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η τρέχουσα περίοδος βρίθει εξελίξεων, καθώς σε πολλές χώρες-μέλη της Οργάνωσης έχουν πραγματοποιηθεί ή είναι εν εξελίξει  εκλογές, όπως στην Βουλγαρία, Ρουμανία και Γεωργία. Ευχόμαστε στους συναδέλφους βουλευτές καλή επιτυχία στον εκλογικό αγώνα που δίνουν.

Η σημερινή συνεδρίαση αποσκοπεί στην ανασκόπηση των μέχρι σήμερα δραστηριοτήτων μας, από την 31η Γενική μας Συνέλευση, στη Σικελία τον Ιούνιο 2024, μέχρι και σήμερα.

Συνεδρίαση της 31ης Γενικής Συνέλευσης της ΔΣΟ, Παλέρμο, 27 Ιουνίου – 1 Ιουλίου 2024:

Η Συνέλευση μας στο Παλέρμο υπήρξε ιδιαιτέρως επιτυχημένη εκδήλωση με την συμμετοχή πολλών χωρών: Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, Αλβανία, Αρμενία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Ιράν, Πολωνία, Ρουμανία και Σερβία.

Όπως θα θυμάστε το κεντρικό θέμα της Συνέλευσης ήταν «Αξιολόγηση των Συμπερασμάτων του Διεθνούς Πολιτικού Συνεδρίου για τις Χριστιανικές Αξίες.

Στη συζήτηση μας υπογραμμίσαμε, μεταξύ άλλων, την ανάγκη οι χριστιανικές αξίες να βρεθούν στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης και του σχεδιασμού για το μέλλον της Ευρώπης, καθώς εξακολουθεί να κατέχει κεντρική θέση στη συνείδηση των ευρωπαϊκών λαών.

Είναι ένα θέμα το οποίο νομίζω δεν θα σταματήσουμε ποτέ να συζητάμε και να διαμορφώνουμε και καταθέτουμε προτάσεις προς την διεθνή κοινότητα και προς την Ευρωπαϊκή  Ένωση.

Στη διάρκεια των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης, είχαμε την δυνατότητα να συζητήσουμε τον απολογισμό των δραστηριοτήτων της Οργάνωσης για το έτος 2023-2024, καθώς και τον προγραμματισμό των δραστηριοτήτων για το ερχόμενο έτος.

Επίσης, ο Ταμίας της της Οργάνωσής μας, ο καλός συνάδελφος Θανάσης Δαβάκης, έμπειρος κοινοβουλευτικός, παρουσίασε τον απολογισμό της οικονομικής διαχείρισης του απερχόμενου έτους, ενώ εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός για το ερχόμενο έτος.

Η Συνέλευση στο Παλέρμο αποτέλεσε ένα σημείο σταθμό για την Οργάνωση μας ως –θα μου επιτρέψετε τον όρο- «Αναθεωρητική Συνέλευση», αφού καταφέραμε μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις να συζητήσουμε και να υιοθετήσουμε την αναθεώρηση της Ιδρυτικής Πράξης της Οργάνωσης μας.

Το έργο της τροποποίησης κατέστη επιτυχές χάρη στην άοκνη προσπάθεια της ad hoc Επιτροπής Τροποποίησης της Ιδρυτικής Πράξης της ΔΣΟ, υπό την προεδρία του αγαπητού συναδέλφου από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου και φίλου, Πανίκου Λεωνίδου, και με μέλη τους συναδέλφους: Αθανάσιο Δαβάκη (Ελλάδα), Αλεξάντερ Τσότριτς (Σερβία), Μίλε Ταλέφσκι (Βόρεια Μακεδονία), Ηρακλή Κανταγκισβίλι (Γεωργία) και Ελίας Μπου Σάαμπ (Λίβανος).

Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε εκλογή νέου Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης της Οργάνωσης μας και το αξίωμα ανέλαβε ο εκλεκτός συνάδελφος και φίλος, κ. Ioan Vulpescu, επικεφαλής της ρουμανικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας στη ΔΣΟ, ο οποίος όπως είπαμε δεν μπόρεσε να είναι μαζί μας σήμερα με φυσική παρουσία, λόγω του απαιτητικού προγράμματος των εθνικών εκλογών στη Ρουμανία, που διενεργούνται σε δυο γύρους τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο.

Τον έχουμε, όμως, σε απευθείας σύνδεση μέσω τηλεδιάσκεψης και του ευχόμαστε και πάλι καλή επιτυχία στην εκστρατεία του και την εκλογική αναμέτρηση που θα δώσει στην περιφέρειά του και τον αναμένουμε με ανοιχτές αγκάλες ξανά στην ενεργό δράση της Οργάνωσής μας.

Παρουσιάσεις του Τόμου «Αγία Σοφία: Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον Κόσμο»:

  • • Σικελία, 26 – 29 Ιουνίου 2024:

Η παρουσίαση στη Μεσσήνη

Στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης στη Σικελία, διοργανώθηκαν παρουσιάσεις του Τόμου «Αγία Σοφία, Οι Ναοί της του Θεού Σοφίας ανά τον Κόσμο», στην ιταλική γλώσσα, στη Μεσσήνη και στο Παλέρμο.

Σημαντική για την όλη διοργάνωση των εκδηλώσεων τόσο για τον Τόμο όσο και για την Γενική Συνέλευση ήταν η συμβολή του Συνδέσμου της ΔΣΟ με τους Καθολικούς Φορείς, αγαπητού φίλου Βιρτζίλιο Αβάτο, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά.

Η παρουσίαση του Τόμου στη Μεσσήνη πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο της Μεσσήνης, την Τετάρτη 26 Ιουνίου.

Η παρουσίαση στο Παλέρμο

Το Σάββατο, 29 Ιουνίου, η παρουσίαση του Τόμου πραγματοποιήθηκε στο Περιφερειακό Κοινοβούλιο της Σικελίας στο Παλέρμο.

Στο περιθώριο αυτής της εκδήλωσης, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τη βυζαντινή μονή των Τριών Αγίων του Σαν Φρατέλλο, που βρίσκεται στην κορυφή του Όρους Βέκιο, και είναι αφιερωμένη στους Τρεις Αγίους Μάρτυρες αδελφούς Αλφιο, Φιλαντελφιο και Τσιρινο.

Τύχαμε θερμής υποδοχής στο δημαρχείο του Σαν Φρατέλλο από τον δήμαρχο κ. Τζουζέπε Πριντσίοτα, τον βουλευτή, αντιπρόεδρο της επιτροπής υγείας, κ. Καλογκετο Λεάντζα και την σύμβουλο του Δήμου κ. Καρντάλι Φορτουνάτα.

  • • Μπενεβέντο, 21 Σεπτεμβρίου 2024:

Παραμένοντας στην Ιταλική χερσόνησο, όπου η Ιστορία μένει αέναα ζωντανή, τον Σεπτέμβριο 2024 πραγματοποιήσαμε παρουσίαση του Τόμου και στο Μπενεβέντο, όπου βρίσκεται ο ιστορικός και περικαλλής ναός της Αγίας Σοφίας, που περιλαμβάνεται στον Τόμο.

Στην αντιπροσωπεία συμμετείχαν οι συνάδελφοι βουλευτές: Ιωάννης Σαρακιώτης από τη Βουλή των Ελλήνων και Πανίκος Λεωνίδου από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπρου.

Πριν από την εκδήλωση, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε τον ιστορικό ναό της Αγίας Σοφίας του Μπενεβέντο, που έχει οικοδομηθεί τον 8ο αιώνα, και είναι ένα από τα επτά προστατευόμενα μνημεία στον επίσημο κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με τον τίτλο «Οι Λομβαρδοί στην Ιταλία».

Στη συνέχεια, συναντηθήκαμε με τον Δήμαρχο του Μπενεβέντο, και πρώην υπουργό Δικαιοσύνης, κ. Κλεμέντε Μαστέλα, τον οποίο ενημέρωσα ότι φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε μια πολιτιστική διαδρομή, κατά το πρότυπο των “βημάτων του Αγίου Παύλου”, μεταξύ των πόλεων που φιλοξενούν ιστορικούς ναούς της Αγίας Σοφίας.

Σε αυτό το δίκτυο θα συγκαταλέγεται, αναμφίβολα και το Μπενεβέντο. Η προώθηση αυτού του σχεδίου, εκτός των άλλων, θα ενισχύσει τον θρησκευτικό και ιστορικό τουρισμό.

Σε όλες αυτές τις παρουσιάσεις του Τόμου, καταστήσαμε σαφές ότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε αυτήν την εκστρατεία για την προστασία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη όχι μόνο γιατί το μοναδικό αυτό μνημείο αποτελεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά και ως τέτοιο θα πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και από την Τουρκία στην επικράτεια της οποίας βρίσκεται σήμερα.

Επιμένουμε για έναν ακόμη λόγο. Διότι η Αγία Σοφία ως οικουμενική καθέδρα της ενωμένης χριστιανοσύνης της πρώτης χιλιετίας είναι και οικουμενικό σύμβολο των χριστιανικών αξιών που μοιραζόμαστε όλοι οι χριστιανοί ανεξαρτήτως δόγματος.

Συναντήσεις για την Πρωτοβουλία εορτασμών του Κοινού Πάσχα “Pasqua Together 2025”:

Όπως γνωρίζετε, τόσο οι Ορθόδοξοι όσο και οι Καθολικοί θα γιορτάσουν του χρόνου, το 2025, την ίδια Κυριακή το Πάσχα, καθώς συμπίπτει η ημερομηνία. Η ευτυχής αυτή συγκυρία συνοδεύεται και από την επέτειο των 1700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια.

Με αυτή την αφορμή φαίνεται να συντελούνται διαβουλεύσεις στον Ορθόδοξο και τον Καθολικό Κόσμο με πρωτοβουλία των επικεφαλής των Εκκλησιών, του  Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίου και του Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, προκειμένου να ολοκληρωθεί ένας διάλογος που κρατάει χρόνια και εν τέλει να συμφωνηθεί ο κοινός εορτασμός της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης από εδώ και στο εξής.

Ενδεικτική προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να είναι και η προγραμματισμένη επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Κωνσταντινούπολη και τη Νίκαια –σημερινό το Ιζνίκ- εντός του 2025, με την ευκαιρία της επετείου από την Α’ Σύνοδο της Νίκαιας.

Σε αυτό το πλαίσιο, στις 14 Σεπτεμβρίου 2024, ανήμερα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, αντιπροσωπεία της ομάδας Pasqua Together 2025, που απαρτίζεται από εκπροσώπους της ΔΣΟ, της οργάνωσης Together for Europe, του δικτύου «Ιησούς Χριστός 2033» και του Κινήματος των Focolare, πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο στην Κωνσταντινούπολη.

Η επίσκεψη επικεντρώθηκε στις κοινές πρωτοβουλίες για τον εορτασμό της 1700ής επετείου από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, καθώς και για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα το 2025.

