Αθήνα, 25 Ιουλίου 2023

Ομιλία Μάξιμου Χαρακόπουλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών «Ρυθμίσεις για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος Ελλήνων που βρίσκονται εκτός της Ελληνικής Επικράτειας»

Σας ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

Κυρία υπουργέ,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η σημερινή συζήτηση διεξάγεται, δυστυχώς, υπό το βάρος των εκτεταμένων πυρκαγιών που κατακαίουν πολλά μέρη της χώρας.
Η σκέψη μας αυτές τις στιγμές στρέφεται ιδιαιτέρως στην Ρόδο, όπου οι καταστροφές είναι οι πλέον εκτεταμένες, και χιλιάδες ντόπιοι και επισκέπτες βρίσκονται σε δυσχερή θέση.
Αναμφίβολα, οι δυνάμεις της πυροσβεστικής και οι εθελοντές πυροσβέστες αξίζουν τον δημόσιο έπαινο για την αυτοθυσία με την οποία προσπαθούν να περιορίσουν τα μέτωπα αλλά και όλοι όσοι προσφέρουν αρωγή στη διαχείριση της έκτακτης αυτής κατάστασης.

Κύριε Πρόεδρε,
Θεωρώ τύχη αγαθή ότι η νέα κοινοβουλευτική περίοδος ξεκινά με ένα νομοσχέδιο πανεθνικής εμβέλειας που αφορά τον οικουμενικό ελληνισμό, τον ελληνισμό εκτός συνόρων. Και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, έχει ενωτική, υπερκομματική διάσταση.
Μιλούμε σήμερα για μια νίκη του αυτονόητου, που αναμένεται να επικυρωθεί με ευρεία πλειοψηφία αλλά και μακρά καθυστέρηση! Γιατί η ψήφος στους απόδημους συμπατριώτες μας, που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά για ποικίλους λόγους βρέθηκαν στην ξενιτιά, είναι αυτονόητο δικαίωμα.
Αυτονόητο, γιατί το κάνουν όλα σχεδόν τα κράτη. Χωρίς πουθενά να καταγγέλλεται ως προσπάθεια αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος.
Και είναι αυτονόητο διότι ο ίδιος άνθρωπος, εφόσον έχει τα χρήματα, τον χρόνο και βεβαίως τη διάθεση, μπορεί να πάρει το αεροπλάνο και να έρθει να ψηφίσει στην εκλογική περιφέρεια που είναι εγγεγραμμένος.
Δηλαδή, αν υποστεί όλη αυτή την ταλαιπωρία τον δεχόμαστε. Αν, όμως, ψηφίσει από τον τόπο διαμονής του είναι παραχάραξη της λαϊκής βούλησης! Πρόκειται ασφαλώς για παραλογισμό που δεν δικαιολογείται από καμία αντιπολιτευτική εμμονή.
Δυστυχώς, σε ολόκληρη την περίοδο της μεταπολίτευσης ζήσαμε με τέτοιου είδους παραλογισμούς και εμμονές.
Ακόμη και τα πλέον αυτονόητα, που στον υπόλοιπο κόσμο τα θεσμοθετούσαν με ευκολία, και βλέπαμε να αποδίδουν καρπούς, εμείς τα απορρίπταμε και διεξαγάγαμε μάχες οπισθοφυλακών, παλεύαμε με τους ανεμόμυλους ενός αόρατου εχθρού, που μας κληρονόμησε μια σχολή σκέψης γεμάτη από ιδεοληψίες μιας άλλης εποχής.
Άπειρα τα παραδείγματα, όπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια, που ακόμη προσπαθούμε να θεσμοθετήσουμε.
Σε αυτόν τον κυκεώνα των παρωχημένων αντιλήψεων είχε πέσει και η διευθέτηση της ψήφου των αποδήμων. Μια προσπάθεια που ξεκίνησε ήδη από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, αλλά δεν ευτύχισε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία των 2/3 της βουλής.