Στην αντιπροσωπεία της Οργάνωσης μας, εκτός από τον ομιλούντα ως επικεφαλής, συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης, κ. Ιοάν Βουλπέσκου και οι βουλευτές κ.κ. Αθανάσιος Δαβάκης από την Ελλάδα, Πανίκος Λεωνίδου από την Κύπρο, Αλέξανδρος Τσότριτς από τη Σερβία, και Μίλε Ταλέβσκι από τη Βόρεια Μακεδονία, καθώς και ο σύμβουλος της ΔΣΟ, δρ. Κώστας Μυγδάλης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας ενημέρωσε ότι τόσο η Ορθόδοξη όσο και η Καθολική Εκκλησία έχουν ήδη δημιουργήσει κοινές επιτροπές για τον εορτασμό της 1700ής επετείου, με προγραμματισμένες εκδηλώσεις στην πόλη της Νίκαιας.

Η αντιπροσωπεία του Pasqua together 2025 παρουσίασε στον Παναγιώτατο το κοινό όραμά τους για την ενότητα των χριστιανικών κοινοτήτων, παραδίδοντας ένα συμβολικό κείμενο-Διακήρυξη που έχει υπογραφεί από όλες αυτές οργανώσεις.

Το έγγραφο αυτό αντικατοπτρίζει τη δέσμευσή τους για την προώθηση της ενότητας των χριστιανών, μέσω των προγραμματισμένων εορταστικών εκδηλώσεων.

Αυτή η πρωτοβουλία υπογραμμίζει τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζουν οι οργανώσεις αυτές στην οικοδόμηση γεφυρών συνεργασίας ανάμεσα στους χριστιανούς σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η επίσκεψη αυτή αποτέλεσε μια σημαντική ευκαιρία για την ενίσχυση των δεσμών μεταξύ της Ορθοδοξίας, των διακοινοβουλευτικών πρωτοβουλιών και των κινημάτων πολιτών που εργάζονται για την ειρηνική συνύπαρξη και την ενότητα των χριστιανικών κοινοτήτων.

Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία την αποστολή στο Φανάρι, μέσα σε λίγες μέρες μεταβήκαμε και στο Βατικανό για επίσημη συνάντηση της Ομάδας Pasqua To gether 2025 με τον Αγιότατο Πάπα Φραγκίσκο.

Από πλευράς της ΔΣΟ, εκτός του ομιλούντος και του προέδρου της Γενικής μας Συνέλευσης, συμμετείχαν οι βουλευτές κ.κ. Πανίκος Λεωνίδου και Alexander Čotrič, ο σύμβουλος της ΔΣΟ δρ Κώστας Μυγδάλης και ο σύνδεσμος της ΔΣΟ με τον καθολικό κόσμο κ. Virgilio Avato.

Την οργάνωση «Together for Europe» εκπροσώπησαν οι κ.κ. Γκέρχαρντ Πρός, από την Γερμανία, Γιοχάνες Φιτζενμπάουερ, από την Αυστρία, και Ντιέγκο Γκόλλερ από την Ιταλία. Το Κέντρο Χριστιανικής Ενότητας «Uno»-Κίνημα «Focolare» εκπροσώπησαν η κα Μαρία Ουίνκεν από την Γερμανία, ο κ. Ένο Ντιζκέμα, από την Ολλανδία, η κα Σάντρα Φερέιρα Ριμπέιρο, από την Βραζιλία, η Συρορθόδοξη κα Μέρβατ Κέλι και η κα Χάικ Βέσπερ, από την Γερμανία.

 Από το δίκτυο «Ιησούς Χρηστός 2033» παραβρέθηκαν ο κ. Μάρτιν Χόεγκερ, από την Ελβετία, και ο πάστορας της Ευαγγελικής Μεταρρυθμισμένης Εκκλησίας στην Ελβετία Μάικλ Κόχερ.

Την κοινή προσφώνηση όλων των οργανώσεων προς τον Πάπα ανέγνωσε ο νέος πρόεδρος της Γενικής μας Συνέλευσης κ. Ioan Vulpescu, ο οποίος, μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι «είμαστε βέβαιοι ότι η οδός της συνεργασίας που έχετε ανοίξει με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, είναι η οδός της ελπίδας για ένα φωτεινότερο αύριο. Χρέος μας είναι αυτήν την οδό να την ακολουθήσουμε και να την διαπλατύνουμε χάριν των υψηλών χριστιανικών αξιών και του καλού ολόκληρης της ανθρωπότητος».

Ο Πάπας Φραγκίσκος, απευθυνόμενος στα μέλη των οργανώσεων, μεταξύ άλλων διατύπωσε την ευχή να «επιδιώξουμε να στοχαζόμαστε, να μοιραζόμαστε και να σχεδιάζουμε μαζί, κρατώντας τον Ιησού ενώπιόν μας, ευγνώμονες για το κάλεσμά του και πρόθυμοι, ενωμένοι, να γίνουμε μάρτυρές Του, ‘‘ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ’’. Πρέπει να περπατήσουμε μαζί. Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, ο Κύριος να σας ευλογεί και να σας ανταμείψει για ό,τι κάνετε. Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνάντηση. Προσεύχομαι για εσάς και σας παρακαλώ μην ξεχάσετε να προσευχηθείτε και εσείς για μένα».

Στη συνέχεια, πραγματοποιήσαμε  συνάντηση με τους συνυπογράφοντες την «Έκκληση της Θεσσαλονίκης για τις χριστιανικές αξίες στην Ευρώπη», ήτοι τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (CEC), Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα, τον Γενικό Γραμματέα της Διάσκεψης Ευρωπαϊκών Εκκλησιών κ. Φρανκ Ντίτερ Φισμπαχ, τον πρόεδρο της Συνόδου Καθολικών Επισκόπων της ΕΕ (COMECE), Επίσκοπο του Λατίνο κ. Μαριάνο Γκροτσιάτα και τον συντονιστή της οργάνωσης «Together for Europe» κ. Γκέρχαρτ Πρός.

Σε αυτή τη συνάντηση, συζητήσαμε τις κατευθυντήριες γραμμές και τις κοινές δράσεις για το επόμενο διάστημα.

Συμμετοχή σε διεθνείς εκδηλώσεις:

  • • Συμμετοχή αντιπροσωπείας της ΔΣΟ στην Υπουργική Διάσκεψη του Βερολίνου για τις επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στη Θρησκευτική Ελευθερία, Βερολίνο, 10-11 Οκτωβρίου 2024:

Ήταν ιδιαίτερη τιμή και ένδειξη αναγνώρισης του έργου που επιτελούμε το γεγονός ότι λάβαμε πρόσκληση να συμμετάσχουμε στην Υπουργική Διάσκεψη της Διεθνούς Συμμαχίας για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι, πρόκειται για μια ομάδα χωρών –με προεξάρχουσες τις ΗΠΑ- που συνεδριάζουν από το 2017 σε ετήσια βάση για την προστασία και την προαγωγή της ελευθερίας της θρησκείας, όπου Γης.

Στην Διάσκεψη του Βερολίνου μεταβήκαμε με τον κ. Ηλία Μυριάνθους από την Κύπρο και τον σύμβουλο δρ Μυγδάλη. Το θέμα της φετινής Διάσκεψης αφορούσε τις «επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στη Θρησκευτική Ελευθερία».

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, είχαμε σημαντικές συναντήσεις με εκπροσώπους θεσμών και κυβερνητικούς αξιωματούχους διαφόρων κρατών που δραστηριοποιούνται στον χώρο του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου.

Πιο συγκεκριμένα, επισκεφτήκαμε την έδρα του Ιδρύματος Αντενάουερ, όπου μας υποδέχτηκε ο Αναπληρωτής Διευθυντής Ανάλυσης και Συμβουλευτικής και Διευθυντής Κοινωνικής Συνοχής, δρ Ανδρέας Γιάκομπς, και η υπεύθυνη για τη Δυτική και Νότια Ευρώπη στο Τμήμα Ευρωπαϊκής και Διεθνούς Συνεργασία κ. Λορέτα φον Πλέτενμπεργκ.

Επισημάναμε ότι το φαινόμενο της θρησκείας ίσως είχε υποτιμηθεί για πολλές δεκαετίες από την πολιτική.

Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία, και όσα ζούμε τον τελευταίο χρόνο στη Μέση Ανατολή, αναδεικνύουν πόσο σημαντική είναι η επίδραση της θρησκείας στη γεωπολιτική.

Επίσης, η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί από την κυβέρνηση του Ερντογάν είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα εργαλειοποίησης της θρησκείας.

Δεν είναι, επίσης τυχαίο ότι ο Τούρκος πρόεδρος εγκαινιάζει στα Τίρανα το μεγαλύτερο τζαμί των Βαλκανίων, σε μια προσπάθεια αύξησης της τουρκικής επιρροής στην Αλβανία και τα Βαλκάνια.

  • • Συνάντηση αντιπροσωπείας της ΔΣΟ με τον Γενικό Γραμματέα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (WCC), Γενεύη, 15 Οκτωβρίου 2024:

Στο περιθώριο της επίσκεψής μας στη Γενεύη για τη συμμετοχή μας στην 149η Συνέλευση της Δια-Κοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU) με το καθεστώς του παρατηρητή, ζητήσαμε μια συνάντηση με τον επικεφαλής του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, τον Γενικό Γραμματέα, δρ Τζέρι Πιλάι.

Στη συνάντηση συμμετείχαν το Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου κ. Μαρίνος Μουσιούττας, ο Σύμβουλος της ΔΣΟ δρ Κώστας Μυγδάλης και ο μόνιμος αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο, κ. Γιώργος Λαιμόπουλος.

Στη διάρκεια της συνάντησης, ενημέρωσα τον Γενικό Γραμματέα για την «Έκκληση της Θεσσαλονίκης για τις χριστιανικές αξίες», σημειώνοντας ότι «η Έκκλησή μας αυτή προς τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς εκφράζει τις ανησυχίες μας για την σιωπηρή στάση της ΕΕ απέναντι στις χριστιανικές αξίες, που εμπνέουν μεγάλη μερίδα των Ευρωπαίων πολιτών, ενώ περιλαμβάνει και προτάσεις για ουσιαστικότερη ενεργοποίηση του μηχανισμού του άρθρου 17 της Συνθήκης της Λισαβόνας για τακτικό και εποικοδομητικό διάλογο της ΕΕ με τις εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις».

Από την πλευρά του ο ΓΓ του ΠΣΕ εξήρε το έργο της Οργάνωσής μας για την προαγωγή των χριστιανικών αξιών εντός και εκτός ΕΕ και σημείωσε ότι σε πάρα πολλά σημεία του κόσμου η θρησκευτική ελευθερία είναι σε κίνδυνο, ιδιαίτερα από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό.

Το ΠΣΕ είναι πολύ δραστήριο στη συνεργασία με άλλες θρησκευτικές κοινότητες.

Είχαμε ακόμη την ευκαιρία να συζητήσουμε για την έκφραση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που είναι και η έλλειψη σεβασμού των θρησκευτικών μνημείων.

Μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση είναι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη σε τέμενος. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εργαλειοποίησης της θρησκείας από την πολιτική.

Ο Τούρκος πρόεδρος την μετέτρεψε με πανηγυρικό τρόπο σε τζαμί στην προσπάθειά του να φανεί ως ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου. Ακόμα και Τούρκοι ακαδημαϊκοί επισημαίνουν πια ότι το μνημείο κινδυνεύει από την αθρόα προσέλευση των μουσουλμάνων.

Τον ενημερώσαμε και για την διεθνή εκστρατεία για την αφύπνιση της διεθνής γνώμης με την έκδοση αυτού του τόμου, τον οποίο πριν δύο χρόνια παρουσιάσαμε στο πλαίσιο της Γενικής Συνέλευσης του ΠΣΕ στην Καρλσρούη.

Κατά την παραμονή της στη Γενεύη, η αντιπροσωπεία της ΔΣΟ, εκκλησιάστηκε στον Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ, όπου μετά τη λειτουργία, με επιθυμία του συμβούλου της ΔΣΟ δρ Κώστα Μυγδάλη, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο μνήμα του αείμνηστου μητροπολίτη πρώην Ελβετίας Δαμασκηνού.

  • • Συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα της Δια-Κοινοβουλευτικής Ένωσης (IPU), Γενεύη, 16 Οκτωβρίου 2024:

Οι διαθεσμικές μας επαφές με την Δια-Κοινοβουλευτική Ένωση (IPU) έχουν ενισχυθεί σε μεγάλο βαθμό ιδίως μετά την συμμετοχή μας στην επιτυχημένη Κοινοβουλευτική Διάσκεψη για τον Διαθρησκειακό Διάλογο, που πραγματοποιήθηκε στο Μαρακές, τον Ιούνιο 2023, όπου ο συμμετείχε ως παρεμβαίνων ο συνάδελφος βουλευτής κ. Ιωάννης Σαρακιώτης.

Ένα ακόμη σημείο σταθμός στη συνεργασία μας είναι το γεγονός ότι η IPU στην Κοινοβουλευτική Έκθεση για την Θρησκεία και την Πίστη αναφέρεται στην ΔΣΟ ως ένα εκ των ελάχιστων διακοινοβουλευτικών δικτύων με θρησκευτικό προσανατολισμό και εξάρει το έργο μας για την προώθηση της διαθρησκειακής συνεννόησης.

Πληροφορούμαστε, μάλιστα, ότι ανάλογη αναφορά στην Οργάνωσή μας θα υπάρχει και στο δεύτερο μέρος της έκθεσης, που πρόκειται να δημοσιευτεί σύντομα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι ο παγκόσμιος οργανισμός κοινοβουλίων μας αντιμετωπίζει ως έναν αξιόπιστο κοινοβουλευτικό εταίρο σε ζητήματα που αγγίζουν τη θρησκευτική σφαίρα.

Για τον λόγο αυτό μεταβήκαμε στην Γενεύη, ώστε να συμμετέχουμε στην 149η Συνέλευση της IPU και να πραγματοποιήσουμε συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα της, κ. Μάρτιν Τσουνγκόνγκ.

Στη συνάντηση συμμετείχαν, επίσης, ο Σύμβουλος της ΔΣΟ δρ Κώστας Μυγδάλης και εκ μέρους της IPU η Σύμβουλος για τον Διαθρησκειακό Διάλογο δρ Σάρα  Μάρκιεβιτς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η δεύτερη φορά στην Ιστορία της Οργάνωσής μας που επικεφαλής της ΔΣΟ πραγματοποιεί συνάντηση με τον επικεφαλής της IPU, με την πρώτη να ανάγεται πολλά χρόνια πίσω, στο 2005, κατά τη 12η Γ.Σ. της ΔΣΟ.

Εκείνη τη χρονιά, ο τότε Γενικός Γραμματέας της ΔΣΟ, κ. Στέλιος Παπαθεμελής συναντήθηκε με τον τότε Γενικό Γραμματέα της IPU, δρ Αντερς Τζόνσον και αποφάσισαν να εδραιώσουν τη συνεργασία, χορηγώντας σε αμοιβαία βάση καθεστώς παρατηρητή σε εργασίες Συνελεύσεων.

Τιμώντας αυτή την ιστορική στιγμή, αποφασίσαμε, κατόπιν εισήγησης του Συμβούλου της ΔΣΟ, δρ Μυγδάλη, να επιδώσουμε την Επιστολή Προσχώρησης της ΔΣΟ στις «Κοινές Αρχές για την Κοινοβουλευτική Υποστήριξη».

Πρόκειται για ένα κείμενο που δεν θέτει απλώς τα παγκόσμια πρότυπα για τη διεθνή συνεργασία στο πεδίο των διακοινοβουλευτικών σχέσεων.

Είναι ένα χρηστικό εργαλείο που παρέχει σαφείς κατευθύνσεις για την οικοδόμηση ισχυρών εθνικών κοινοβουλίων, τη θωράκιση του κοινοβουλευτισμού από εξωγενείς απειλές και την ενδυνάμωση των κοινοβουλευτικών θεσμών, προκειμένου να μπορούν να εκφράζουν αυθεντικά τους πολίτες που εκπροσωπούν.

Η προσχώρησή μας στο κείμενο αρχών χαροποίησε ιδιαιτέρως την ηγεσία της IPU, με τον Γενικό Γραμματέα να προβαίνει σε ανάλογη ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο «Χ».

Κατά τη συνάντηση, υπογράμμισα ότι «μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς με την IPU για το μέλλον του κόσμου και τον ρόλο που οι θρησκείες διαδραματίζουν στις σύγχρονες κοινωνίες.

Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις θέσεις που διατυπώνει η IPU για τη σημασία του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου, ενώ συμμετείχαμε στην Κοινοβουλευτική Διάσκεψη για τον Διαθρησκειακό Διάλογο που οργανώσατε στο Μαρακές.

Παρόμοια δράση ανέλαβε και η ΔΣΟ, με τη διοργάνωση Διεθνούς Πολιτικού Συνεδρίου στη Θεσσαλονίκη, τον περασμένο Μάιο, και την υπογραφή Έκκλησης προς τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς για την συμπερίληψη αναφορών στις χριστιανικές αξίες στα κείμενα της ΕΕ».

Από την πλευρά του ο Γενικός Γραμματέας της IPU υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, ότι ο θεσμός που ηγείται έχει πολλά κοινά στοιχεία, κοινές αξίες και αρχές, όσον αφορά τον διάλογο και την ειρήνη, με την ΔΣΟ. Δήλωσε, μάλιστα, πολύ ευχαριστημένος από την μέχρι σήμερα συνεργασία, και εξέφρασε την επιθυμία αυτή να ενισχυθεί περαιτέρω διότι «ο κόσμος περνάει μία μεγάλη κρίση, η οποία στηρίζεται σε εξτρεμιστικές βάσεις και ιδεολογίες».

Τέλος, ο Γενικός Γραμματέας της IPU μας πρότεινε να αναλάβουμε ενεργό ρόλο στην επόμενη Συνέλευση της IPU στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν, διοργανώνοντας μια παράλληλη εκδήλωση για τον διάλογο κοινοβουλευτικών και θρησκευτικών προσωπικοτήτων, που θα βασίζεται στη Διάσκεψη του Μαρακές και θα τη γεφυρώνει με την επικείμενη Διάσκεψη της Ρώμης για το Διαθρησκειακό Διάλογο τον Ιούνιο 2025.

Στο περιθώριο της Συνέλευσης της IPU συναντήσαμε, επίσης, την Διευθύντρια του Τμήματος των Κοινοβουλίων-Μελών και των Εξωτερικών Σχέσεων της IPU, Πρέσβη κα Άντα Φίλιπ.

  • • Συμμετοχή στην επετειακή συνάντηση της οργάνωσης Together for Europe, Γκρατς, 30 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου:

Πρόκειται για μια οργάνωση που έχει στους κόλπους της  περισσότερες από 300 οργανώσεις πολιτών σε όλη την Ευρώπη. Το χαρακτηριστικό των μελών όλων αυτών τον οργανώσεων είναι ότι είναι μέλη διαφόρων χριστιανικών εκκλησιών η ομολογιών, δηλαδή πιστοί χριστιανοί ή και ακόμη πολίτες που πιστεύουν στις αξίες και στην ιστορική παρουσία του Χριστιανισμού στην Ευρώπη.

Το όργανο αυτό δημιουργήθηκε το 1999 προκειμένου να εκφράσει τις αγωνίες όλων για το ευρωπαϊκό μέλλον. Μαζί για την  Ευρώπη. Αρχίσαμε την συνεργασία μαζί τους από το έτος 2000 πάνω στο θέμα Pasqua Together 2025 και από την άνοιξη υπογράψαμε μαζί το κείμενο για τις χριστιανικές αξίες στην Θεσσαλονίκη. Είχαμε μαζί τις συναντήσεις με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Πάπα.

Πρέπει να πω ότι αυτή η οργάνωση ήταν μέχρι να συναντηθούμε μαζί, απολύτως προσανατολισμένη μόνο στην προσευχή και στις αγαθοεργίες, όπως επίσης και στην ιεραποστολή.

Σε αυτό που ονομάζεται κοινωνικό έργο των χριστιανικών Εκκλησιών και των πιστών τους.

Μέσα σε  αυτό το πλαίσιο της κοινωνικής παρουσίας των χριστιανών στην Ευρώπη εξαντλούσαν όλη τους την δυναμική.

Με την δικιά μας συνεργασία εκτιμώ πως άρχισαν να σκέφτονται σοβαρά και την πολιτική ως δυνατότητα έκφρασης των απόψεών τους και της αγωνίας τους για το ευρωπαϊκό μέλλον. Νομίζω ότι αυτό είναι σαφές.

Η υποδοχή υπήρξε καταπληκτική ενέταξαν στο πρόγραμμά τους ένα θέμα με τίτλο ο χριστιανισμός αναπνέει με δύο πνεύμονες, γνωρίστε την Ορθοδοξία. Μας έδωσαν την δυνατότητα να εξηγήσουμε τις  απόψεις μας και το έργο μας, τους προβληματισμούς μας τους οποίους άκουσαν με προσοχή.

Έκαναν ερωτήσεις και μας προέτρεψαν να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας με το κείμενο της Θεσσαλονίκης και να αναδείξουμε με κάθε τρόπο τις χριστιανικές αξίες.

Επιπλέον είχαμε την δυνατότητα για συναντήσεις με δύο πρώην πρωθυπουργούς τον πρώην πρωθυπουργό της Σλοβενίας κ. Lojze Peterle, και τον πρώην πρωθυπουργό της Σλοβακίας κ. Eduard Heger, και άλλα πολιτικά στελέχη από διάφορες χώρες. Νομίζω πως η συνεργασία αυτή έχει την δικιά της δυναμική και μπορεί να προχωρήσει.

 Σε αυτό το σημείο, ολοκληρώθηκε η παρουσίαση του απολογιστικού έργου της ΔΣΟ από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα.

Read more...

Εισήγηση του δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου στο Γ΄ Επιστημονικό Συνέδριο Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού τητης Εκκλησίας της Ελλάδος, με θέμα: «Η προσπάθεια των Κεμαλικών για τη δημιουργία Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας και ο ρόλος του παπα-Ευθύμ».