Η αδυναμία αυτή μας ανάγκασε την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο να βάλουμε τόσο νερό στο κρασί προκειμένου να περάσει το νομοσχέδιο με 200 ψήφους που,τελικά, το εγχείρημα -με τους περιορισμούς που τέθηκαν- σχεδόν ακυρώθηκε, καθώς μόλις μερικές χιλιάδες από τους δυνητικά εκατοντάδες χιλιάδες συμπατριώτες μας αποδήμους είχαν το δικαίωμα της ψήφου στον τόπο κατοικίας τους.
Αλήθεια, όμως, τι μπορεί να φοβούνται οι αρνητές του νόμου;
Κατ’ αρχάς οι πρώτοι ωφελημένοι θα είναι οι δεκάδες χιλιάδες Έλληνες φοιτητές, που ακριβώς η αρτηριοσκληρωτική στάση κάποιων πολιτικών δυνάμεων, που αρνούνται την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, τους έχει στείλει στο εξωτερικό για σπουδές.
Δεν θέλουν οι νέοι μας να συμμετάσχουν στα πολιτικά δρώμενα της πατρίδας πριν επιστρέψουν στην Ελλάδα για να συνεχίσουν τη ζωή τους;
Κατά δεύτερον, ο νόμος εξυπηρετεί τους χιλιάδες που ξενιτεύτηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας.
Είναι άνθρωποι, οι οποίοι διατηρούν ενεργούς, διαρκείς δεσμούς με τον τόπο τους.Είναι ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού που είμαστε υποχρεωμένοι να κρατήσουμε μαζί του ουσιαστική σχέση.
Ασφαλώς, κοντά σε αυτές τις πολυπληθείς κατηγορίες είναι και ομογενείς μας παλαιότερων ετών, που δεν έχουν χάσει την επαφή τους με τον γενέθλιο τόπο τους, που διατηρούν την αγάπη τους για την Ελλάδα, που συμμετέχουν στα δρώμενα των τοπικών ομογενειακών κοινοτήτων τους. Και είναι και αυτοί, όπως εξυπακούεται, εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.
Η Ελλάδα πάντοτε είχε ένα ζωντανό κομμάτι της εκτός των κρατικών ορίων της, το οποίο διατηρούσε άσβεστη την εθνική του συνείδηση, τις παραδόσεις του, και πάνω από όλα μια άδολη και αγνή αγάπη προς την πατρίδα.
Αυτή την μεγάλη δύναμη, το ελληνικό κράτος σπανίως την αξιοποίησε. Σήμερα, όμως, στην εποχή που η επανάσταση στις επικοινωνίες και στις μεταφορές έχουν κάνει τον κόσμο μας τόσο μικρό, που το παραμικρό γεγονός γίνεται αμέσως γνωστό σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη, που οι επαφές από κάθε σημείο της γης είναι εφικτές κάθε στιγμή, εμείς δεν πρέπει να λειτουργούμε με όρους του παρελθόντος.
Οφείλουμε να διατηρούμε τους δεσμούς με τον ελληνισμό που βρίσκεται εκτός της επικράτειας ζωντανούς και ουσιαστικούς. Οι συμπατριώτες μας να μπορούν να ασκούν, όπως δικαιούνται άλλωστε, το ύψιστο δημοκρατικό τους δικαίωμα, που είναι η συμμετοχή τους στις εκλογές.
Ως εκ τούτου, κύριε Πρόεδρε, καλώ όλες τις πτέρυγες της Βουλής να υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών. Ας δείξουμε ότι μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε με πνεύμα εθνικής ενότητας στα αυτονόητα.
Ας αποδείξουμε στους συμπολίτες μας που βρίσκονται στα ξένα ότι η Ελληνική Πολιτεία τους τιμά και τους υπολογίζει.
Όσο πιο ευρεία θα είναι η πλειοψηφία που θα εγκρίνει το νομοσχέδιο των αποδήμων τόσο πιο ισχυρό και αισιόδοξο θα είναι το μήνυμα για το αύριο της χώρας.

Σας ευχαριστώ.

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την ομιλία του κ. Χαρακόπουλου στην ηλεκτρονική διεύθυνση: https://youtu.be/kHYKDaDo4pQ