ΜΑΧ 1 3

Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 2024

Εισήγηση του δρ Μάξιμου Χαρακόπουλου

στο Γ΄ Επιστημονικό Συνέδριο Μνήμης Μικρασιατικού Ελληνισμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, με θέμα:

«Η προσπάθεια των Κεμαλικών για τη δημιουργία Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας και ο ρόλος του παπα-Ευθύμ».

 

Σεβασμιώτατοι, κύριες και κύριοι,

Θέλω κατ’ αρχήν να συγχαρώ στο πρόσωπο του μητροπολίτη Δημητριάδος την Εκκλησία της Ελλάδος, καθώς και τον πρόεδρο της Επιστημονικής Επιτροπής καθηγητή κ. Εμμανουήλ Βαρβούνη, για τη διοργάνωση των επιστημονικών συνεδρίων Μνήμης του Μικρασιατικού Ελληνισμού σε συνέχεια αυτών για την Ελληνική Επανάσταση, και να ευχαριστήσω την οργανωτική επιτροπή για την τιμή να είμαι εκ των εισηγητών στο εκλεκτό αυτό πάνελ.

Θα προσπαθήσω να φωτίσω τη μελανή αυτή σελίδα του μικρασιατικού ελληνισμού, πρωταγωνιστής της οποίας είναι ο περιβόητος παπα-Ευθύμ.

Που, πότε, ποιοι, πως και γιατί επιχείρησαν τη δημιουργία τουρκορθόδοξης εκκλησίας στην Ανατολή;

Στα ερωτήματα αυτά θα προσπαθήσω να δώσω απαντήσεις, αφιερώνοντας αυτή την εισήγηση στο εξαίρετο Κωνσταντινουπολίτη διπλωμάτη και ακαδημαϊκό Αλέξη Αλεξανδρή, τον οποίο πρόσφατα χάσαμε, πρωτοπόρο σκαπανέα της έρευνας για τον εγχείρημα του παπα-Ευθύμ, και ευρύτερα για τον ελληνισμό της Ανατολής. 

Ο ελληνισμός στην οικουμενική του διάσταση έχει την ιδιαιτερότητα να επεκτείνεται ιστορικά και πολιτισμικά πολύ πέρα από τα στενά όρια του ελλαδικού κράτους. Αυτός, άλλωστε, ήταν και ο λόγος εκδήλωσης της Μεγάλης Ιδέας. Να συνενώσει σε ένα κράτος όλα τα αλύτρωτα τμήματα του έθνους, τα οποία για αιώνες βρίσκονταν υπό ξενικό ζυγό.

Από τους πλέον συμπαγείς όγκους του εκτός ελλαδικού κράτους ελληνισμού ήταν αυτός της Μικράς Ασίας. Ο ελληνισμός αυτός, ωστόσο, δεν ήταν ενιαίος, αλλά εντός του εκδήλωνε σημαντικές διαφοροποιήσεις. Ιδιαίτερα μεταξύ των Ελλήνων των δυτικών παραλίων, του Πόντου και αυτών της ενδοχώρας.

Σε αντίθεση με την πολυπληθή ελληνική παρουσία στα δυτικά παράλια της Μικράς Ασίας, οι ορθόδοξοι της Καππαδοκίας, στις αρχές του 20ού αιώνα, είναι συγκεντρωμένοι σε 81 πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά που συγκροτούν ένα ισχνό σύμπλεγμα νησίδων ελληνισμού στο αρχιπέλαγος του τουρκισμού της Ανατολίας. Εξ’ αυτών η πλειοψηφία, οι 49 είναι τουρκόφωνες.

Σύμφωνα με τουρκική στατιστική, πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912, στο Βιλαέτιο Ικονίου, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος των γεωγραφικών ορίων της Καππαδοκίας, σε σύνολο πληθυσμού 1.101.549 κατοίκων, οι Έλληνες είναι μόλις 87.021 (8%).

Σε υπόμνημά τους στις 10 Μαΐου 1922, τρεις Βρετανοί εμπειρογνώμονες του Φόρεϊν Όφις, οι Toynbee, Bootwood και Gordon, ανεβάζουν τους Έλληνες Καππαδόκες σε 500.000. Στη Λοζάνη, και οι δύο αντιπροσωπείες Ελλήνων και Τούρκων αποδέχθηκαν ότι οι τουρκόφωνοι Καππαδόκες ανέρχονται γύρω στις 50.000.

Το πλέον επίσημο στοιχείο είναι η απογραφή του πληθυσμού στην Ελλάδα το 1928, σύμφωνα με την οποία μεταξύ του 1.221.849 προσφύγων καταγράφηκαν 103.642 τουρκόφωνοι Έλληνες.

Η τουρκοφωνία, λοιπόν, για την οποία έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις, θεωρητικά προσέφερε βάση στο εγχείρημα του παπα-Ευθύμ.

Ωστόσο, καθώς μετά από τη μάχη στο Ματζικέρτ το 1071 μεγάλες περιοχές της Μικράς Ασίας είχαν περάσει σε οθωμανικό έλεγχο και σταδιακά έχασαν σε σημαντικό βαθμό την ελληνική γλώσσα και απειλούνταν με αφανισμό η ιδιαίτερη ταυτότητα των γηγενών Ελλήνων Ορθοδόξων χριστιανών, το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναδείχθηκε κιβωτός σωτηρίας.  Αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η θρησκεία μπορεί να βαραίνει περισσότερο στη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας από ότι η γλώσσα.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Octave Merlier «πράγματι η γλώσσα ενδέχεται ενίοτε να εξαφανιστεί, αλλ’ οι τουρκόφωνοι Έλληνες Καππαδοκικών τινών κοινοτήτων ουδ’ επ’ ελάχιστον έπαυσαν, ως εκ τούτου να παραμένουν γνήσιοι Έλληνες. Και τότε η Εκκλησία διεφύλαξε τον ελληνισμόν των. Και περισσότερον από την Εκκλησίαν καθ' εαυτήν ο Χριστιανισμός. Αι κοινότηται αυταί είχον διατηρήσει την γλώσσαν και την ορθοδοξίαν ως όργανα διαρκείας. Εκεί όπου η γλώσσα είχε παραχωρήσει την θέσιν εις την τουρκικήν, ο Χριστιανισμός είχε γίνει η ζύμη του Ελληνισμού».

Παράλληλα, οι Καππαδόκες με τις ευλογίες της εκκλησίας κατέφυγαν στη χρησιμοποίηση της τουρκικής με ελληνικούς χαρακτήρες. Η γραφή αυτή ονομάστηκε καραμανλήδικη, στην τουρκική «karamanlica».

Το σύστημα της γραφής της τουρκικής γλώσσας με ελληνικά γράμματα απέβη εξαιρετικά ευεργετικό για τους τουρκόφωνους της Ανατολής.

Ενίσχυσε τους δεσμούς τους με την εκκλησιά, στα κείμενα της οποίας είχαν πλέον πρόσβαση, και κατ' επέκταση στερέωσε την εθνική τους ταυτότητα.

Ο 19ος αιώνας, με τις μεταρρυθμίσεις του τανζιμάτ, αρχικά το 1839 και κυρίως με το Χάτι-Χουμαγιούν το 1856, χαρακτηρίζεται από μια πνευματική αναγέννηση στην Καππαδοκία, που θα στηριχθεί στις συνδρομές των ισχυρών οικονομικά Καππαδοκών και στις συστηματικές προσπάθειες φωτισμένων ανδρών της εκκλησίας.

Βεβαίως, την ίδια περίοδο, εκδηλώνεται και ένα σχετικό ενδιαφέρον από το εθνικό κέντρο, την Αθήνα, για τη γλώσσα των Ελλήνων της Ανατολής, που τουρκοφώνησαν. Με συντονισμένες προσπάθειες ιδρύονται σχολεία, στέλνονται δάσκαλοι σε όλα τα χωριά της Καππαδοκίας, προκειμένου να αναστραφεί η τουρκοφώνηση των εκεί Ελληνορθόδοξων. Το 1906 δημιουργείται στο Ικόνιο η πρώτη ελληνική προξενική αρχή.

Η κατάσταση, όμως, αλλάζει με την επανάσταση των Νεότουρκων το 1908. Τα μέλη του κομιτάτου «Ένωσις και Πρόοδος», προωθούν την ανατροπή του παραδοσιακού συστήματος των Μιλλέτ και την αντικατάστασή του από Βουλή εκλεγμένη έμμεσα από το σύνολο των πολιτών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανεξαρτήτως γλώσσας ή θρησκείας.

Το εθνικό κέντρο σε συνεργασία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο κινητοποίησε τις διπλωματικές του δυνάμεις για να επιτύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αλλά και πιστή στη «μητέρα πατρίδα» εκπροσώπηση.

Στις εκλογές του 1908 εκλέγεται Έλληνας βουλευτής Νίγδης, ο έμπορος Γεώργιος Κούρτογλου, ο οποίος αργότερα θα εκλεγεί και βουλευτής Καρασή (Κυδωνίων).

Αξίζει να σημειωθεί ότι καθ' όλη την περίοδο των Νεότουρκων, η πλειονότητα των Ελλήνων βουλευτών που αντιπροσωπεύουν το μιλλέτ των Ρωμιών είναι καππαδοκικής καταγωγής, λόγω της γνώσης της τουρκικής γλώσσας, την οποία αγνοούν οι περισσότεροι Έλληνες στην Πόλη ή τη Σμύρνη.

Δυστυχώς, με την επιβολή του πραξικοπήματος των Νεότουρκων το 1913, μετά την ήττα της Τουρκίας στο βαλκανικό μέτωπο, θα διαψευστούν οριστικά οι ελπίδες για σταδιακή μετεξέλιξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κατά τα δυτικά πρότυπα, σε πολυεθνικό κράτος, στη βάση της ισοπολιτείας και ισονομίας, με σεβασμό των δικαιωμάτων όλων των πολιτών της ανεξαρτήτως γλώσσας, θρησκείας ή καταγωγής.

Τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν, ο ατυχής μικρασιατικός πόλεμος, η γενοκτονία χριστιανικών πληθυσμών, η πυρπόληση της Σμύρνης και η προσφυγιά των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, διαμόρφωσαν ένα νέο τοπίο και για τους Έλληνες της Καππαδοκίας.

Οι Καππαδόκες έζησαν τον απόηχο του πολέμου, μακριά από τα πεδία των μαχών, και μετά την κατάρρευση του μετώπου και τη συνακόλουθη καταστροφή, για σχεδόν δύο χρόνια βίωσαν μια ιδιότυπη ομηρία.

Από τη σφαγή της Σμύρνης μέχρι τη συνθήκη της Λοζάνης και την υλοποίησή της παρέμειναν στις κοινότητές τους, αρχικά αναμένοντας την έκβαση των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων στη Λοζάνη, που θα καθόριζε το μέλλον τους, και στη συνέχεια την καταγραφή των περιουσιακών τους στοιχείων και την οργάνωση της εξόδου τους.

Πριν επέλθει, όμως το τέλος των ελληνικών μικρασιατικών ονείρων, η κεμαλική πλευρά επιχείρησε να διασπάσει τον ελληνισμό χρησιμοποιώντας ως δικαιολογητική βάση την τουρκοφωνία των Καππαδοκών και ότι η τοπική εκκλησία κήρυττε στην τουρκική.

Έτσι επιχείρησε να συστήσει μια τουρκορθόδοξη εκκλησία, στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο είχε μια αινιγματική προσωπικότητα, ο παπα-Ευθύμ.

Ποιος όμως ήταν ο διαβόητος παπα-Ευθύμ που αποδείχθηκε ένας «εφιάλτης της Ρωμιοσύνης», όπως χαρακτηρίζεται και στην εξαιρετική μελέτη του Μητροπολίτη Μύρων Χρυσόστομου Καλαϊτζή, που παρακολουθεί μέσα από τα πατριαρχικά αρχεία και τον ρωμαίικο τύπο τα διαδραματιζόμενα στην ταραγμένη εκείνη περίοδο;

Σύμφωνα με τα «Ημερήσια Νέα» της Κωνσταντινούπολης, (στις 7 Δεκεμβρίου 1923, κατά την δεύτερη κατάληψη του πατριαρχείου), ο παπα-Ευθύμ είναι «άνθρωπος του σκότους, όφις και γέννημα εχίδνης, κατά την ωραίαν του Θεανθρώπου φράσιν, εν τω σκότει γεννηθείς και εν αυτώ δρων κατά της εκκλησίας και του ευσεβούς Γένους εγκλήματα διανοούμενος και επιτελών».

Και πάλι η ίδια εφημερίδα στις 14.02.1924 γράφει για τον παπα-Ευθύμ ότι είναι «ο επαίσχυντος κακούργος, ο άνθρωπος ο ασεβήσας προς τα ιερά και τα όσια, ο άνθρωπος ο μηδέν σεβασθείς».

Αλλιώς, όμως, ξεκίνησε ο ανατολίτης αυτός ιερέας της Καππαδοκίας, πριν καταστεί εφιάλτης. Σύμφωνα με την μελέτη του Αλέξη Αλεξανδρή, ο παπα-Ευθύμ «αμέσως μετά την ανακωχή του Μούνδρου και πριν ακόμη διοργανωθεί το κεμαλικό κίνημα τάχθηκε με τον ελληνικό σύλλογο του Κεσκίν “Φτάνει ο Ύπνος” και μετείχε στο κοινό διάβημα των Ελλήνων και Αρμενίων της κωμόπολης προς το Πατριαρχείο που ζητούσαν τη μεσολάβηση του Φαναρίου στην αποστολή συμμαχικών στρατευμάτων για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής από τις άτακτες ομάδες Τούρκων εθνικιστών». 

Ωστόσο, όταν αντελήφθη ότι η Καππαδοκία θα έμενε υπό τουρκικό έλεγχο προσεταιρίστηκε τους κεμαλικούς, που ήταν κυρίαρχοι στις περιοχές αυτές κατά τις κρίσιμες ώρες του μικρασιατικού πολέμου, και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να προβληθεί ως όργανό τους κατέναντι του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Έτσι, λοιπόν, με στόχο την αποδυνάμωση του Πατριαρχείου, οι κεμαλικές αρχές υποβοήθησαν με κάθε τρόπο τον τουρκόφωνο, έγγαμο ιερέα από το Ακ νταγ Μαντέν, παπα-Ευθύμ Καραχισαρίδη στην ίδρυση τουρκορθόδοξης εκκλησίας της Ανατολής με έδρα αρχικά Καισάρεια και από το 1924 την Κωνσταντινούπολη.

Παράλληλα, ο φόβος του διαμελισμού της Μικράς Ασίας, μετά την αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη και την εμφάνιση αυτονομιστικών τάσεων στους γηγενείς ελληνικούς και αρμενικούς πληθυσμούς, οδήγησε τον θεωρητικό του τουρκικού εθνικισμού, Semsettin Sami, να ισχυριστεί ότι και οι χριστιανοί της Ανατολής είναι Τούρκοι.

Οι Τούρκοι προσπάθησαν να αποτρέψουν την αναγνώριση της ελληνικότητας των τουρκόφωνων ορθοδόξων της Ανατολής γιατί αυτό θα έδινε ηθικό έρεισμα στην προέλαση του ελληνικού στρατού στη μικρασιατική ενδοχώρα, καθώς θα θεωρούνταν απελευθερωτικός στρατός.

Έτσι, οι ιδέες αυτές άρχισαν να βρίσκουν όλο και περισσότερο πρόσφορο έδαφος στον τουρκικό Τύπο, που προσπαθούσε με καινοφανείς θεωρίες να αποδείξει ότι οι τουρκόφωνοι Καππαδόκες έχουν τουρκική ρίζα.

Η προσπάθεια ίδρυσης τουρκικής εθνικής Εκκλησίας για τους τουρκόφωνους ορθόδοξους πληθυσμούς της εσωτερικής Μικράς Ασίας ξεκινά ήδη από το 1919. Η κυβέρνηση της Άγκυρας προωθεί νομοσχέδιο για την ίδρυση μιας ανεξάρτητης Τουρκικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ειδικά μετά την εκλογή του βενιζελικού Μελέτιου Μεταξάκη στον πατριαρχικό θρόνο στα τέλη του 1921.

Με τη βοήθεια του φιλόδοξου παπα-Ευθύμ, οι Κεμαλικοί άσκησαν αφόρητες πιέσεις στον μητροπολίτη Ικονίου Προκόπιο για την ανακήρυξη ανεξάρτητου «Ρωμαίικου Πατριαρχείου της Ανατολής» (AnadolndaRum Patrikligi).

Μάλιστα, ο παπα-Ευθύμ κατηγορεί το Πατριαρχείο για προδοσία και ότι προσπαθεί να εξελληνίσει τους ορθόδοξους της Μικράς Ασίας, οι οποίοι για αυτόν ήταν τουρκικής καταγωγής.

Ωστόσο, οφείλουμε να επισημάνουμε δύο στοιχεία που είναι απαραίτητα για την κατανόηση του ιστορικού πλαισίου. Το ένα είναι ότι ο παπα-Ευθύμ με παρεμβάσεις του συνδράμει στην αποτροπή εκτοπίσεων και αντιποίνων των ορθοδόξων κοινοτήτων της Καππαδοκίας και το δεύτερο ότι ο εξωμότης ιερέας βρήκε κάποιους, έστω λίγους, αλλά πρόθυμους Ρωμιούς ως συνεργάτες στην προσπάθειά του, όπως ο Σταμάτης Ζιχνής Πουλόγλου.

Το καλοκαίρι του 1922 με πρωτοβουλία του παπα-Ευθύμ συγκαλείται στην Καισάρεια το Τουρκορθόδοξο Εκκλησιαστικό Συνέδριο και το φθινόπωρο του ίδιου έτους αυτοχειροτονείται Πατριάρχης των Τουρκορθοδόξων.

Προηγουμένως, τον  Μάρτιο του 1922 με εντολή του έκλεισαν 68 κοινοτικά σχολεία και οι μαθητές πήγαν στα τουρκικά σχολεία.

Μάλιστα, στις 23 Απριλίου1922, στους εορτασμούς για την πρώτη επέτειο της μάχης του Σαγγάριου, μίλησε ενθέρμως για τον τουρκικό στρατό μπροστά σε 50 χιλιάδες άτομα που είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στην τουρκική εθνοσυνέλευση.

Οι προσπάθειες, ωστόσο, για τη δημιουργία αυτοκέφαλης εκκλησίας των «Τούρκων χριστιανών» (Hiristiyan Turkler) ατόνησαν μετά την ήττα της Ελλάδας στο μικρασιατικό μέτωπο.

Μάλιστα, στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη Λοζάνη με τον Ισμέτ Ινονού, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αρχικά συναίνεσε στην «παραμονή των 50.000 τουρκόφωνων ορθοδόξων της Ανατολής».

Ωστόσο, στην τουρκική αντιπροσωπεία επικράτησε τελικά η άποψη ότι η παραμονή των Καππαδοκών θα μπορούσε στο μέλλον να εξελιχθεί σε αγκάθι για την Τουρκία, καθώς θεωρήθηκε βέβαιη η επιρροή που ασκούσε σε αυτούς το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Έτσι, απαιτήθηκε να χαρακτηρισθούν και αυτοί ανταλλάξιμοι, ως Έλληνες το γένος.

Προφανώς, σε αυτή την απόφαση έπαιξε σημαίνοντα ρόλο η δυσπιστία του Κεμάλ σε κάθε μη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία θα αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα την επόμενη ημέρα στην ομογενοποίηση του νέου τουρκικού κράτους, αλλά και αφορμή παρέμβασης τρίτων στα εσωτερικά της Τουρκίας. 

Μετά από αυτές τις εξελίξεις, o παπα-Ευθύμ κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου με την ενθάρρυνση των κεμαλικών επιχείρησε και κατάληψη του πατριαρχικού μεγάρου δύο φορές.

Αρχικώς, στις 2 Οκτωβρίου 1923 όταν με τους υποστηρικτές του καταλαμβάνει το Πατριαρχείο και διατάζει την Ιερά Σύνοδο να εκθρονίσει το Μελέτιο. Αυτή συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις του, ενώ διαγράφονται 6 μέλη της, των οποίων οι μητροπόλεις είναι εκτός Τουρκίας.

Σε αυτές τις ώρες απόγνωσης το Πατριαρχείο -στο οποίο και μητροπολίτες όπως ο Ροδοπόλεως Κύριλλος επιδιώκουν την εύνοια του παπα-Ευθύμ- τον στέλνει ως αποκρισάριο στην Άγκυρα και μάλιστα με μηνιαίο μισθό 500 τουρκικές λίρες. Ο παπα-Ευθύμ πηγαίνει στην Άγκυρα αλλά η κεμαλική κυβέρνηση δεν τον αναγνωρίζει.

Στις 6 Δεκεμβρίου 1923 ο μητροπολίτης Χαλκηδόνος Γρηγόριος εκλέγεται Πατριάρχης, και ο παπα-Ευθύμ στις 7 Δεκεμβρίου καταλαμβάνει με τη βοήθεια Τούρκων ξανά το Πατριαρχείο και ανακοινώνει ότι θα παραμείνει στο Φανάρι έως ότου διεξαχθούν νέες εκλογές.

Μάλιστα, κατά την κατάληψη έγιναν άγριες βιαιοπραγίες, εδάρησαν κληρικοί, ενώ οι ασχήμιες κορυφώθηκαν, σύμφωνα με την μελέτη του Μητροπολίτη Μύρων Χρυσοστόμου, όταν «για προσωπική αγαλλίαση χρησιμοποιήθηκε ακόμα και μέρος του οίνου που είχε προορισμό τη Θεία Μετάληψη».

Όμως, μετά από δύο ημέρες, η αστυνομία τον εκδιώκει και η Άγκυρα αναγνωρίζει την εκλογή του Γρηγορίου.

Τον Φεβρουάριο του 1924, ο παπα-Ευθύμ καταλαμβάνει την εκκλησία της Παναγίας της Καφατιανής στο Γαλατά, όπου εγκαθιστά το Τουρκορθόδοξο Πατριαρχείο, ενώ το 1926 καταλαμβάνει και την εκκλησία του Σωτήρος Χριστού. Έπειτα από αυτά αφορίζεται από την Εκκλησία.

Ο παπά-Ευθύμ συνέχισε μέχρι το 1930 να δημιουργεί προβλήματα στο Πατριαρχείο.

Μετά την υπογραφή της Ελληνοτουρκικής Φιλίας, το 1930, o Βενιζέλος ικανοποιώντας το αίτημα των Τούρκων απέλασε τα αντικεμαλικά στοιχεία της μειονότητας της Δυτικής Θράκης, αξιώνοντας ως αντιστάθμισμα την απομάκρυνση από την Κωνσταντινούπολη του ταραχοποιού παπα-Ευθύμ.

Αν και αρχικά οι Τούρκοι δεσμεύτηκαν να απελάσουν στη Ρουμανία τον παπα-Ευθύμ και 27 οπαδούς του, τελικά δεν το έπραξαν, διατηρώντας ένα μέσο πίεσης προς το Πατριαρχείο.

Φαίνεται ότι είχε διαβεβαιώσεις πως θα αναλάμβανε χιλιάδες τουρκόφωνους Ορθόδοξους Γκαγκαούζους της Βεσσαραβίας που θα μεταφέρονταν στην Τουρκία. Ωστόσο, η κατάληψη της περιοχής από τη Σοβιετική Ένωση το 1940, ματαίωσε τα όνειρα του παπα-Ευθύμ να αποκτήσει ποίμνιο.

Το 1934, ο παπα-Ευθύμ επέλεξε το όνομα Ζεκί Ερενερόλ. Η στάση του στο εξής θα κυμαίνεται ανάλογα με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Από την αντιπαλότητα θα περάσει στα συγχαρητήρια στον Αθηναγόρα, για να επιστρέψει στον τουρκικό εθνικισμό κατά την περίοδο του αντιαποικιακού κυπριακού αγώνα και των Σεπτεμβριανών.

Μετά από μια περίοδο ύφεσης θα ακολουθήσουν οι επαφές με την στρατιωτική ηγεσία της χούντας του 1960 και τον συνταγματάρχη Αλπαρσλάν Τουρκές. Το 1965, οι οπαδοί του παπα-Ευθύμ καταλαμβάνουν στον Γαλατά δύο εκκλησίες, τον Άγιο Ιωάννη και τον Άγιο Νικόλαο.

Τον παπα-Ευθύμ τη δεκαετία του 1960 θα διαδεχθεί ο γιος του Τουργκούτ –ο οποίος στερείτο, κατά τον Αλεξανδρή, και της πιο στοιχειώδους θρησκευτικής μόρφωσης- με τον τίτλο Ευθύμ Β΄.

Τελικά ο παπα-Ευθύμ πέθανε το 1968 και επιβλήθηκε η ταφή του, όπως και των γιών του, να γίνει σε περίοπτη θέση στο ρωμαίικο κοιμητήριο του Σισλί.

Στον τάφο του είναι χαραγμένα τα λόγια που φέρεται να είπε ο Κεμάλ: «Baba Eftim bumemlekete bir ordu kadar hizmet etmiştir», δηλαδή «Ο παπά-Ευθύμ προσέφερε σε αυτή τη χώρα όσο ένας στρατός».

Το 1991 μετά το θάνατο του Τουργκούτ τον διαδέχεται ο αδερφός του Σελτσούκ ως παπα-Ευθύμ Γ΄. Ο τελευταίος πεθαίνει το 2002 και αναλαμβάνει ο εγγονός του παπα-Ευθύμ. Τα διοικητικά καθήκοντα τα είχε αναλάβει η κόρη του Σελτσούκ, Σεβγκί Ερενέρολ, η οποία συνελήφθη στην γνωστή υπόθεση της «Τρομοκρατικής οργάνωσης Εργκενέκον».

Πρόσφατα, η εν λόγω εκκλησία, που προφανώς υφίσταται μόνον στα χαρτιά και λυμαίνεται την πατριαρχική περιουσία που έχει υποκλέψει, έκανε την εμφάνισή της με δήλωση του εγγονού του παπα-Ευθύμ.

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο Tass, κατήγγειλε ότι ο Ζελένσκι, «στις 21 Αυγούστου, αποκάλεσε για άλλη μια φορά “Οικουμενικό Πατριάρχη” τον Αρχιερέα της Ελληνικής Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίο και ανακοίνωσε στην παγκόσμια κοινότητα ότι η συνεργασία μεταξύ τους συνεχίζεται.

Αυτή η αναφορά αποτελεί διατάραξη της συνταγματικής τάξης της Τουρκικής Δημοκρατίας και είναι ένα έγκλημα που διαπράχθηκε στη διεθνή σκηνή κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Το Φανάρι, που προσπαθεί να διακηρύξει την ανεξαρτησία του στην τουρκική επικράτειά και οι υποστηρικτές του, εντός και εκτός Τουρκίας, πρέπει να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη αμέσως».

Ο αείμνηστος δάσκαλός μου Νεοκλής Σαρρής μου είχε διηγηθεί ότι στην Πόλη λέγονταν πως όταν ψυχορραγούσε ο παπα-Ευθύμ αναφωνούσε τουρκιστή «αφ, άφ», συγχώρεση, συγχώρεση… Οι Ρωμιοί δεν τον συγχώρεσαν ποτέ!

Read more...

Πρακτικά της συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης του Μάξιμου Χαρακόπουλου με τον υφυπουργό Εσωτερικών Βασίλη Σπανάκη για το Πρότυπο Σχολείο Λάρισας

Αθήνα, 23 Σεπτεμβρίου 2024

MAXIMOS 1

 

Πρακτικά της συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης

του Μάξιμου Χαρακόπουλου

με τον υφυπουργό Εσωτερικών Βασίλη Σπανάκη

για το Πρότυπο Σχολείο Λάρισας

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Συνεχίζουμε με την πρώτη με αριθμό 1377/11-9-2024 επίκαιρη ερώτηση του πρώτου κύκλου του Βουλευτή Λάρισας της Κ.Ο. «ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» κ. Μάξιμου  Χαρακόπουλου προς τον Υπουργό Εσωτερικών με θέμα: «Κατασκευή νέου σχολικού συγκροτήματος για Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο Λάρισας». Θα απαντήσει ο Υφυπουργός Εσωτερικών κ. Βασίλειος-Πέτρος Σπανάκης.

Κύριε Χαρακόπουλε, έχετε τον λόγο για την πρωτολογία σας.

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Θα χαιρετίσω καταρχήν τα άμεσα ανακλαστικά της Κυβέρνησης με την εδώ παρουσία του αρμόδιου Υφυπουργού και ευελπιστώ, κύριε Σπανάκη, να δρομολογήσει άμεσα την επίλυση του κτηριολογικού προβλήματος στο νέο Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο που ιδρύθηκε στη Λάρισα από φέτος.

Κύριε Πρόεδρε, όπως ξέρετε, η επαναθέσπιση των Προτύπων Σχολείων ήταν μια από τις βασικές μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης Μητσοτάκη της πρώτης τετραετίας, διότι εμείς πιστεύουμε ότι η αριστεία δεν είναι ρετσινιά, όπως ευαγγελίζονταν η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντιθέτως είναι μοχλός κοινωνικής κινητικότητας, μοχλός προόδου για την κοινωνία μας.

Δυστυχώς, η ίδρυση και η λειτουργία Προτύπου Σχολείου στη Λάρισα καθυστέρησε για ακατανόητους προς εμέ, κύριε Υφυπουργέ, λόγους για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Σε αυτόν τον μοναχικό «μαραθώνιο» πολλές φορές χρειάστηκε να παρέμβω προς την ηγεσία του αρμόδιου Υπουργείου Παιδείας και να φτάσω μέχρι και στον Πρωθυπουργό, προκειμένου να αρθούν οι ακατανόητοι λόγοι και να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει από φέτος το Σεπτέμβριο Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο στη Λάρισα, γιατί δυστυχώς πολλοί κατέφυγαν στην ασφάλεια της σιωπής, προκειμένου να μην γίνουν δυσάρεστοι σε όσους αντιτάσσονται στη λογική της αξιολόγησης στην εκπαίδευση. Αλλά πιστεύω ότι στην πολιτική είμαστε για να είμαστε χρήσιμοι στο κοινωνικό σύνολο και όχι απλά ευχάριστοι σε κάποιους λίγους.

Κύριε Πρόεδρε, όπως ξέρετε, χτύπησε το πρώτο κουδούνι, τα Πρότυπα Σχολεία, γυμνάσιο και λύκειο, λειτουργούν στη Λάρισα, πλην όμως συστεγάζονται, κύριε Υφυπουργέ, με το 2ο Γυμνάσιο και Λύκειο. Και ευλόγως γονείς και εκπαιδευτικοί -οι εκπρόσωποί τους με επισκέφθηκαν- θέτουν το ζήτημα της έλλειψης χώρων στην πλήρη λειτουργία των Προτύπων όταν θα έχουν και τις τρεις τάξεις και στο γυμνάσιο και στο λύκειο.

Του λόγου το αληθές μαρτυρά και έγγραφο της αρμόδιας τεχνικής υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, η οποία λέει ότι είναι προσωρινή αυτή η λύση και καλεί τον Δήμο να βρει μια μόνιμη και επαρκή λύση για τη στέγαση του Πρότυπου Γυμνασίου και Λυκείου.

Επικοινώνησα και βρίσκομαι, άλλωστε, σε διαρκή συνεργασία όλο αυτό το διάστημα με τη νέα δημοτική αρχή, με τον νέο Δήμαρχο, τον Θανάση Μαμάκο. Η δημοτική αρχή αυτή, σε αντίθεση με την προηγούμενη, έκανε όλα όσα πρέπει προκειμένου να ιδρυθεί και να λειτουργήσει Πρότυπο Σχολείο. Ο δήμος έχει βρει και έχει παραχωρήσει οικόπεδο στην οδό Σαρίμβεη, προκειμένου να ανεγερθεί ένα νέο σύγχρονο διδακτήριο. Ελέγχθηκε από την επιτροπή καταλληλότητας και κρίθηκε ότι πληροί όλες τις προϋποθέσεις και προδιαγραφές για να χτιστεί εκεί το νέο διδακτήριο. Όλα τα σχετικά έγγραφα έχουν διαβιβαστεί στο Υπουργείο Παιδείας και αναμένεται η εκπόνηση και έκδοση του κτηριολογικού προγράμματος. Κι αυτό που πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής, κύριε Υφυπουργέ, είναι η εξασφάλιση χρηματοδότησης για τη μελέτη και την κατασκευή του νέου διδακτηρίου. Άλλωστε, έχουν γίνει επαφές και με την ΚΤΥΠ προκειμένου να υπάρξει τεχνο-οικονομική υποστήριξη.

Γι’ αυτό βρισκόμαστε, κύριε Πρόεδρε, σήμερα εδώ, αναμένοντας από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών να δρομολογήσει εκείνες τις διαδικασίες για την οικονομική στήριξη του Δήμου Λαρισαίων, ώστε η πόλη της Λάρισας να αποκτήσει ένα σύγχρονο διδακτήριο που θα στεγάσει το Πρότυπο Γυμνάσιο και Λύκειο της πόλης.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Κύριε Σπανάκη, έχετε τον λόγο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΠΕΤΡΟΣ ΣΠΑΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Κύριε συνάδελφε, είστε έμπειρος στα κοινοβουλευτικά θέματα πολλά χρόνια στο Κοινοβούλιο και έχετε διατυπώσει πολλές γραπτές και επίκαιρες ερωτήσεις για τον νομό σας και για ζητήματα τα οποία αφορούν το μέλλον του νομού σας.

Με πολλή προσοχή διάβασα την ερώτησή σας. Δεν σας κρύβω ότι με κάθε λεπτομέρεια επικοινώνησα με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες. Όταν λέμε με όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, ακόμη και με υπηρεσίες που δεν έχω αρμοδιότητα ως Υφυπουργός Εσωτερικών. Θα ήθελα, όμως, να απαντήσω επί της ουσίας στο ερώτημά σας και μετά θα δούμε λίγο και τη μεγάλη εικόνα για τον Δήμο Λαρισαίων.

Ρωτάτε, λοιπόν, αν έχουμε την πρόθεση να ενισχύσουμε οικονομικά τον Δήμο Λαρισαίων για την κατασκευή σύγχρονων κτηριακών εγκαταστάσεων για τα Πρότυπα Σχολεία της Λάρισας.

Tο είπατε εσείς ο ίδιος, ότι μία από τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι τα Πρότυπα Σχολεία σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Η απάντηση, λοιπόν, είναι ξεκάθαρη: Ναι, θα ενισχύσουμε οικονομικά τον Δήμο Λαρισαίων για να κατασκευαστεί αυτό το σχολείο και αναλαμβάνω προσωπικά, μαζί με τον Υπουργό Θεόδωρο Λιβάνιο τον συντονισμό όλων εκείνων των υπηρεσιών, των Υπουργείων και φυσικά του Δήμου και της Περιφέρειας, προκειμένου να προχωρήσουν οι διαδικασίες.

Θέλω, όμως, να είμαι πολύ συγκεκριμένος απέναντί σας. Με έγγραφο που έχει τεθεί στη διάθεσή μου από τον Δήμο Λαρισαίων με ημερομηνία 18 Σεπτεμβρίου -πρόσφατο- ο Δήμος, όπως είπατε και εσείς, διαθέτει οικόπεδο -προσέξτε- ιδιοκτησίας του κατάλληλο, με εμβαδό που ικανοποιεί τις ανάγκες διδασκαλίας μαθησιακού δυναμικού επτακοσίων πενήντα μαθητών, έκτασης πέντε χιλιάδων εκατόν τριάντα πέντε τετραγωνικών μέτρων. Ολόκληρο έχει έκταση περίπου έξι χιλιάδων, περίπου, τετραγωνικών μέτρων, όπως λέει η αρμόδια διεύθυνση πολεοδομίας.

Η επιτροπή καταλληλόλητας έχει ήδη γνωμοδοτήσει υπέρ της καταλληλόλητας του συγκεκριμένου οικοπέδου και το ενδεικτικό κτηριολογικό πρόγραμμα βρίσκεται ήδη στην αρμόδια Υφυπουργό Παιδείας και αναμένεται να εγκριθεί εντός των προσεχών ημερών.

Σας απαντώ ότι υπάρχει μία επικοινωνία του Δήμου Λαρισαίων με το αρμόδιο Υπουργείο και προσωπικά με τη Ζέττα Μακρή, την αρμόδια Υφυπουργό και εντός των επόμενων εβδομάδων θα εγκριθεί το κτηριολογικό πρόγραμμα. Μετά θα έχουμε ανάλυση του κόστους για την κατασκευή αυτού του σχολείου και μετά θα δοθεί μια συγκεκριμένη εξήγηση από πού θα χρηματοδοτηθεί.

Σε επικοινωνία που είχα προσωπικά με τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κουρέτα μου είπε ότι «εγώ μπορώ να χρηματοδοτήσω αυτό το σχολείο», όμως εγώ δεν βιάζομαι να σας απαντήσω. Σας απαντώ ότι το Υπουργείο Εσωτερικών θα αναλάβει τον συντονισμό και αυτό το σχολείο θα γίνει στη Λάρισα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης):  Ορίστε, κύριε Χαρακόπουλε, έχετε τον λόγο.

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, να ευχαριστήσω για την ξεκάθαρη δέσμευση και τη βούληση της Κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκε από τον αρμόδιο Υφυπουργό Εσωτερικών, ότι θα γίνει ένα νέο, σύγχρονο διδακτήριο που θα στεγάσει το Πρότυπο Γυμνάσιο και το Λύκειο στη Λάρισα.

Κύριε Πρόεδρε, ξέρετε ότι είμαι επίμονος πολιτικός και αυτό ενίοτε δεν θεωρείται προσόν για να κάνει καριέρα κανείς στην πολιτική, αλλά τουλάχιστον κοιμόμαστε ήσυχοι με τη συνείδησή μας. Θέλω, κύριε Υφυπουργέ, επειδή και εσείς είστε επίμονος πολιτικός, να πω ότι με ικανοποίηση άκουσα τα λεγόμενά σας. Όμως, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι θα παρακολουθώ επισταμένως και στενά την εξέλιξη της υπόθεσης της ανέγερσης του νέου διδακτηρίου για το Πρότυπο Σχολείο στη Λάρισα. Φαντάζομαι ότι ο στόχος είναι του χρόνου τον Σεπτέμβριο να υπάρχει ένα τέτοιο σύγχρονο διδακτήριο για να μπορέσει να φιλοξενήσει τα παιδιά, γιατί -όπως είπα- στην πλήρη ανάπτυξή του το Πρότυπο Σχολείο με τρεις τάξεις είναι αδύνατο να συστεγαστεί με το Δεύτερο Γυμνάσιο και Λύκειο της Λάρισας.

Θέλω να πιστεύω, λοιπόν, ότι δεν θα χρειαστούν άλλα τέσσερα χρόνια, προκειμένου να χτιστεί το νέο διδακτήριο ούτε θα χρειαστεί να καταφύγω ξανά στο Μαξίμου, ζητώντας την άμεση παρέμβαση του Πρωθυπουργού, προκειμένου να χτιστεί ένα νέο διδακτήριο στη Λάρισα, όπως με παρέμβαση του Πρωθυπουργού -ξέρετε πολύ καλά- σε χρόνο ρεκόρ, σε έξι μήνες χτίστηκε το νέο Σχολείο Δαμασίου, κύριε Πρόεδρε, μετά τους σεισμούς που είχαμε πριν τρία χρόνια.

Και πάλι σας ευχαριστώ, για την ξεκάθαρη βούληση και εδώ θα είμαστε να παρακολουθούμε την υλοποίηση της καθαρής δέσμευσης και βούλησης της Κυβέρνησης.

Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Να πω μόνο κι εγώ λόγω εντοπιότητας, κύριε Χαρακόπουλε, ότι εκκρεμεί και η Φαλάνη από τον σεισμό ακόμα, η οποία Φαλάνη και με ερωτήσεις έχει παραπεμφθεί στις καλένδες. Αυτό είναι άλλο θέμα. Δεν κάνω εγώ επίκαιρη ερώτηση. Είμαι Προεδρεύων σε επίκαιρες ερωτήσεις.

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Το προσυπογράφω.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Το ότι το προσυπογράφετε, δεν σημαίνει ότι και το Πρότυπο θα γίνει του χρόνου. Δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο από τον Υπουργό. Ας μας απαντήσει ο Υπουργός.

Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ-ΠΕΤΡΟΣ ΣΠΑΝΑΚΗΣ (Υφυπουργός Εσωτερικών): Ξέρετε τα θέματα τα εκπαιδευτικά και οι καταστάσεις των σχολείων με ενδιαφέρουν από τότε που πήγα στην Α΄ Γυμνασίου και ήμουν όλα τα χρόνια πρόεδρος στο πενταμελές και πάντα στο δεκαπενταμελές συμβούλιο.

Όμως θέλω να δούμε τη μεγάλη εικόνα. Και ποια είναι η μεγάλη εικόνα; Στο Νομό Λάρισας έχουμε στην πρωτοβάθμια πενήντα και πλέον νέους διορισμούς εκπαιδευτικών, νέες καλύψεις θέσεων. Στη δευτεροβάθμια έχουμε πάνω από εβδομήντα νέες καλύψεις θέσεων. Αυτά είναι στοιχεία τα οποία είναι στη διάθεσή μου από το Υπουργείο Παιδείας.

Όμως, αναφερθήκατε στα οικονομικά και θέλω να μην αδικώ την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών. Από την ημέρα που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τη διακυβέρνηση της χώρας, ειδικά και συγκεκριμένα για τον Δήμο Λαρισαίων, η χρηματοδότηση για σχολεία, για κάλυψη δαπανών, για επισκευή και συντήρηση σχολικών κτηρίων, για προγράμματα επιχορήγησης των δήμων, για προγράμματα πυροπροστασίας των δήμων, για κατασκευή ραμπών και χώρων υγιεινής, για αξιοποίηση κτηριακών εγκαταστάσεων, προσεγγίζει η χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών προς τον δήμο Λαρισαίων τα 8 εκατομμύρια ευρώ.

Και επειδή μας παρακολουθούν από την Λάρισα και οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι στις απαντήσεις μας, θέλω να σας πω ότι όλα αυτά έρχονται να προστεθούν σε έναν συνολικό προγραμματισμό που έχει εξαγγείλει από το βήμα της Έκθεσης της Θεσσαλονίκης ο Πρωθυπουργός για αναβάθμιση και όχι μερεμέτια που λένε κάποιοι. Αν διαφωνούν με τα μερεμέτια να μας το πούνε. Αλλά εδώ είναι αναβάθμιση των σχολικών μας αυλών και άλλων χώρων, όπου κριθεί και εδώ ο ρόλος της αυτοδιοίκησης είναι κρίσιμος και σημαντικός, διότι θα γίνει μια προτεραιοποίηση των αναγκών και μάλιστα, μαζί με ταυτόχρονη ιδιωτική χρηματοδότηση. Και εδώ ο ρόλος των δήμων είναι εξαιρετικά σημαντικός.

Άρα, λοιπόν, έχουμε τρία διαφορετικά πράγματα: Έχουμε τη λειτουργία των Προτύπων και την κατασκευή που χρειάζεται. Σήμερα έχουμε δύο τάξεις, του χρόνου θα έχουμε τέσσερις και σιγά σιγά θα μεγαλώνει. Άρα, λοιπόν, καταλαβαίνουμε ότι τα επόμενα χρόνια ο προγραμματισμός θα είναι συγκεκριμένος. Όμως, απαντήσεις θα δώσουμε όταν θα ξέρουμε ακριβώς το κόστος κατασκευής. Το ξεκαθαρίζω σε αυτήν την Αίθουσα.

Από τη μία έχουμε κάλυψη σημαντικών κενών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από την άλλη έχουμε ένα νέο πρόγραμμα που και στον Νομό Λάρισας, όπως και σε κάθε γωνιά της χώρας, θα γίνουν σημαντικές βελτιώσεις καθ’ υπόδειξη και σε συνεργασία με τις τοπικές κοινωνίες, με την τοπική αυτοδιοίκηση, με τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, με τα μαθητικά μας συμβούλια. Διότι αυτή η Κυβέρνηση κάνει έργο στην πράξη. Και το ξέρετε πάρα πολύ καλά αυτό, κύριε συνάδελφε, διότι έχετε διατελέσει σε προηγούμενες κυβερνήσεις και σε σημαντικά ζητήματα που αφορούν τον αγροτικό κόσμο της Θεσσαλίας.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Πάντως, κύριε Χαρακόπουλε, άνθρακας ο θησαυρός -δεν το λέω υποτιμητικά ή ειρωνικά- με την έννοια του σοβαρού ερωτήματος της ερώτησής σας, του θέματος που άπτεται η ερώτηση και χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον που εσείς ο ίδιος ενδεχομένως θα θέλατε, όπως και εγώ προφανώς, από το Σεπτέμβρη να έχουμε ένα τέτοιο σχολείο, αλλά δεν άκουσα κάτι από τον Υπουργό, ώστε να δεσμεύεται γι’ αυτό.

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ το βλέπω μισογεμάτο το ποτήρι, εσείς το βλέπετε μισοάδειο. Ο Υπουργός ανέλαβε μια δέσμευση. Εδώ θα είμαι να του ασκήσω και πάλι κοινοβουλευτικό έλεγχο αν δεν τηρηθούν τα δεσμευόμενα.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Αν υπάρχει πολιτική βούληση σε ένα πεντάμηνο γίνεται σχολείο, σε ένα εξάμηνο, σε ένα επτάμηνο. Και η τεχνογνωσία υπάρχει, είναι θέμα πολιτικής βούλησης.

ΜΑΞΙΜΟΣ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ας ξεκινήσουμε με την καλή διάθεση και την πρόθεση.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Θα το αναμένουμε.

Read more...

Ομιλία Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης

MAX 1 8

Αθήνα, 17 Σεπτεμβρίου 2024

Ομιλία Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης με θέμα:

«Διαδικασίες ελέγχου, διοικητικά μέτρα και κυρώσεις στον τομέα των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων με Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης, Προστατευόμενες Γεωγραφικές Ενδείξεις και Εγγυημένων Παραδοσιακών Ιδιότυπων Προϊόντων».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ζήτησα τον λόγο για να υποστηρίξω την προσπάθεια του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης για την θωράκιση της πιστοποίησης των αγροκτηνοτοφικών μας προϊόντων, και με την ευκαιρία να θέσω και τρία επίκαιρα ζητήματα που χρήζουν απαντήσεων.

Πιστεύω ότι όλοι μας συμφωνούμε πώς το μεγάλο στοίχημα για την πρωτογενή παραγωγή της χώρας είναι η υψηλή ποιότητα με στόχο την εξωστρέφεια, τις διεθνείς αγορές που θα επιστρέφουν προστιθέμενη αξία σε όλη την αλυσίδα παραγωγής. 

Τα προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ), Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) και Εγγυημένα Παραδοσιακά Ιδιότυπα Προϊόντα (ΕΠΙΠ) είναι η αιχμή του δόρατος σε αυτή την προσπάθεια και οφείλουμε να διασφαλίσουμε θεσμικά αλλά και πρακτικά την ποιότητά τους.

Το νομοσχέδιο συμβάλει στη θεσμική θωράκισή τους, με διατάξεις που ενισχύουν το “πλέγμα προστασίας” της ποιότητάς τους, πέρα από την εναρμόνιση με την κοινοτική νομοθεσία, καθώς μπαίνουν κανόνες και γίνονται πιο συγκεκριμένα τα βήματα για την πιστοποίηση των προϊόντων.

Επιπλέον, σημαντικός είναι ο ελεγκτικός ρόλος του ΕΛΓΟ, αφού η γάγγραινα των ελληνοποιήσεων, όπως είδαμε στο παρελθόν, μπορεί να αποτελέσει τροχοπέδη στο όλο εγχείρημα των ΠΟΠ.

Η πάταξή αυτής της γάγγραινας είναι πάγιο αίτημα των ανθρώπων της υπαίθρου, που αγωνίζονται νυχθημερόν για να παράξουν προϊόντα με ποιότητα και να κερδίσουν από την προστιθέμενη αξία που μπορεί αυτή να φέρει.

Γι αυτό, θεωρώ ως απαραίτητο συμπληρωματικό μέτρο, την ενδυνάμωση των ελεγκτικών αρχών του ΕΛΓΟ με προσωπικό, αλλά και κατάλληλα μέσα για να μπορεί να επιτελεί αποτελεσματικά το έργο του.

Δεν έχει, όμως, νόημα να προσπαθούμε να παράγουμε ποιότητα αν δεν μπορούμε να καρπωθούμε την υπεραξία της. Νομίζω είμαστε πρωταθλητές σε αναγνωρίσεις ΠΟΠ στην ΕΕ. Αρκεί, όμως, μόνο η αναγνώριση ενός προϊόντος ως ΠΟΠ για να κερδίσει ο παραγωγός;

Αναγνωρίσαμε εδώ και χρόνια το αρνάκι και κατσικάκι Ελασσόνας ως ΠΟΠ. Είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα για τον παραγωγό;

Όσο καλά, όσο ποιοτικά και αν είναι τα προϊόντα μας, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη στρατηγική προώθησης των πιστοποιημένων προϊόντων, τότε η πιστοποίηση είναι δώρο άδωρο.

Κύριε υπουργέ,

Επειδή ήχησαν άσχημα στα  αυτιά πολλών πολιτών οι επώνυμες καταγγελίες του πρώην προέδρου του ΕΛΓΟ για τον προκάτοχό σας, ευελπιστούμε όλοι η υπόθεση αυτή να τύχει της ενδεδειγμένης διερεύνησης, ώστε “αν υπάρχει φωτιά εκτός από καπνό”, να γίνουν τα δέοντα, άλλως να φύγουν οι σκιές, κι ο Οργανισμός να κάνει μια νέα αρχή. 

Όπως, επίσης, πρέπει να υπάρξουν απαντήσεις στην καταγγελία που είδε το φως της δημοσιότητας στον ιστότοπο in.gr με τίτλο “Οσμή σκανδάλου στο ΥΠΑΑΤ εις βάρος ελαιοπαραγωγών”, που κάνει λόγο για 10,3 εκατομμύρια ευρώ που “έχουν χαθεί μέσω περίεργων χειρισμών του υπουργείου” –όχι επί των ημερών σας- εις βάρος ελαιοπαραγωγών, ενώ βρίσκονται συνολικά άλλα 14,5 εκατομμύρια ευρώ στον “αέρα” από κοινοτικές ενισχύσεις εξαιτίας, όπως σημειώνεται, “της προκλητικής ολιγωρίας ορισμένων υψηλά ιστάμενων” στο υπουργείο σας.

Δεν ξέρω αν έχει ήδη επιληφθεί της υπόθεσης η δικαιοσύνη, αλλά νομίζω οι αγρότες που αγωνιούν αν θα λάβουν έγκαιρα τις κοινοτικές ενισχύσεις τον Οκτώβριο, δικαιούνται μιας απάντησης. (Καταθέτω στα πρακτικά το σχετικό δημοσίευμα της 12ης Σεπτεμβρίου).

Το δεύτερο ζήτημα κ. υπουργέ, που θα ήθελα να θέσω αφορά τα φωτοβολταϊκά -αν και δεν είναι μόνο δικής σας αρμοδιότητας. Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα με την τοποθέτησή τους σε γη υψηλής παραγωγικότητας.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι στο πλαίσιο της λεγόμενης πράσινης μετάβασης είναι επιβεβλημένη η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Ωστόσο, με δεδομένη την ανάγκη στοιχειώδους αυτάρκειας σε τρόφιμα θεσπίστηκε ως ανώτατο όριο τοποθέτησης ΑΠΕ σε γη υψηλής παραγωγικότητας το 1%.

Στη Θεσσαλία, όπου έχουμε και έντονες διαμαρτυρίες κτηνοτρόφων για συρρίκνωση των βοσκοτόπων, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας από τον Περιφερειάρχη κ. Δημήτρη Κουρέτα -που ζητά κοινό μέτωπο για τα φωτοβολταϊκά- καλύφθηκε το επιτρεπόμενο όριο. (Καταθέτω το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στα πρακτικά).

Συγκεκριμένα έχει δοθεί άδεια σε 374 χιλιάδες στρέμματα που αποτελούν το 8,4% της καλλιεργήσιμης γης στον κάμπο. Το 1% της καλλιεργήσιμης γης της Θεσσαλίας αντιστοιχεί σε 44 χιλιάδες στρέμματα και ήδη έχουν εγκατασταθεί φωτοβολταϊκά σε 40 χιλιάδες στρέμματα, έχει δηλαδή σχεδόν εξαντληθεί το επιτρεπόμενο όριο.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τα υπόλοιπα 334 χιλιάδες στρέμματα βρίσκονται σε καλλιεργήσιμη γη; Αν ναι θα επιληφθεί εισαγγελέας για το “μεγαλύτερο σκάνδαλο στη Θεσσαλία” σύμφωνα με δημοσίευμα στην ιστοσελίδα Larissapress; (Καταθέτω το δημοσίευμα στα πρακτικά).

Και ολοκληρώνω κύριε υπουργέ με μια αναφορά στην αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε αγρότες και κτηνοτρόφοι να μπορούν να αποζημιώνονται για ζημιές που σήμερα δεν ασφαλίζονται.

Όλοι οι προκάτοχοί σας, από τον κ. Βορίδη μέχρι τον αποπεμφθέντα κ. Αυγενάκη, εξήγγειλαν την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, μετακινώντας κάθε φορά την ημερομηνία κατάθεσης του αναθεωρημένου κανονισμού.

Πέντε χρόνια μετά, οι υπουργοί που επαγγέλλονται την αλλαγή του κανονισμού αλλάζουν, αλλά ο ΕΛΓΑ παραμένει ο ίδιος και απαράλλαχτος.

Τι τελικά συμβαίνει; Υπάρχει αναλογιστική μελέτη για τη βιωσιμότητα του ΕΛΓΑ με νέους ασφαλιζόμενους κινδύνους; Θα είναι προαιρετική ή υποχρεωτική η ασφάλιση για το σύνολο των ασφαλιστικών κινδύνων; Θα είναι δυσβάσταχτα τα ασφάλιστρα για τους αγρότες ακόμη και αν υπάρχει επιδότηση του ασφαλίστρου από ευρωπαϊκά προγράμματα;

Πέντε χρόνια μετά οι αγρότες δικαιούνται καθαρές απαντήσεις. Αν υπάρχει υπαναχώρηση στις αρχικές εξαγγελίες είναι έντιμο να εκτεθούν στους αγρότες οι λόγοι. Άλλως να έρθει επιτέλους στη βουλή η πολυεξαγγελθήσα αλλαγή του κανονισμού.

Σας ευχαριστώ.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://www.youtube.com/watch?v=v4ib2Rl1SIU

Read more...